Δε μας φτάνουν τα βάσανα και η κούρασή μας, έχουμε και το μωρό και κλαίει. Όλη τη μέρα ακούω αυτόν τον ήχο στα αυτιά μου. Δε λέω, το αγαπώ το μονάκριβο παιδάκι μου αλλά και αυτό το γκρου γκρου, δε μπορώ, κουράστηκα.

Γιατί όμως κλαίνε τα μωρά; Μήπως δεν κάνουμε εμείς κάτι σωστά; Μήπως δεν το φροντίζουμε όσο πρέπει;

Όλα αυτά τα ερωτήματα θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε.

Το κλάμα του μωρού είναι  ο τρόπος επικοινωνίας με τους γονείς και το περιβάλλον του. Στην αρχή το πρώτο κλάμα που θα ακούσετε στην αίθουσα του μαιευτηρίου είναι αντανακλαστικό. Το μωρό φεύγει από τη θαλπωρή της μήτρας σας και έρχεται σε επαφή με κάτι πρωτόγνωρο γι’ αυτό.

Άλλη αιτία είναι η πείνα. Το μικρό πεινάει και κάπως πρέπει να σας το δείξει. Έτσι η εύκολη λύση είναι το «ουά». Δε πρέπει να ξεχνάτε ότι το παιδί δεν έχει σταθερό ωράριο φαγητού κι έτσι όποτε πεινάσει κλαίει. Αν θηλάζετε, δοκιμάστε να το βάλετε στο στήθος του ενώ αν τρώει ξένο γάλα, μη κάθεστε, βράστε νεράκι.

Υπάρχει η περίπτωση το παιδί να είναι άρρωστο. Εκείνο νιώθει κάπως κι έτσι κλαίει. Δεν είναι σε θέση να μας πει αν έχει πυρετό ή αν πονάει η κοιλίτσα. Συνήθως στη δεύτερη περίπτωση διπλώνει τα ποδαράκια προς την κοιλιά του. Τότε ακριβώς κι αφού κάνουμε τα διάφορα γιατροσόφια της γιαγιάς, φωνάζουμε τον παιδίατρο. Το παιδί δεν είναι πειραματόζωο!

Φροντίστε τα ρούχα του να μη το στενεύουν, κυρίως όσον αφορά στα μανίκια, στο λαιμό και να μην το στενεύουν στη μέση του. Προσέξτε επίσης τα σκεπάσματα να μην το κουκουλώνουν γιατί τότε το παιδί μπορεί να νιώσει δυσφορία και να βάλει τα κλάματα μετά λυγμών!

Ελέγξτε τη θερμοκρασία του σώματος του βρέφους. Τα μωρά ζεσταίνονται αλλά και κρυώνουν περισσότερο από τους μεγάλους. Πιάστε τα άκρα του αλλά και το λαιμό με τη πλάτη του για να δείτε αν είναι ιδρωμένα ή αντίστοιχα παγωμένα.

Τσεκάρετε την πάνα του μωρού. Αν το έχετε μάθει να το αλλάζετε αμέσως μόλις λερωθεί, τότε δεν αντέχει στιγμή τη λερωμένη πάνα στον ποπό του.

Μη ξεχνάτε ότι το παιδί μπορεί να καταλάβει τα χάδια της μητέρας και να τα αποζητάει όταν αυτά του λείπουν.

Τρόποι αντιμετώπισης: τα μωρά σας τα ξέρετε εσείς καλύτερα από το καθένα. Βρείτε τα πιθανά αίτια που σας προαναφέραμε και σκεφτείτε εσείς τους τρόπους λύσης. Αγκαλιάστε το μωρό, δείτε αν πεινάει ή αν είναι καθαρό και ελέγξτε αν πονάει κάπου με τη βοήθεια πάντα του παιδιάτρου.

Μόνο μια φιλική συμβουλή. Δε χρειάζεται να τρέξετε μόλις ακούσετε το «ουά». Δώστε του λίγο χρόνο μήπως αλλάξει γνώμη. Μπορεί να ανήκετε στις τυχερές γιατί αν κρίνω από μένα, έχω να κοιμηθώ 23 μήνες. Όσο δηλαδή είναι και ο μικρός…