Στα 95 πέθανε η Γιώτα Γιάννα. Σημασία δεν έχει πόσα πολλά χρόνια έζησε κανείς, αλλά πόσο αγαπούσε τη ζωή όσο είχε την ανάσα του. Πόσο αγαπούσε, πόσο λάτρευε τη ζωή όπως εκείνος το καταλαβαίνει, όχι ο διπλανός του, η κοινωνία όλη.
Η Γιώτα Γιάννα είναι μεγάλη ιστορία. Τέτοιοι άνθρωποι είναι απώλεια να φεύγουν χωρίς να αφήνουν πίσω τους τα χνάρια τους. Όχι, βέβαια, για να γνωρίσουμε τους ίδιους, όσο να πάρουμε μια πρέζα, μια δόση αληθινής ζωής. Τι είδε, τι έζησε όποιος πέρασε με το καράβι το κανάλι με τις σειρήνες…
Στη φώτο η Γιώτα Γιάννα με την Άννα Βίσση. Στις δυο γυναίκες εγώ δεν βλέπω τίποτα άλλο παρά τα χέρια της μιας στην άλλη… Καμία σχέση τα χέρι της μιας με τα κουλά της άλλης. Της μακαρίτισσας τα χέρια, έτσι όπως γραπώνει την άλλη. Τι λέει ο ποιητής;
Αυτά τα χέρια είναι δικά σου…
Είναι μαχαίρια που ‘χουν το όνομα σου…
Τον ζωντανό άνθρωπο και στα εκατό του χρόνια, και στον τάφο μέσα, συνεχίζεις να τον θυμάσαι ζωντανό
……………………………….
Η τρομοκρατία της κρατικής Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας, διάβασε apodytiriakias.gr
