Μολονότι αποτελούν δύο παραδοσιακές σχολές του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, ουδέποτε μέχρι σήμερα κατάφεραν να γευτούν το νέκταρ της νίκης μέσα από το Άγιο Δισκοπότηρο του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Μία από τις Ολλανδία και Ισπανία, θα έχει την ευκαιρία να το πράξει αυτό σήμερα στον τελικό του Μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής, που θα πραγματοποιηθεί (21:30, ΝΕΤ) στο «Σόκερ Σίτι» του Γιοχάνεσμπουργκ.

Οι δύο ομάδες στη διοργάνωση έπαιξαν ουσιαστικό ποδόσφαιρο -πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.
Πρόσεξαν την άμυνά τους και εντέλει κατάφεραν να βρεθούν στον μεγάλο τελικό, με τον οποίο πέφτει η αυλαία του 19ου Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Άλλωστε, ιστορία γράφει μία ομάδα με τίτλους και όχι με καλές εμφανίσεις. Τα τρόπαια μετρούν και θυμάται ο κόσμος.

Αυτό το γνωρίζουν από… πρώτο χέρι οι «οράνιε». «Βασίλισσα χωρίς στέμμα» είναι ο χαρακτηρισμός που έχει δοθεί στην Ολλανδία, η οποία, μολονότι δίδαξε το «total football» και είχε παίκτες όπως οι Κρόιφ, Νέεσκες, Ρεπ και Ρεζενμπρικ, απέτυχε να κατακτήσει το τρόπαιο στους τελικούς του 1974 και 1978.

Πάντως, σε αυτό το σημείο, θα πρέπει να σημειωθεί ότι όποια εκ των δύο ομάδων καταφέρει να στεφθεί -για πρώτη φορά- παγκόσμια πρωταθλήτρια θα γράψει για έναν επιπλέον λόγο ιστορία.

Κι αυτό γιατί θα γίνει και η πρώτη εθνική ομάδα της Ευρώπης, που θα κατακτήσει τον τίτλο μακριά από την ήπειρό της, κάτι που ποτέ μέχρι τώρα δεν είχε συμβεί.

Σε ό,τι αφορά το αγωνιστικό κομμάτι, ο τεχνικός των «οράνιε», Μπερτ Φαν Μάρβαϊκ, βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να έχει στη διάθεσή του στο σημερινό τελικό τους Γκρέγκορι Φαν Ντερ Βιλ και Νάιτζελ Ντε Γιόνγκ, οι οποίοι απουσίασαν από τον ημιτελικό με την Ουρουγουάη λόγω τιμωρίας.

Οι δύο ποδοσφαιριστές θα πάρουν φανέλα βασικού και θα αφήσουν στον πάγκο τους Καλίντ Μπουλαρούζ και Ντεμί Ντε Ζέου, οι οποίοι τους είχαν αντικαταστήσει επάξια στο ματς με τη «σελέστε».

Στον αντίποδα, ο τεχνικός των πρωταθλητών Ευρώπης, Βιθέντε Ντελ Μπόσκε, καλείται να αποφασίσει ποιον εκ των Πέδρο ή Φερνάντο Τόρες θα ξεκινήσει στο βασικό σχήμα.

Ο άσος της Μπαρτσελόνα είχε πολύ καλή παρουσία στον ημιτελικό με τη Γερμανία, ωστόσο ο φορ της Λίβερπουλ, αν και παραμένει «άκαπνος» στη διοργάνωση, δεν παύει να είναι επιθετικός, που μπορεί με μία ενέργεια να κρίνει το ματς.

Άλλωστε, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι ήταν ο άνθρωπός που με το γκολ που πέτυχε στον τελικό του Euro 2008, χάρισε το στέμμα της πρωταθλήτρια Ευρώπης, την Ισπανία.

Από εκεί και πέρα, νοκ-άουτ, ενόψει του αποψινού τελικού, είναι ο Αλμπιόλ, ο οποίος αντιμετωπίζει πρόβλημα τραυματισμού.

Οι συνθέσεις των δύο ομάδων:

Ολλανδία: (4-3-3): Στεκέλενμπουργκ, Βαν Ντερ Βιλ, Χάιτινχα, Ματάισεν, Φαν Μπρόνκχορστ, Φαν Μπόμελ, Ντε Γιόνγκ, Σνάιντερ, Ρόμπεν, Κάουτ, Φαν Πέρσι.

Ισπανία (4-5-1): Κασίγιας, Ράμος, Πικέ, Πουγιόλ, Καπντεβίλα, Μπούσκετς, Τσάβι, Τσάμπι Αλόνσο, Ινιέστα, Πέδρο, Βίγια.

