Χάσαμε το λογαριασμό στα χρυσά μετάλλια που κρεμάει στο λαιμό του ο Αμερικανός σούπερ κολυμβητής Μάϊκλ Φελπς. Δεν έχει σταματήσει ακόμα να μετράει χρυσά σε ολυμπιακούς αγώνες ο Τζαμαϊκανός διαστημικός σπρίντερ Γιουσαίην Μπολτ. Και οι Έλληνες καταχάρηκαν το χρυσό στη σκοποβολή ενός κοριτσιού από την Δράμα, της κυρίας Άννας Κορακάκη. Αδικία! Ούτε λόγος για την ιστορική επιτυχία του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, που ήδη έχει κατακτήσει με την αξία του, όπως λένε με το σπαθί του, το χρυσό μετάλλιο στους πιο δύσκολους αγώνες.

Ποιοι ολυμπιακοί αγώνες; Σε παρακαλώ. Έχουν περάσει οι εποχές που η νίκη προσλάμβανε χαρακτήρα ηρωϊκό. Επικό. Ότι το παλληκάρι μας ήρθε πρώτο και γκρεμίστε τα τείχη. Δώστε του τιμές, λεφτά και αργομισθίες. Στον αιώνα του ντόπινγκ και της τεχνογνωσίας στον αθλητισμό οι ολυμπιακοί αγώνες είναι ένα event ολότελα εμπορικό και διαφημιστικό, ένα show τηλεοπτικό. Και οι ολυμπιονίκες είναι απλά αναλώσιμοι, δεν αξίζουν μνείας μετά από μόλις μια εβδομάδα.

Σα σήμερα, πριν ένα χρόνο, ψηφίστηκε το Νο3 Μνημόνιο. Το μνημόνιο του Τσίπρα. Είναι αυτή η μεγάλη του επιτυχία; Να σου πω. Παίρνει το χάλκινο μετάλλιο ο αγραβάτωτος, ο και γ@μώ συνεπής στην αγραβατωσύνη, με το που φέρνει στη Βουλή το μνημόνιό του. Το πιο σκληρό, το πιο αντιλαϊκό μνημόνιο. Παίρνει το αργυρό μετάλλιο διότι το μνημόνιο Τσίπρα και Σόιμπλε ψηφίστηκε και έγινε νόμος του κράτους.
Ναι, υπάρχουν κι άλλοι αγώνες, όχι μόνον οι αθλητικοί, οι ολυμπιακοί. Υπάρχουν και εκείνοι οι αγώνες που αφορούν την ίδια μας την ζωή. Οι μνημονιακοί αγώνες στους οποίους θριάμβευσε ο Τσίπρας. Παίρνει και το χρυσό μετάλλιο, διότι ένα χρόνο τώρα δεν γνώρισε αντίδραση από τον κοσμάκη.

Οι δανειστές της Ελλάδος έχουν πάθει την πλάκα της αιωνιότητος. Με το μνημόνιό του ο Τσίπρας έβαλε το χασαπομάχαιρο στην καρωτίδα του ελληνικού λαού αλλά οι διαμαρτυρίες των πολιτών στην πραγματικότητα είναι κάνουμε για να λέμε ότι κάνουμε. Όσο, επί της ουσίας, αντιστάθηκε στο μνημόνιο ο κομματικός σύριζας, άλλο τόσο και ο γίγαντας και κυρίαρχος ελληνικός λαός.

Το αξίζει, λοιπόν, ο Τσίπρας το χρυσό μετάλλιο, με το οποίο τον επιβράβευσαν ήδη οι δανειστές, για τον πρώτο χρόνο του μνημονίου. Το αξίζει διότι κι αυτός αγωνίστηκε, και όπως οι πρωταθλητές του αθλητισμού έχει παρελθόν στο είδος του. Στην ειδικότητά του. Δεν γίνεται κανένας ολυμπιονίκης από τη μια στιγμή στην άλλη. Πέρα από το ταλέντο, απαιτείται χρόνων προετοιμασία.

Από ανήλικο αγοράκι ο Τσίπρας ξεκίνησε τον αγώνα του στο κομουνιστικό κόμμα. Στρατευμένος. Στρατιώτης κανονικός. Συνεπής. Πειθαρχημένος. Ιδεολόγος. Από 15 χρονών στις καταλήψεις, στις διαδηλώσεις, να κολλάει αφίσες, να πρωταγωνιστεί στις συνελεύσεις, μαθητικές, φοιτητικές. Είκοσι χρόνια προπονήθηκε ο Τσίπρας για να είναι έτοιμος να αναλάβει, στο όνομα του λαού, το πιο σπουδαίο πολιτικό καθήκον. Ένα μνημόνιο στα μέτρα των δανειστών.
——————
Το ελεεινό «παιχνίδι» ΝΔ και Σύριζα, διάβασε apodytiriakias.gr