Όλα τα δημοσιογραφικά στερεότυπα που κάνουν λόγο για τον ηρωισμό, την αυταπάρνηση και το πάθος των Ελλήνων παικτών πρέπει να πάνε στον κάλαθο των αχρήστων.
Δεν χρησιμεύουν, ώστε να αξιολογηθεί η σπουδαία εμφάνιση της εθνικής ομάδας απέναντι στη Νιγηρία. Αν χρησιμοποιηθούν, θα την φτωχύνουν και θα δώσουν λάθος εντύπωση σχετικά με τα αίτια, που μας οδήγησαν στην μεγάλη νίκη.
Αυτό δεν σημαίνει ότι οι 13 ποδοσφαιριστές, που χρησιμοποίησε ο Ρεχάγκελ έπαιξαν χωρίς διάθεση και πάθος. Κυρίως, όμως, έπαιξαν οργανωμένα, με μέθοδο και αξιοποιώντας το ταλέντο που έχει ο καθένας ξεχωριστά.
Σε όλα αυτά πρέπει να προστεθεί ο σωστός τρόπος, με τον οποίο ο Ότο Ρεχάγκελ διάβασε το παιχνίδι. Αποτέλεσμα ταλέντου, οργάνωσης και ψυχραιμίας ήταν για πολλούς αναπάντεχη νίκη επί των Νιγηριανών. Και μόνο το γεγονός ότι ο αντίπαλος τερματοφύλακας αναδείχθηκε πολυτιμότερος παίκτης της συνάντησης μαρτυρά του λόγου το αληθές.
Το παραγωγικό παιχνίδι του Κώστα Κατσουράνη, η εξαίσια εμφάνιση του Αλέξανδρου Τζιώλη, που ήταν η αποκάλυψη του ματς αναλαμβάνουν την ευθύνη για την υποδειγματική λειτουργία της ελληνικής μεσαίας γραμμής.
Εδώ χρειάζεται να συνυπολογιστεί το αποτελεσματικό μαρκάρισμα των Νιγηριανών επιθετικών από τους Παπαδόπουλο και Κυργιάκο και οι εξαιρετικές κινήσεις που έκανε, για να υποδεχθεί την μπάλα, ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης.
Όμως και ο εκπληκτικός μας προπονητής βρέθηκε σε καλή μέρα. Η διαχείριση του ματς από μέρους του υπήρξε υποδειγματική.
Τώρα οι πλέον φιλόδοξοι κάνουν υπολογισμούς για το παιχνίδι με την Αργεντινή. Όμως, ακόμα κι αν στο παιχνίδι αυτό προκύψει συντριβή, η εμφάνιση κόντρα στη Νιγηρία πρέπει να αποτελέσει τη βάση, πάνω στην οποία θα οικοδομηθεί η Εθνική Ομάδα μετά το καλοκαίρι.
