Με την κάτοχο του τίτλου Ιταλία να βρίσκεται ήδη στην βάση της και την φιναλίστ του 2006 Γαλλία να προσπαθεί να συνδέσει τα «κομμάτια» της, φάνηκε καθαρά που πηγαίνει το πράγμα στα αφρικανικά γήπεδα και πόσο σοβαρό ρόλο θα παίξουν πλέον οι δυνάμεις από τη Λατινική Αμερική και οι «σκληροί» της Ευρώπης Γερμανία και Ολλανδία.
Η Ιταλία, χωρίς δυνάμεις και σοβαρότητα στην άμυνα, έδωσε δικαιώματα στους Σλοβάκους και αυτοί πέτυχαν την μεγαλύτερη νίκη της ιστορίας τους σε ΠΚ.
Το περίεργο ήταν που σημειώθηκαν τρία γκολ σε βάρος μιας σχολής που ανακάλυψε την μαζική άμυνα, δηλητηριάζοντας για δεκαετίες το άθλημα (αφού του αφαίρεσε το θέαμα).
Η Παραγουάη μάλλον έκανε συντήρηση με Νέα Ζηλανδία, ενώ η Ολλανδία δεν χαρίστηκε ούτε στην συμπαθητική – αλλά φλύαρη – ομάδα του Καμερούν.
Δυστυχώς για τον Ετό, θα επιστρέψει στο Μιλάνο ως ένας αρχηγός χωρίς «παράσημα», καθώς οι τρεις ήττες, ερμηνεύονται ως απόλυτη αποτυχία για την ομάδα της Αφρικής.
Για την Δανία, τέλος, η αναμέτρηση με τους σβέλτους και πανέξυπνους Ιάπωνες, αποδείχτηκε υπεράνω των σχεδίων τους και των δυνατοτήτων τους.
Δέχτηκε τρία γκολ και επιστρέφει στην Κοπεγχάγη μόνο με τη νίκη επί της γειτονικής Ολλανδίας. Για μια ομάδα που ποτέ δεν έπεισε ότι είχε τύχη για διάκριση, κάτι ήταν!
