Παλαιότερα επικρατούσε η αντίληψη ότι τα νεογέννητα μωρά στερούνταν αντίληψης και ανέπτυσσαν προσωπικά χαρακτηριστικά. Τώρα, η ματιά με την οποία βλέπουμε τα πράγματα έχει αλλάξει και αρχίζουμε να αντιλαμβανόμαστε ότι ένα νεογέννητο έχει τα δικά του χαρακτηριστικά, που το καθιστούν ξεχωριστή ύπαρξη και μάλιστα αναπτύσσει κώδικες επικοινωνίας, που, αν είμαστε ευαισθητοποιημένοι, μπορούμε να αντιληφθούμε και να κατανοήσουμε.
Από τις πρώτες μέρες της ζωής του, π.χ. το βρέφος μπορεί να αναγνωρίσει τη φωνή της μητέρας του και να στρέψει το κεφάλι του όταν εκείνη του μιλά.
Μπορεί, επίσης, να αναγνωρίσει τη μυρωδιά του στήθους της μητέρας του και να το προτιμήσει από το στήθος μιας άλλης γυναίκας.
Πολύ νωρίς, αρχίζει να βλέπει και να ξεχωρίζει τα αντικείμενα με βάση το σχήμα και το μέγεθός τους. Σε ηλικία δύο έως τεσσάρων μηνών αρχίζει να εστιάζει το βλέμμα του σε λεπτομέρειες του ανθρώπινου προσώπου και να αναγνωρίζει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της μητέρας του..
Τα βρέφη εκφράζουν, μάλιστα, πολύ καθαρά τα συναισθήματά τους: φωνάζουν, κλαίνε, χαμογελούν, διεγείρονται, ησυχάζουν και παρακολουθούν. Προσπαθούν πολύ νωρίς να επικοινωνήσουν με τη μητέρα τους και με εκείνους που τα φροντίζουν.
Η μίμηση των εκφράσεων των γονιών του και οι πρώιμοι ήχοι είναι ένας κώδικας επικοινωνίας, υπό την προϋπόθεση ότι τα άτομα του περιβάλλοντος είναι ευαισθητοποιημένα και προσεκτικά στις συναισθηματικές εκφράσεις του βρέφους.
Πιστεύεται πως τα νεογέννητα διαφέρουν μεταξύ τους ως προς την έκφραση των συναισθημάτων, την ενεργητικότητα και τις συναισθηματικές αντιδράσεις τους. Κάποια είναι συνεχώς δραστήρια, με μεγάλη ετοιμότητα να αντιδράσουν στα ερεθίσματα, και άλλα περισσότερο παθητικά.
Ορισμένα είναι οξύθυμα και ευερέθιστα, κλαίνε με το παραμικρό και δεν παρηγορούνται εύκολα, ενώ άλλα είναι ήρεμα και δείχνουν συνεχώς ευχαριστημένα.
Σε μερικά αρέσει να τα κρατούν αγκαλιά και απολαμβάνουν τη σωματική επαφή, ενώ άλλα είναι αδιάφορα ή ενοχλούνται από τα χάδια και τις περιποιήσεις αυτών που τα φροντίζουν.
Πηγή: Ladynews
