Η νόσος Addison είναι ένα σπάνιο νόσημα που οφείλεται σε μόνιμη ανεπάρκεια του εξωτερικού φλοιού των επινεφριδίων. Τα επινεφρίδια είναι δύο μικροί αδένες που βρίσκονται στον άνω πόλο των νεφρών. Η εξωτερική στιβάδα κάθε επινεφριδίου καλείται φλοιός και παράγει τρεις σημαντικές ορμόνες.

Τα γλυκοκορτικοειδή, όπως η κορτιζόλη, συμβάλλουν στη διατήρηση των φυσιολογικών τιμών της πίεσης και του σακχάρου του αίματος. Επιπλέον, αυτή η ορμόνη ρυθμίζει την αντίδραση του οργανισμού στο στρες. Ο επινεφριδιακός φλοιός παράγει και μεταλλοκορτικοειδή, όπως η αλδοστερόνη, τα οποία ρυθμίζουν την πίεση του αίματος και τα άλατα που υπάρχουν στο αίμα -κυρίως το νάτριο και το κάλιο. Αυτές οι δύο ορμόνες είναι απαραίτητες για τη ζωή.

Επίσης, ο επινεφριδιακός φλοιός εκλύει σεξουαλικές ορμόνες, που καλούνται ανδρογόνα και πυροδοτούν την ανάπτυξη της τριχοφυΐας στη μασχάλη και την ηβική περιοχή. Στη νόσο Addison, το μεσαίο τμήμα των επινεφριδίων, που καλείται μυελός και είναι η περιοχή παραγωγής της αδρεναλίνης, λειτουργεί επαρκώς. Το συνηθέστερο αίτιο φθοράς των επινεφριδίων στη νόσο Addison είναι η αυτοάνοση αντίδραση. Για κάποιον άγνωστο λόγο, ο οργανισμός παρασκευάζει αντισώματα που επιτίθενται στον επινεφριδιακό φλοιό και τον καταστρέφουν.

Περισσότερα στο govastileto.gr