Για τα παιδιά με υψηλότερο του μέσου όρου κίνδυνο εκδήλωσης άσθματος, ένας σκύλος στο σπίτι μπορεί να αυξήσει τις πιθανότητες να εκδηλώσουν την συγκεκριμένη πάθηση, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο Pediatric Allergy and Immunology.
Ο Δρ Κρις Κάρλστεν και οι συνεργάτες του στο Γενικό Νοσοκομείο του Βανκούβερ στον Καναδά έθεσαν υπό ιατρική παρακολούθηση 380 παιδιά με αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης άσθματος λόγω οικογενειακού ιστορικού, και διαπίστωσαν ότι η έκθεσή τους σε σχετικά υψηλά επίπεδα αλλεργιογόνων του σκύλου καθιστούσε πιθανή την εκδήλωση άσθματος σε ηλικία επτά ετών.
Αντίθετα, δεν καταγράφηκε συσχετισμός μεταξύ της έκθεσης στα αλλεργιογόνα της γάτας και του παιδικού κινδύνου εκδήλωσης άσθματος. Το γιατί οι σκύλοι σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης άσθματος, ενώ οι γάτες όχι, δεν είναι ξεκάθαρο. Ωστόσο, ένας παράγοντας μπορεί να είναι η ενδοτοξίνη, ουσία που παράγεται από τα βακτήρια που προκαλούν την φλεγμονή στους αεραγωγούς. Οι Καναδοί επιστήμονες συγκέντρωσαν τα 380 παιδιά με ισχυρό προφίλ κινδύνου (λόγω της ύπαρξης τουλάχιστον ενός συγγενή α’ βαθμού -γονέα, αδερφιού ή παιδιού- με άσθμα ή δύο συγγενών α’ βαθμού με άλλες αλλεργίες όπως έκζεμα ή πυρετό εκ χόρτου).
Οι μητέρες των παιδιών είχαν επιλεγεί κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης, και οι επιστήμονες είχαν κάνει μέτρηση των επιπέδων τριών αλλεργιογόνων (σκύλου, γάτας και ακάρεα σκόνης) στο σπίτι, σε τακτά διαστήματα, κατά το πρώτο έτος ζωής των παιδιών αλλά και μετά, όταν αυτά ήταν πλέον επτά ετών. Στην αρχή, σχεδόν οι μισές οικογένειες είχαν επιλεγεί τυχαία να μετάσχουν σε παρέμβαση που είχε στόχο την μείωση του παιδικού κινδύνου εκδήλωσης αλλεργιών και άσθματος. Η παρέμβαση περιeλάμβανε την ενθάρρυνση του μητρικού θηλασμού για τουλάχιστον τέσσερις μήνες, τον περιορισμό της έκθεσης του παιδιού στα ακάρεα της σκόνης, τα κατοικίδια ζώα και τον καπνό του τσιγάρου.
Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι η έκθεση σε υψηλά επίπεδα αλλεργιογόνων του σκύλου (τουλάχιστον 2 μικρογραμμάρια ανά γραμμάριο οικιακής σκόνης) σε ηλικία επτά σχετιζόταν με σχεδόν τριπλάσια αύξηση του κινδύνου άσθματος, συγκριτικά με χαμηλότερη έκθεση. Αλλά αυτό ίσχυε μόνο για τα παιδιά της ομάδας παρέμβασης: 17 από τα 97 είχαν εκτεθεί σε υψηλότερα επίπεδα αλλεργιογόνων του σκύλου στο σπίτι και είχαν τελικά άσθμα σε ηλικία επτά ετών. Ούτε τα αλλεργιογόνα της γάτας ούτε τα ακάρεα της σκόνης σε βρεφική ηλικία ή σε ηλικία επτά ετών σχετίστηκαν με τον κίνδυνο άσθματος. Τα παιδιά με υψηλή έκθεση στην σκόνη, ωστόσο, ήταν πιθανότερο να έχουν ευαισθησία στα ακάρεα της σκόνης.
Η μελέτη υπογραμμίζει την πολυπλοκότητα της σχέσης μεταξύ παιδικού άσθματος και έκθεσης στα αλλεργιογόνα εσωτερικών χώρων.
Πηγή: Reuters Health
