Στα 19 της κιόλας χρόνια είναι διάσημη και πετυχημένη συγγραφέας. Ποια άλλη σαν κι αυτήν; Καμιά άλλη! Το πρώτο της βιβλίο «Bonjour Tristesse» (Καλημέρα Θλίψη), το 1954, κάνει το μεγάλο μπαμ. Η Francoise Sagan είναι το ατόφιο ταλέντο, η ζωή ανοίγει την πιο μεγάλη αγκαλιά της και τις πιο μεγάλες πόρτες. Την περιμένουν το χρήμα, οι γνωριμίες στην πολιτική και όλα τα αξιοπρεπή ρεμάλια της καλλιτεχνικής και πνευματικής ζωής στο Παρίσι. Κι αυτή τους ξεπερνάει όλους σε ρεμαλισμό. Χωρίς όρια. Χωρίς φραγμούς.

Η Φρανσουάζ Σαγκάν γεννήθηκε Ιούνιο του 1935 και πέθανε το 2004, σαν σήμερα 24 Σεπτεμβρίου, μέσα στη δυστυχία και την πείνα. Γεννημένη ηρωίδα μυθιστορηματική! Από τα πολύ υψηλά στα πολύ χαμηλά. Την έβγαζε με δανεικά, ένα όρθιο πτώμα, μ΄ ένα μπουκάλι ουίσκι στο χέρι. Η απόλυτη, η ολοκληρωτική κατάντια ατόμου.

Της άρεσαν τα γρήγορα και πολυτελή αμάξια, ο τζόγος στον ιππόδρομο και πάνω απ’ όλα η ομορφιά στους άνδρες και τις γυναίκες. Είχε παντρευτεί δύο φορές, με άνδρα και ποτέ δεν έκρυψε τον λεσβιασμό της. Οι σχέσεις της, άλλωστε, όλες παράφορες και περιπετειώδεις με τις γυναίκες, είναι που της έδωσαν τον μεγαλύτερο πόνο.

«γαπούσα μέχρι τρέλας» είχε πει, διότι μονάχα η τρέλα έχει λογική στον έρωτα. Όταν μία ερωμένη τη ρώτησε «Φρανσουάζ, πιστεύεις στον έρωτα;…», η συγγραφέας την ξενέρωσε:

«Αστειεύεσαι! Πιστεύω στο πάθος, μόνον. Θα είμαστε μαζί όσο κρατήσει το πάθος μου για σένα».

Μια δημοσιογράφος την επισκέφθηκε σπίτι να της πάρει συνέντευξη. Η Σαγκάν δεν σταμάτησε να της προσφέρει βότκα, μέχρι που οι δυο γυναίκες βρέθηκαν στο κρεβάτι. Ο σύζυγός της έδειξε πάλι κατανόηση στη νέα κατάκτηση της Φρανσουάζ.

Μετά από μήνες η δημοσιογράφος, που πλέον συγκατοικούσε με τη Σαγκάν και κοιμόντουσαν στο ίδιο κρεβάτι, ρώτησε: «Ζηλεύεις, Φρανσουάζ; Ποια είναι η γνώμη σου για την πίστη;».

«Κάθε συζήτηση για την πίστη μου προκαλεί γέλιο. Μικροαστική παγίδα πλήξης είναι η πίστη. Η μοιχεία, αντίθετα, κρατάει τον γάμο, τη σχέση. Έχω απατήσει τον εραστή μου με τον άνδρα μου…».

Χάπια, διεγερτικά και ηρεμιστικά, αλλά και κοκαΐνη, η κόλαση της Φρανσουάζ Σαγκάν, που έκανε επίσης σουξέ με τα έργα «Ένα κάποιο χαμόγελο», «Σας αρέσει ο Μπραμς;», «Σ’ ΄ένα Μήνα, σ’ ένα χρόνο». Το ποτό συμπλήρωσε τη διάλυσή της. Τη συντριβή της. «Αδέλφια μου, αλκοολικοί, ευγενική και άκακη φυλή!» βροντοφώναζε τρισευτυχισμένη τον καιρό που είχε λεφτά και τριγυρνούσε από μπαρ σε μπαρ.

……………………….

Ένα ζεϊμπέκικο του έφαγε τη ζωή, διάβασε apodytiriakias.gr