Είναι άσχημο να είσαι αριστερόχειρας και να μεγαλώνεις σε ένα κόσμο δεξιόχειρων…
“Πιάσε, αγάπη μου, τον μαρκαδόρο με το χεράκι σου να ζωγραφίσεις”, έλεγε η μανούλα μου. Μόλις με έβλεπε να τον αρπάζω με το αριστερό μου χέρι επενέβαινε, “Με το άλλο χεράκι μωράκι μου, το δεξί!”
Δεν καταλάβαινε ότι το αριστερό ήταν για εμένα το “καλό” μου χέρι και όχι
το δεξί, όπως για πολλούς.
Με το αριστερό μου χέρι χαιρετούσα τον μπαμπά όταν πήγαινε στη δουλειά, με το αριστερό χέρι έδειχνα, το αριστερό μου χέρι ψαχούλευε τις τσέπες του παππού για να βρω τις καραμέλες… Όλα με το αριστερό!
Μόλις είχε κάνει δειλά-δειλά την εμφάνισή της η ελευθερία κινήσεων και μπορούσα να εκφράσω την “αριστερότητά μου”, κατά το επιδεξιότητά μου… Δεν κινδύνευα με τα βασανιστήρια των αριστερών, όπως δέσιμο του χεριού μέσα σε σακούλα για να μην το κουνάω! Αυτές οι απαρχαιωμένες αντιλήψεις ανήκαν στο παρελθόν.
Έτσι η μητέρα μου με προέτρεπε να ζωγραφίζω ή να γράφω με το χέρι που με βολεύει. Ένας ακόμη αριστερόχειρας προστέθηκε στην κοινωνία των δεξιόχειρων!
Άραγε ξέρετε γιατί ένα παιδί χρησιμοποιεί περισσότερο το αριστερό από το δεξί του χέρι;
Όπως είναι γνωστό ο ανθρώπινος εγκέφαλος αποτελείται από δύο ημισφαίρια, ορίζοντας δύο τύπους ανθρώπων: τους «δεξιόχειρες» (στους οποίους επικρατεί η λειτουργία του αριστερού ημισφαιρίου) κα τους «αριστερόχειρες» (στους οποίους το πάνω χέρι έχει το δεξί ημισφαίριο). Η κουλτούρα του δυτικού κόσμου των τελευταίων αιώνων ευνοεί τους δεξιόχειρες (ή το αριστερό ημισφαίριο αν θέλετε), θεωρώντας ότι γίνεται με το δεξί χέρι σαν «καλό».
Δεν είναι τυχαίο ότι ευχόμενοι μια ευνοϊκή εξέλιξη λέμε «να πάνε τα πράγματα δεξιά». Έτσι ακόμα και τα πρόσφατα εκπαιδευτικά συστήματα ευνόησαν το αριστερό ημισφαίριο (και συνεπώς τους δεξιόχειρες), δηλαδή τον αναλυτικό, γραμμικό τρόπο σκέψης και αντίληψης των πραγμάτων. Αντίθετα, το «διαισθητικό», καλλιτεχνικό δεξί ημισφαίριο παραγκωνίσθηκε
με αποτέλεσμα οι αριστερόχειρες να θεωρούνται «διαφορετικοί».
Δεν είναι μακρινές οι εποχές που – με ένα ρατσιστικό κριτήριο – οι αριστερόχειρες υποχρεώνονταν (ακόμα και με τη βία) να μάθουν να γράφουν με το δεξί και που και οι ίδιοι ένιωθαν ένοχοι για το «κουσούρι» τους. Σύμφωνα με τα ως τώρα στατιστικά δεδομένα, ένας στους 10 ανθρώπους είναι αριστερόχειρας.
Οι ικανότητες των αριστερόχειρων αρχίζουν να αναδύονται από την αφάνεια και αυτό αλλάζει τον κόσμο μας. Για παράδειγμα, οι αριστερόχειρες έχουν μια υψηλότερη ικανότητα στην αντίληψη των ήχων και των χρωμάτων, ενώ διαθέτουν και μια «φωτογραφική» μνήμη, η οποία διατηρεί για μεγάλες περιόδους αναλλοίωτες τις εντυπώσεις της.
Όπως είναι προφανές, τα μικροπροβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίζει ένας αριστερόχειρας είναι πολύ πιο έντονα στις μικρές ηλικίες. Κυρίως, γιατί ένα παιδί δεν μπορεί να κατανοήσει ότι δεν φταίει αυτό που δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει σωστά ένα ψαλίδι ή δυσκολεύεται στο γράψιμο. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την άγνοια ή την αδιαφορία του δασκάλου, κάνει τον μικρό αριστερόχειρα να απογοητεύεται, να νιώθει τον εαυτό του ανίκανο
και ενίοτε να γίνεται αντικείμενο κοροϊδευτικών σχολίων από τους συμμαθητές του.
Αν λοιπόν διαπιστώσετε ότι το αγγελούδι σας χρησιμοποιεί το δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου του, μην πάθετε εκεφαλικό απλά προσπαθήστε να κάνετε τη ζωή του πιο εύκολη. Έχετε αναρωτηθεί πόσο εύκολο είναι να κόψει με το ψαλίδι στο μάθημα της χειροτεχνίας; Ακόμη, πόσο δυσκολεύεται το μωράκι σας να γράψει σε ένα σπιράλ τετράδιο για δεξιόχειρες; Να κόψει με το μαχαίρι ή να παίξει κιθάρα;
Αυτοί είναι κάποιοι λόγοι που οι αριστερόχειρες συχνά θεωρούνται “αδέξιοι” (και δικαίως, αν το δει κανείς ετυμολογικά!). Στην πραγματικότητα όμως οι αριστερόχειρες πρέπει πάντα να προσαρμόζονται σε έναν κόσμο σχεδιασμένο για δεξιόχειρες.
Για το τέλος ψάξαμε και σας προτείνουμε μερικά προϊόντα για αριστερόχειρες που θα ξετρελάνουν μικρούς και μεγάλους…
Κούπες για το γάλα ή τον καφέ σας
Ψαλίδι χαρτοκοπτικής. Για να πάψει να είναι η χαρτοκοπτική “πονοκέφαλος” για τους μικρούς αριστερόχειρες.
Στυλό μόνο για το χεράκι σας…
Και το τετράδιο για να καταγράψουν τις εμπειρίες τους…
