Σχεδόν 1 στα 10 παιδιά ηλικίας 7 έως 8 χρονών ακούν φωνές που στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν, σύμφωνα με νέα έρευνα. Η Agna A. Bartels-Velthuis, του Πανεπιστημίου του Groningen στην Ολλανδία, δήλωσε ότι τα περισσότερα παιδιά που ακούν φωνές δεν τις θεωρούν ενοχλητικές ή πως διαταράσσουν τη σκέψη τους. Γενικά οι φωνές έχουν περιορισμένο αντίκτυπο στην καθημερινότητά τους. Γονείς που έχουν παιδιά που ακούν φωνές δεν θα πρέπει να ανησυχούν πολύ, πρόσθεσε η ερευνήτρια. Στις περισσότερες περιπτώσεις οι φωνές θα εξαφανιστούν δήλωσε και τους συμβουλεύει να καθησυχάσουν το παιδί τους και να το παρακολουθούν στενά.
Μέχρι το 16% των ψυχικώς υγιών παιδιών και εφήβων μπορεί να ακούν φωνές, σημειώνουν οι ερευνητές στο περιοδικό ‘British Journal of Psychiatry.’ Αν και οι φωνές μπορεί ενδεχομένως να σηματοδοτούν αυξημένο κίνδυνο σχιζοφρένειας και άλλων ψυχικών διαταραχών αργότερα, η μεγαλύτερη πλειοψηφία νέων που έχουν αυτές τις εμπειρίες ποτέ δεν εξελίσσονται σε ψυχικά αρρώστους. Οι ερευνητές εξέτασαν 3.870 μαθητές, που τους ζητήθηκε να δηλώσουν αν είχαν ακούσει μια ή περισσότερες φωνές που μόνο αυτοί και κανένας άλλος δεν άκουγε, τον περασμένο χρόνο.
Ποσοστό 9% των παιδιών απάντησε καταφατικά. Μόνο το 15% αυτών δήλωσε ότι οι φωνές τους προκαλούσαν σοβαρό πρόβλημα και 19% ότι οι φωνές παρεμβάλλονταν στη σκέψη τους. Αγόρια και κορίτσια είχαν ίσες πιθανότητες να ακούν φωνές, αλλά τα κορίτσια ήταν περισσότερο πιθανό να αναφέρουν ότι υπέφεραν και ότι είχαν άγχος λόγω των φωνών. Ενώ προηγούμενες έρευνες έχουν συνδέσει τις επιπλοκές στη μήτρα ή στα πρώτα χρόνια ζωής με την πιθανότητα να ακούν φωνές, η Bartels-Velthuis και η ομάδα της δεν διαπίστωσε τέτοια σχέση. Οι ερευνητές δήλωσαν ότι περίμεναν ότι οι φωνές θα ήταν πιο συχνές στα παιδιά των πόλεων σε σχέση με τα παιδιά της υπαίθρου, αλλά προς έκπληξη διαπίστωσαν ότι ίσχυε το αντίθετο.
Αν και τα παιδιά της πόλης είχαν λιγότερες πιθανότητες να ακούν φωνές, ήταν περισσότερο προβληματισμένα από αυτές, ενώ ήταν περισσότερο πιθανό να αναφέρουν ότι άκουγαν αρκετές φωνές μαζί, φωνές που ακούγονταν για μεγαλύτερη περίοδο και φωνές που παρεμβάλλονταν με τη σκέψη τους. Αυτό υποδεικνύει ότι τα παιδιά που ζουν στην πόλη και ακούν φωνές ενδεχομένως βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο να οδηγηθούν σε ψυχωσική διαταραχή, αναφέρουν οι ερευνητές. Η Bartels-Velthuis πραγματοποιεί τώρα 5ετή επαναξιολόγηση των παιδιών για να διαπιστώσει πώς εμφανίζονται οι φωνές και την ενδεχόμενη επίδρασή τους στη συμπεριφορά.
