Τα τρία πρώτα χρόνια της ζωής των παιδιών παίζουν καθοριστικό ρόλο στην ψυχοσυναισθηματική τους εξέλιξη. Ο εγκέφαλος κατά τη γέννηση είναι το πιο ανώριμο όργανο του σώματος.
Τα κύτταρα του εγκεφάλου ανάλογα με την ποιότητα και την ποσότητα των πληροφοριών (των ερεθισμάτων από το περιβάλλον δηλαδή) θα ενισχύσουν τη θέση τους και θα συνδεθούν με άλλα ή θα ατροφήσουν και θα εξαλειφθούν.
Το 16% των παιδιών σχολικής ηλικίας με αναπτυξιακά και ψυχικά προβλήματα που δεν διαγνώστηκαν και δεν έλαβαν εξειδικευμένη φροντίδα πριν από τα 5 έτη της ηλικίας έχει κακή πρόγνωση.
Ο ρόλος νηπιαγωγών, βρεφονηπιοκόμων και φροντιστών παιδιών βρεφικής και νηπιακής ηλικίας είναι συχνά καθοριστικής σημασίας. Οι συγκεκριμένοι επαγγελματίες είναι οι άνθρωποι που έχουν την πιο συχνή και πολύωρη επαφή με τα παιδιά αυτής της ηλικίας μετά τους γονείς.
Οι παιδαγωγοί, λοιπόν, καλούνται να επισημάνουν στους γονείς όποιες δυσκολίες διακρίνουν ή να τους παραπέμψουν σε κάποιον ειδικό: παιδίατρο, ψυχολόγο, παιδοψυχίατρο όχι για να στιγματίσουν, αλλά για να βοηθήσουν παιδί και γονείς. Η άμεση συνεργασία ειδικών, παιδαγωγών και γονέων εξασφαλίζει τα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη για το κάθε παιδί.