Έγινε, τελικά. Η γκραν σουξέ έκπληξη. Η μέγιστη της αιωνιότητος. Πρωταθλητής Αγγλίας ο Λεβαδειακός. Όπως το λέω. Σαν να πήρε το πρωτάθλημα στην Ελλάδα ο Πλατανιάς. Ούτε καν ο Πανιώνιος και ο Ηρακλής που έχουν μια προϊστορία. Στο πιο δύσκολο πρωτάθλημα του κόσμου, χωρίς αμφιβολία, που δεν είναι μονοπώλιο, αλλά διεκδικείται από 3 και 4 και 5 ομάδες, τις γνωστές, τις διεθνείς, τις παραδοσιακές του νησιού, υπερίσχυσε σε αυτή τη δόση ο Παναιτωλικός της Αγγλίας.

Τι σημαίνει τούτη η Ομηρικού τύπου επιτυχία της Λέστερ, μάλιστα δύο αγωνιστικές πριν το τέλος; Τι δείχνει εδώ στην Ελλάδα η δίχως προηγούμενο έκπληξη από καταβολής ποδοσφαίρου, να κατακτήσει το πρωτάθλημα στην Αγγλία ο Παναθρακικός της; Με το μπαρδόν, αυτό που εδώ και 35 χρόνια έλεγε ο αποδυτηριάκιας. Ότι εύκολα, πολύ εύκολα εδώ στην Ελλάδα μπορεί να το πάρει και μια από τις λεγόμενες «μικρές» ομάδες. Πάρα πολύ εύκολα.

Γιατί; Δεν υπάρχουν μεγάλες ομάδες στην Ελλάδα. Γι’ αυτό. Οι «μεγάλες» ομάδες στην Ελλάδα είναι καφενεία. Σκέτα καφενεία. Όπως το λέω.

Μια ζωή Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, Άρης, αυτά τα βαριά ονόματα, στην πραγματικότητα δεν υπήρξαν ποτέ μεγάλες και αξιοσέβαστες ομάδες. Απλώς έχουν περισσότερο κόσμο, περισσότερο χρήμα, καλύτερους παίκτες. Όχι οργάνωση μαγαζιού, όμως. Όχι και ομάδες δουλεμένες να τις βλέπεις στο γήπεδο και να τις χαίρεσαι.

Έχανε, για παράδειγμα, το πρωτάθλημα για 10 χρόνια ο Ολυμπιακός επειδή ήταν ένα καφενείο. Τόσο απλά. Ας ξόδευε τ’ άντερά του στις μεταγραφές. Και λέγανε ότι τους κυνηγάει το κράτος, η διαιτησία, το κατεστημένο. Ένα καφενείο έφτασε στον υποβιβασμό η ΑΕΚ. Ένα σκέτο καφενείο. Το ίδιο και ο Άρης. Ένα κανονικό καφενείο κυκλοφορεί μέχρι σήμερα ο ΠΑΟΚ. Αυτή είναι η αλήθεια.

Η Λέστερ. Για όσους βλέπουν, η εν λόγω ομαδούλα δεν πέτυχε μόνο τον άθλο, αλλά και το μεγαλύτερο ξεβράκωμα των ελληνικών ομαδάρων. Που μια ζωή λαμογιάρουν. Βαρβάτοι επιχειρηματίες μπαίνουν στο ποδόσφαιρο και δεν λειτουργούν ως επιχειρηματίες της μπάλας. Δεν προσαρμόζονται δημιουργικά στον χώρο. Όχι. Το μόνο που κάνουν είναι να λαμογιάρουν με τον κόσμο. Να καλοπιάνουν τον κόσμο. Να το παίζουν αγαπητικοί της ομαδάρας τους. Και να παριστάνουν τους εισαγγελείς για να δικαιολογούν την προσωπική τους αποτυχία. Που δεν είναι αποτυχία.

Όταν δεν μπορείς, κύριε πρόεδρε, να παρουσιάσεις ομάδα της προκοπής, τότε είσαι της πλάκας πρόεδρος, όχι αποτυχημένος. Και γαμώ τα λεφτά σου. Να, γιατί εύκολα, πολύ εύκολα στην Ελλάδα και μια μικρή ομάδα άνετα χτυπάει το πρωτάθλημα. Επειδή και με λιγότερα λεφτά μπορεί να το πάρει αυτή. Μας το έδειξε κατάμουτρα η Λέστερ.

«Είναι ψυχανώμαλος ο Μαρινάκης» λένε οι αντίπαλοι πρόεδροι, διάβασε στο apodytiriakias.gr