H πορεία της Ολλανδίας προς τον τελικό

Παρά την απουσία του Άριεν Ρόμπεν (αντιμετώπιζε πρόβλημα τραυματισμού) οι «οράνιε» έκαναν «ποδαρικό» με το… δεξί στη διοργάνωση.

Στις 14 Ιουνίου, στο «Σόκερ Σίτι», αντιμετωπίζουν τη Δανία, για τον πέμπτο όμιλο του Μουντιάλ, καταφέρνοντας να πάρουν μία επαγγελματική νίκη.

Στο 46’ ο Σίμον Πόουλσεν, στην προσπάθειά του να απομακρύνει την μπάλα, θα πετύχει με… εντυπωσιακό αυτογκόλ το πρώτο τέρμα της Ολλανδίας στη διοργάνωση, με τον Κάουτ να γράφει το τελικό 2-0 στο 85’.

Γκολ: αυτ. 46’ Πάουλσεν, 85’ Κάουτ

Ολλανδία (Μπερτ Φαν Μάρβαϊκ): Στεκέλενμπουργκ, Φαν Ντερ Βιλ, Ματάισεν, Χάιτινχα, Φαν Μπρόνκχορστ, Φαν Μπόμελ, Ντε Γιόνγκ (88′ Ντε Ζέου), Σνάιντερ, Φαν Ντερ Φάαρτ (64′ Ελία), Κάουτ, Φαν Πέρσι (77′ Αφελάι).

Δανία (Μόρτεν Όλσεν): Σόρενσεν, Άγκερ, Κιάερ, Γιάκομπσεν, Κ. Πόουλσεν, Σ. Πόουλσεν, Ενέβολντσεν (56′ Γκρόνκιερ), Κάλενμπεργκ (73′ Έρικσεν), Ρόμενταλ, Γιόργκενσεν, Μπέντνερ (62′ Μπέκμαν).

Πέντε ημέρες αργότερα, η Ολλανδία τίθεται αντιμέτωπη στο «Ντέρμπαν Στέιντιουμ» με την Ιαπωνία, η οποία στην πρεμιέρα έκανε την έκπληξη, επικρατώντας με 1-0 του Καμερούν.

Οι Ιάπωνες αρνούνται να παραδοθούν στην «αρμάδα» του Μπερτ Φαν Μάρβαϊκ, η οποία, όπως και στο πρώτο παιχνίδι, πάει στα αποδυτήρια… άκαπνη.

Εντούτοις, με γκολ από τα αποδυτήρια (52) του Σνάιντερ, οι «οράνιε» θα καταφέρουν να πάρουν μία αγχωτική νίκη, η οποία, πάντως, τους εξασφάλισε την πρόκριση για την επόμενη φάση της διοργάνωσης.

Γκολ: 52′ Σνάιντερ

Ολλανδία (Μπερτ Φαν Μάρβαϊκ): Στεκέλενμπουργκ, Φαν Ντερ Βιλ, Χάιτινχα, Ματάισεν, Φαν Μπρόνκχοστ, Φαν Μπόμελ, Κάουτ, Ντε Γιονγκ, Φαν Πέρσι (87′ Χούντελααρ), Σνάιντερ (83′ Αφελάι), Φαν Ντερ Φααρτ (74′ Ελία).

Ιαπωνία (Τακέσι Οκάντα): Καβασίμα, Άμπε, Κομάνο, Τούλιο, Ναγκατόμο, Έντο, Ματσούι (74′ Νακαμούρα), Οκούμπο (77′ Ταμάδα), Χασέμπε (76′ Οκαζάκι), Χόντα, Νακαζάβα.

Στις 24 Ιουνίου, διεξάγεται στο «Λόφτους Βέρσφελντ» το τρίτο και τελευταίο παιχνίδι της Ολλανδίας για τη φάση των ομίλων με αντίπαλο το Καμερούν.

Η ομάδα του Μπερτ Φαν Μάρβαϊκ προηγείται στο σκορ με τον Φαν Πέρσι στο 36’, ωστόσο στο 65’ ο Ετό έφερε το παιχνίδι στα ίσια με εύστοχη εκτέλεση πέναλτι.

Οι «οράνιε», ωστόσο, παίρνουν εκ νέου το προβάδισμα, χάρη σε τέρμα του Χούντελααρ στο 84’, τερματίζοντας έτσι πρώτοι στον όμιλό τους με τρεις νίκες σε ισάριθμα ματς.

Γκολ: 65′ πεν. Ετό – 36′ Φαν Πέρσι, 84′ Χούντελααρ

Καμερούν (Πολ Λε Γκεν): Σουλεϊμάνου, Άσου-Εκότο, Ενκούλου (73′ Σονγκ), Ενγκουέμο, Γκέρεμι, Ετό, Μακούν, Μπονγκ (56′ Αμπουμπακάρ), Τσούπο-Μότινγκ (72′ Ιντρίσου), Τσέτζου, Εμπιά.

