Η κατάθλιψη ανήκει στην γενική κατηγορία των «Διαταραχών της Διάθεσης» (ή του συναισθήματος) και στην εποχή της φρενίτιδας που ζούμε συναντάται στο καθημερινό μας λεξιλόγιο τόσο συχνά, όσο και ο πρωινός χαιρετισμός.
Οι ειδικοί της ψυχικής υγείας έχουν ασχοληθεί εκτενώς με την επιδημιολογία της κατάθλιψης, τους παράγοντες που την προκαλούν, αλλά και με τους τρόπους αντιμετώπισής της στον ενήλικα πληθυσμό.
Σε νεότερες ηλικίες, όπως στην παιδική και στην εφηβική, αποτέλεσε αντικείμενο σημαντικών διαφωνιών, καθώς επί σειρά ετών κυριαρχούσε η άποψη ότι οι καταθλιπτικές διαταραχές σε αυτές τις ηλικίες είναι σπάνιες. Οι επιστημονικές μελέτες καταδεικνύουν πως, αν και υπάρχουν διαφορές ανάλογα με την ηλικία, η ομοιογένεια και τα βασικά συμπτώματα, η σοβαρότητα ενός καταθλιπτικού επεισοδίου, τα ποσοστά ανάρρωσης και υποτροπής είναι ίδια με την κλινική εικόνα των ενηλίκων.
Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται στον διαχωρισμό της κατάθλιψης, ως αντίδραση σε ένα δυσάρεστο γεγονός που είναι φυσιολογική, σε αντίθεση με την κατάθλιψη ως σύνδρομο, που εκδηλώνεται με μια σειρά συμπτωμάτων, όπως συναισθηματικό κενό, ανηδονία, καταθλιπτική συμπεριφορά και αρνητικές σκέψεις (Harrington & συν. 1993). Τα σωματικά συμπτώματα, όπως το κοιλιακό άλγος, η κεφαλαλγία, καθώς και η κοινωνική απόσυρση είναι τα συνήθη συμπτώματα στη μέση παιδική ηλικία (Birmaher και συν., 2004).
Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας αντί έκφρασης θλίψης παρουσιάζουν ευερεθιστότητα και καταπιάνονται με παιχνίδια που έχουν καταστροφικό περιεχόμενο.
Σε μια κοινωνία ευμάρειας, ο στόχος οφείλει να είναι η πρόληψη, αποφυγή και διαφύλαξη της ψυχικής υγείας των ατόμων που την αποτελούν. Στις αρχές της δεκαετίας του ‘90 ξεκίνησε μια συστηματική έρευνα για την αναγνώριση των παραγόντων, που υποβοηθούν στην εκδήλωσή της κατάθλιψης στην εφηβική ηλικία. Σε μια σειρά μελετών βρέθηκε πως οι νέοι δίνουν μεγάλη βαρύτητα στην εξωτερική τους εμφάνιση.
Ο όρος «εικόνα σώματος» ορίζεται ως η υποκειμενική αίσθηση, που έχει ο καθένας για το σώμα του κι αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο στην ανάπτυξη της προσωπικότητάς του (Freud, 1927).
Διαβάστε περισσότερα στο govastileto.gr
