Α) Eλληνίδα μητέρα. Mια ιδιόμορφη γυναίκα που στο χαρακτήρα και την προσωπικότητά της περιλαμβάνονται αντιφατικά στοιχεία. Η αγάπη δεδομένη (αγγίζει τα όρια της παθολογίας), η προστασία επιβεβλημένη.
‘Το παιδί μου’ υποχρεωτικά το καλύτερο, το εξυπνότερο, το ομορφότερο, το ικανότερο. ‘Ο άντρας μου’ το στεφάνι μου, η κορώνα μου. Μια γυναίκα που έχει μεγαλώσει με βαθιά ριζωμένη την μητρική στοργή, μια γυναίκα που δίνει τα πάντα, καταργεί καριέρες, μπαίνει σε σκληρές διαδικασίες για να αποκτήσει ένα παιδί, μια γυναίκα που λυτρώνεται μέσα από την μητρότητα.
Ένας τύπος ηρωικός και συγχρόνως θύμα. Ένας άνθρωπος ολοκληρωμένος και αυτόματα αυτοκαταστροφικός, μια ύπαρξη συντονισμού και απορρύθμισης.
Πόσες φορές δεν αυτοκαταργείται, πόσες φορές δεν ακυρώνει την προσωπική της ζωή και δυστυχώς πόσες φορές δεν λειτουργεί από πριν καταργώντας προσωπικότητες, συναισθήματα, επενδύσεις, εξυπνάδα; (από το βιβλίο Mάνα Greca – Eκδόσεις Κάκτος).
Β) Έλληνας Πατέρας. Πατέρας – αφέντης, εργάτης, ικανός-ανίκανος, ισχυρός-αδύνατος, πατέρας – δούλος, αγχωμένος, μοναχικός-κοινωνικός, πατέρας υγιής-ασθενής, πατέρας ταπεινός-υπερήφανος, εγωιστής και αλαζόνας, πατέρας-πατερούλης, στοργικός, τρυφερός, ανθρώπινος, πατέρας-τέρας, κέρβερος, βίαιος, απόλυτος, αυταρχικός, πατέρας-ψυχούλα και εφιάλτης.
Έλληνας πατέρας σε μια κοινωνία επιφανειακού διαχωρισμού με ακαθόριστα όρια και δομές λυτές, σε έναν καινούργιο κόσμο που μας περιπλέκει αντί να μας διευκολύνει μέσα από δύσκολες καταστάσεις, τις περισσότερες φορές χωρίς ουσία.
(από το βιβλίο ΠΑΤΈΡΑΣ –ΑΦΕΝΤΗΣ, Εκδόσεις Κάκτος).
Ο Δημήτρης Σούρας είναι Ψυχίατρος – Διευθυντής Ψυχιατρικού Τμήματος Νοσοκομείου Metropolitan
Τηλ. Επικ. 210- 7251467
.jpg)
