Όσο λιγότερα έμβρυα κυοφορεί ταυτοχρόνως μία γυναίκα, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχει να αποκτήσει υγιείς απογόνους, σύμφωνα με αμερικανική μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο «Fertility and Sterility».
Ο δρ Άλαν Κόππερμαν, διευθυντής του Κέντρου Αναπαραγωγικής Ενδοκρινολογίας της Ιατρικής Σχολής «Όρος Σινά» στη Νέα Υόρκη, επισημαίνει ότι «στόχος μας είναι πάντα μια μονότοκη κύηση, αλλά γνωρίζουμε επίσης ότι τα δίδυμα έχουν καλύτερο αποτέλεσμα από τα τρίδυμα. Λόγω του διαχωρισμού του εμβρύου στις περιπτώσεις των ομοζυγωτικών διδύμων, το ένα μέλος ίσως λαμβάνει λιγότερο αίμα από το άλλο. Αυτό αυξάνει τις πιθανότητες πρόωρου τοκετού, αναπτυξιακών ανωμαλιών και ακόμη και θανάτου. Στην περίπτωση των τριδύμων, είναι βέβαιο ότι τα προβλήματα πολλαπλασιάζονται».
Ενώ παλαιότερες μελέτες είχαν καταγράψει το ποσοστό των ομοζυγωτικών διδύμων από κυήσεις μετά από υποβοηθούμενη γονιμοποίηση, το οποίο είναι διπλάσιο των φυσικών κυήσεων, οι πληροφορίες για τα αποτελέσματα είναι ελλιπείς.
Ο δρ Κόππερμαν και οι συνεργάτες του εξέτασαν βάσεις δεδομένων που είχαν στοιχεία για 3.500 κυήσεις που είχαν επιτευχθεί με εξωσωματική γονιμοποίηση την περίοδο 2002-2008. Περίπου 72 κυήσεις περιλάμβαναν ομοζυγωτικά δίδυμα και περίπου οι μισές εκ των γυναικών αυτών κυοφορούσαν ένα επιπλέον έμβρυο.
Σχεδόν στο ένα τρίτο των κυήσεων, τα ομοζυγωτικά δίδυμα απορρίφθηκαν από το σώμα της γυναίκας. Ένα επιπλέον 4% αφορούσε σε φυσιολογική μείωση σε ένα έμβρυο.
Αν τίποτα απ’ τα δύο δεν συνέβαινε εντός του πρώτου τριμήνου, οι περισσότερες γυναίκες με τρία ή περισσότερα έμβρυα ζητούσαν τη χειρουργική αφαίρεση των ομοζυγωτικών διδύμων. Καθεμιά απ’ αυτές τις γυναίκες τελικά γέννησε τουλάχιστον ένα υγιές παιδί.
Τα βρέφη που γεννήθηκαν από μητέρες που είχαν υποβληθεί σε φυσιολογική ή χειρουργική μείωση των κυοφορούμενων εμβρύων είχαν σημαντικά μεγαλύτερη περίοδο κυοφορίας, μεγαλύτερο σωματικό βάρος γέννησης και χαμηλότερο κίνδυνο θνησιγένειας από τα βρέφη που επιβίωσαν μετά από πολύτοκη κύηση.
health.in.gr
