Η πιπίλα είναι το αγαπημένο αξεσουάρ κάθε μωρού. Μάλιστα, η χρήση της είναι ευεργετική και για τις μαμάδες, αφού τους εξασφαλίζει, έστω και για λίγο, την ηρεμία τους!

Τι κάνουμε, όμως, όταν ο καιρός περνά, αλλά η πιπίλα παραμένει σταθερή αξία;

Κατά τα λεγόμενα των ψυχολόγων, η πιπίλα αποτελεί ένα πολύ σημαντικό αξεσουάρ για το μωρό: εκτός του ότι είναι το μόνο μέσο που του εξασφαλίζει τη σίτισή του, το κάνει και να αισθάνεται πολύ όμορφα.

Όταν ένα μωρό πιπιλάει την πιπίλα του, εκκρίνονται στον οργανισμό του ενδορφίνες, ορμόνες που δημιουργούν έντονη ευφορία. Αποτέλεσμα; Το μικρό αυτό πλασματάκι αισθάνεται αμέσως μια αγαλλίαση, μια ηρεμία και ένα αίσθημα καθησυχασμού, που ξεχνάει τον πόνο του, παρηγορείται και αποκοιμιέται χωρίς δεύτερη σκέψη.

Αρκεί βέβαια να μην ξεπερνάτε το μέτρο, γιατί τότε άθελα σας «σαμποτάρετε» την ανεξαρτησία του μωρού σας: ένα μωρό που έχει συνηθίσει να κουβαλάει παντού την πιπίλα του θα δυσκολευτεί να την αποχωριστεί όταν θα χρειαστεί να πάει στον παιδικό σταθμό ή το σχολείο και δεν αποκλείεται να απομονωθεί και να αποστασιοποιηθεί από τα άλλα παιδάκια.

Επίσης, η συνεχής χρήση της πιπίλας δεν το βοηθάει να μάθει να εκφράζεται και να συνομιλεί με τους γύρω του. Πώς θα μπορούσε το αγγελούδι σας να σας μιλήσει έχοντας ένα κομμάτι πλαστικό μέσα στο στόμα;

Εκτός όμως από την ομιλία, μια πιπίλα που έχει γίνει συνήθεια στο παιδί (και τη μαμά) κόβει κάθε δίαυλο επικοινωνίας – όχι μόνο λεκτικής – με το περιβάλλον του, αφού με το πρώτο κλάμα – που είναι σαφής ένδειξη ότι κάτι θέλει – η μαμά χώνει στο στόμα του την πιπίλα για να το ηρεμήσει (και να ηρεμήσει και η ίδια). Αποτέλεσμα; Το παιδί δεν έχει τη δυνατότητα να μας δείξει τι είναι αυτό που το ενοχλεί και σταδιακά απομονώνεται.

Πώς να του την «κόψετε»;

Για να γίνει ο αποχωρισμός με την πιπίλα όσο πιο ανώδυνος γίνεται, θα πρέπει να περιμένετε να περάσουν τα πρώτα του γενέθλια, αφού από τότε και μετά καθίσταται λιγότερο σημαντική η ανάγκη του για βύζαγμα.

Για να πετύχετε πιο εύκολα τον στόχο σας, θα πρέπει το εγχείρημά σας να πραγματοποιηθεί μια περίοδο που στο σπίτι θα επικρατούν συνθήκες ηρεμίας (δηλαδή δεν θα μετακομίζετε σε άλλο σπίτι ή δεν θα έχετε μόλις γυρίσει από το μαιευτήριο αγκαλιά με το δεύτερο μωράκι σας).

Ξεκινήστε καθιερώνοντας κάποιες ώρες της ημέρας, κατά τις οποίες θα βγαίνετε βόλτα με το παιδάκι σας χωρίς να έχετε πάρει μαζί την πιπίλα του. Με αυτό τον τρόπο σταδιακά θα καταλάβει ότι δεν μπορεί να τη χρησιμοποιεί όταν βρίσκεται στον δρόμο, στα μαγαζιά, στο πάρκο ή σε φιλικά σπίτια, παρά μόνο στο δωμάτιό του.

Κάθε φορά που το μωράκι κλαίει, είναι νευρικό ή ανήσυχο, προτού βιαστείτε να του δώσετε την πιπίλα του για να ηρεμήσει, αναζητήστε τα αίτια του κλάματος και αναρωτηθείτε μήπως θέλει τη μανούλα του και όχι το «υποκατάστατό» της.

Πηγή: noikokyra.gr