Σύμφωνα με το διάσημο ψυχαναλυτή Λακάν, το στάδιο του καθρέφτη είναι ένας σημαντικός παράγοντας που βοηθά στη διαμόρφωση της παιδικής προσωπικότητας.
Αυτή η «συνάντηση» με την εικόνα του είναι πολύ σημαντική και το βοηθά στη μετέπειτα προσωπική του εξέλιξη, αλλά και στη μετάβαση προς την ενήλικη ζωή.
Από τον πρώτο κιόλας χρόνο, τα περισσότερα μωρά χαμογελούν και γελούν στην αντανάκλαση της εικόνας τους. Στην πραγματικότητα είναι μία από τις αγαπημένες τους δραστηριότητες, τόσο πολύ ώστε ένας καθρέφτης σε περίεργα μέρη στο σπίτι να είναι απαραίτητος.
Στην πραγματικότητα μετά τους 18 μήνες, αρχίζουν τα περισσότερα μωρά να αναγνωρίζουν τον εαυτό τους στον καθρέφτη. Μέχρι τότε, χορεύουν, σαλιαρίζουν και πιέζουν το κεφαλάκι τους στον καθρέφτη, μάλλον από κοινωνική δραστηριότητα. Απολαμβάνουν τη συντροφιά του άλλου προσώπου που τα κοιτάζει, χωρίς να το έχουν συνδέσει με τον εαυτό τους.
Πριν από τη νηπιακή ηλικία, τα μωράκια διασκεδάζουν τόσο πολύ με τον καθρέφτη, γιατί αγαπούν να βλέπουν πρόσωπα και ένα από τα αγαπημένα τους χόμπι, είναι να κοιτάζουν και να εξερευνούν τα χαρακτηριστικά μας.
Πως καταλαβαίνουμε ότι αρχίζουν να αναγνωρίζουν τον εαυτό τους;
Οι ψυχολόγοι έχουν δημιουργήσει μικρά απλά πειράματα για να το καταλάβουν, όπως:
Σε ένα ελεγχόμενο περιβάλλον εργαστηρίου, σχεδιάζουν μία χρωματιστή κηλίδα στο πρόσωπο ενός μωρού. Το αφήνουν μετά να παίξει μπροστά σε έναν καθρέφτη. Εάν κοιτάζοντας τον καθρέφτη, προσπαθήσει το μωράκι να αγγίξει την κηλίδα, τότε ξέρουμε ότι αναγνωρίζει τον εαυτό του. Αλλά αν συνεχίσει να παίζει κανονικά, δεν έχει ακόμη φτάσει στο σημείο αυτό.
Διαβάστε περισσότερα στο govastileto.gr
