Είμαι ήδη 30 και ακόμα τρέμω τον οδοντίατρο! Τα παιδιά μου πάλι, τον θεωρούν τον καλύτερο φίλο τους, αφού η πρώτη μας επίσκεψη έγινε, μόλις βγήκαν τα πρώτα δοντάκια (νεογιλά). «Όταν είναι καλά τα δοντάκια, τότε όλα είναι καλά», συνήθιζε να μου λέει η μαμά μου και όχι άδικα. Δε νομίζω ότι υπάρχει χειρότερος πόνος από αυτόν του δοντιού, αλλά και του αυτιού.
Οι γονείς οφείλουν να πηγαίνουν τουλάχιστον 2 φορές το χρόνο τα παιδιά στον οδοντίατρο και πολύ πιο συχνά, αν τυχόν υπάρχουν προβλήματα. Πρέπει να τους εξηγήσουμε ότι ο συγκεκριμένος γιατρός δε θα μας πονέσει, αντίθετα, αν πηγαίνουμε συχνά, θα μας δώσει και γλειφιτζούρι, αν είμαστε καλά παιδάκια! Τα παιδιά πρέπει να μπουν από νωρίς στη διαδικασία της στοματικής υγιεινής. Με την «ανατολή» των πρώτων δοντιών, χρησιμοποιούμε μια υγρή γάζα, για να τους τα καθαρίσουμε. Μην ξεχνάτε ότι τα πρώτα φαγητά του παιδιού έχουν γλυκαντικά στοιχεία, για παράδειγμα η κρέμα βανίλια αλλά και η φρουτόκρεμα (πάντα από φρέσκα φρούτα, αλλιώς θα σας μαλώσω!).
Η τερηδόνα δεν κάνει ηλικιακές διακρίσεις και αυτό μπορούμε να το προλάβουμε. Πριν την πρώτη επίσκεψη, θα εξηγήσουμε στο παιδάκι μας τι ακριβώς το περιμένει με τη μορφή περιπέτειας, για να τα διευκολύνουμε στην αντίληψη του πράγματος. Καλό θα ήταν να έχουμε κάνει πρώτα μια έρευνα αγοράς και να μην πάμε το παιδί στο δικό μας γιατρό, αφού υπάρχουν και εξειδικευμένοι παιδοδοντίατροι, που έχουν και το κατάλληλο κλίμα μέσα στο χώρο τους με παιδικές ζωγραφιές και πόστερ, που θα τα κάνουν να νιώσουν πιο άνετα.
Ο οδοντίατρος δε σημαίνει απαραίτητα και πόνος, τουλάχιστον σε αυτή την ηλικία, αλλά και αργότερα, αν υπάρχει η κατάλληλη φροντίδα. Προετοιμάστε τα παιδιά για το τι πρόκειται να ακολουθήσει. Καλά, μην το κάνουμε και το μείζον θέμα! Δεν πρόκειται να τους κάνουν και φάλαγγα!
