Όπως υποστηρίζει ο Dr T. Berry Brazelton, M.D., επίτιμος καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Harvard, υπάρχει ένας φίλος του μικρού σας που δεν τον έχετε δει ποτέ, αλλά ακούτε για τα κατορθώματά του. Είναι, για παράδειγμα, αυτός που βγάζει το πιτσιρίκι από τη δύσκολη θέση, όταν έχει κάνει κάποια σκανταλιά: «Δεν το έκανα εγώ, ο Χρήστος φταίει». Είναι ο φανταστικός του φίλος ή, μάλλον, φανταστικός για εσάς, γιατί για το παιδί είναι απολύτως «πραγματικός».
Μήπως απλώς λέει ψέματα;
Πολλοί γονείς που ήρθαν να με συμβουλευτούν για αυτούς τους «φίλους» ανησυχούσαν ότι το παιδί τους αρχίζει να λέει ψέματα. Ναι, είναι αλήθεια ότι είναι πολύ λεπτή η γραμμή που χωρίζει τη φαντασίωση από το ψέμα. Και τα δύο εξυπηρετούν τον ίδιο σκοπό, καθώς το παιδί προσπαθεί να παρουσιάσει τα πράγματα σύμφωνα με τον δικό του τρόπο. Αυτό που πρέπει να κάνετε εσείς είναι να προσπαθήσετε να δείξετε κατανόηση και να καταλάβετε γιατί το παιδί φέρεται έτσι. Το σίγουρο είναι ότι η επινόηση ιστοριών με φανταστικούς φίλους δίνει στα μικρά μια αίσθηση δύναμης…
Διαβάστε τη συνέχεια στο govastileto.gr
