Πολύ συχνά τα μικρά παιδιά όταν θυμώνουν, φοβούνται ή αγχώνονται αντιδρούν με ιδιαίτερη ένταση. Κάποια παιδιά κλαίνε, αλλά χτυπάνε, δαγκώνουν ή φωνάζουν, ενώ περίπου 5 στα 100 παιδιά κρατούν ακούσια την αναπνοή τους, μέχρι να μελανιάσουν και πιθανόν να λιποθυμήσουν.
Το σύνδρομο κατακράτησης της αναπνοής, όπως ονομάζεται αυτή η κατάσταση, μπορεί να είναι ιδιαίτερα τρομακτικό για τον γονιό που το βλέπει, αν και στην πραγματικότητα δεν είναι επικίνδυνο για τα ίδια τα παιδιά. Συνήθως, πρωτοεμφανίζεται ακούσια στα μωρά όταν είναι περίπου 18 μηνών και μπορεί να διαρκέσει μέχρι το παιδί να γίνει 6 ετών. Μπορεί να συμβεί ελάχιστες φορές, ή ακόμα και καθημερινά.
Το σύνδρομο έχει δύο μορφές, την κυανή και την ωχρή. Στην πρώτη περίπτωση το παιδί κλαίει έντονα, σταματά να αναπνέει, μελανιάζει και μπορεί να έχει σπασμούς ή να χάσει τις αισθήσεις του. Όταν λιποθυμήσει, θα ανασάνει αυτομάτως και έτσι θα συνέλθει. Στη δεύτερη περίπτωση, που είναι πιο σπάνια, το παιδί κλαίει για λίγο, στην συνέχεια γίνεται ωχρό και χάνει τις αισθήσεις του. Και στις δύο περιπτώσεις όταν το παιδί συνέλθει, αισθάνεται κουρασμένο και μπορεί να θέλει να κοιμηθεί.
Διαβάστε περισσότερα στο govastileto…
