Δεν πάνε δα και τόσα πολλά χρόνια που ήμουν παιδί! Μπορεί κατά καιρούς να αναφέρομαι στα πολλά μου έτη όμως τα καλά των παιδικών μου χρόνων δεν τα ξεχνώ!

Όπως δε θα ξεχάσω ποτέ την Καθαρά Δευτέρα…

Από τη Κυριακή το βράδυ η μαμά έπαιρνε ένα μεγάλο καλάθι, αυτά τα παραδοσιακά με το καπάκι από πάνω κι έβαζε μέσα τα πιάτα, τα ποτηράκια και τα μαχαιροπήρουνα.

Την Δευτέρα σηκωνόταν νωρίς και έφτιαχνε τα φαγητά. Κυρίως νηστίσιμα αν και-αμαρτία που το λέω- και τα μπιφτέκια μας τρώγαμε και τα σάντουιτς μας είχαμε.

Μετά μπαίναμε όλοι στο αμάξι το οποίο «καθότανε» από το βάρος και πηγαίναμε στη Βαρυμπόμπη, ή στη Χαλκίδα ή όπου μας έβγαζε η … ρόδα!

Τώρα, τόσα χρόνια μετά, σκέφτηκα να κάνω κι εγώ το ίδιο. Πήραμε το γνωστό καλάθι με τα φαγητά μας, τα γλυκά μας και τα αναψυκτικά μας και πήγαμε στο Αλεποχώρι.

Κατεβήκαμε στην παραλία, ήταν και η μέρα καλή και περάσαμε φανταστικά!

Τα παιδιά ξεσαλώσανε και μετά που μπήκαμε στο αυτοκίνητο ήταν κατάκοπα!

Σε ολόκληρη τη διαδρομή τα παιδιά ρωτάγανε πότε θα ξαναπάμε γιατί περάσανε καλά και θέλανε να επαναληφθεί σύντομα η εκδρομή…

Ήταν μια καταπληκτική εμπειρία αλλά και ευκαιρία για να βρεθούμε πιο κοντά όχι μόνο με τα παιδιά μας αλλά και με τη φύση. Ξεφύγαμε πραγματικά από την ταβέρνα και το στριμωξίδι ενώ η μυρωδιά της θάλασσας και του βουνού άνοιξε την όρεξη των παιδιών.

Σύνεργα λοιπόν που θα χρειαστείτε: ένα μεγάλο καλάθι ή σάκος που μέσα θα βάλετε μια κουβέρτα, ξέρετε, αυτές τις καρό, τα φαγητά, τα σερβίτσια και φυσικά σακούλες για να βάλετε μετά μέσα τα σκουπίδια.

Μπάλα απαραιτήτως καθώς και άλλα παιχνίδια που μπορεί να χρειαστούν στα πιτσιρίκια.

Εμπιστευτείτε μας. Θα περάσετε αξέχαστα και αν όχι εσείς το σίγουρο είναι ότι τα παιδιά σας θα σας το ζητάνε συνέχεια. Έτσι, χαλάλι τους!

Και ΠΡΟΣΟΧΗ! Μην αφήσετε σκουπίδια εκεί που θα πάτε. Δε χρειάζεται να δείχνουμε καθημερινά ότι είμαστε απολίτιστοι…