Ολλανδία (Μπερτ Φαν Μάρβαϊκ): Στεκέλενμπουργκ, Χάιτινχα, Ματάισεν, Φαν Μπρόνκχορστ, Φαν Μπόμελ, Κάουτ (66′ Ελία), Ντε Γιόνγκ, Φαν Πέρσι (59′ Χούντελααρ), Σνάιντερ, Μπουλαρούζ, Φαν Ντερ Φάαρτ (73′ Ρόμπεν).

Στη φάση των «16», η Ολλανδία (28/6) στο πρώτο της ουσιαστικά δυνατό τεστ αντιμετωπίζει τη Σλοβακία στο «Ντέρμπαν Στέιντιουμ».

Η Ολλανδία θα προηγηθεί στο σκορ με τον Ρόμπεν, για να έρθει ο Σνάιντερ με γκολ στο 84’ να σφραγίσει τη νίκη της.

Οι Σλοβάκοι, πάντως, πέτυχαν το γκολ της τιμής στο τέταρτο λεπτό των καθυστερήσεων με πέναλτι του Βίτεκ.

Γκολ: 18′ Ρόμπεν, 84′ Σνάιντερ – 90’+ πεν. Βίτεκ

Ολλανδία (Μπερτ Φαν Μάρβαϊκ): Στεκέλενμπουργκ, Φαν Ντερ Βιλ, Χάιτινχα, Ματάισεν, Φαν Μπρόνκχορστ, Φαν Μπόμελ, Ντε Γιόνγκ, Σνάιντερ (90′ Αφελάι), Ρόμπεν (71′ Ελία), Κάουτ, Φαν Πέρσι (80′ Χούντελααρ).

Σλοβακία (Βλάντιμιρ Βάις): Μούχα, Ντούριτσα, Πέκαρικ, Σκρτελ, Ζαμπάβνικ, Βάις, Στοχ, Γέντριτσεκ (71′ Κόπουνεκ), Κούτσκα, Χάμσικ (87′ Σάπαρα), Βίτεκ.

Η Ολλανδία στη φάση των «8» διασταύρωσε τα ξίφη της με μία εκ των φαβορί για την κατάκτηση του Μουντιάλ, τη Βραζιλία.

Το παιχνίδι στο «Νέλσον Μαντέλα Μπέι» του Πορτ Ελίζαμπεθ θα «στραβώσει» από νωρίς για την Ολλανδία, η οποία βρίσκεται πίσω στο σκορ από το 8, μετά το γκολ του Ρομπίνιο.

Στη συνέχεια, ωστόσο, οι παίκτες του Φαν Μάρβαϊκ καταφέρνουν με μία επική ανατροπή να αντιστρέψουν την εις βάρος τους κατάσταση.

Στο 53’ο Φελίπε Μέλο, άθελά του έστειλε με κεφαλιά την μπάλα στα δίχτυα του Σέζαρ, ενώ στο 68’ ο Σνάιντερ με τον ίδιο τρόπο θα κάνει το 2-1, στέλνοντας την ομάδα του στα ημιτελικά και τη «σελεσάο»… σπίτι της.

Γκολ: 53′ Φελίπε Μέλο (αυτ.), 68′ Σνάιντερ – 9′ Ρομπίνιο

Ολλανδία (Μπερτ φαν Μάρβαϊκ): Στεκέλενμπουργκ, Φαν ντερ Βιλ, Χάιτινγκα, Οϊγερ, Φαν Μπρόνκχορστ, Κάιτ, Φαν Μπόμελ, Σνάιντερ, Ντε Γιονγκ, Ρόμπεν, Φαν Πέρσι (85΄ Χούντελααρ)

Βραζιλία (Ντούνγκα): Ζούλιο Σέζαρ, Μαϊκόν, Λούσιο, Ζουάν, Μπάστος (62΄ Ζιλμπέρτο Μέλο), Φελίπε Μέλο, Ζιλμπέρτο Σίλβα, Ντάνι Αλβες, Κακά, Ρομπίνιο, Λουϊς Φαμπιάνο (77΄ Νίλμαρ).

Στον ημιτελικό της 6ης Ιουλίου, η Ολλανδία αντιμετώπισε στο «Γκριν Πόιντ» του Κέιπ Τάουν την Ουρουγουάη, η οποία, πραγματοποιώντας πολύ καλές εμφανίσεις, ανέτρεψε τα προγνωστικά και βρέθηκε στους «4» της διοργάνωσης.

Το συγκρότημα του Μπερτ Φαν Μάαρβαϊκ με τέρματα των Φαν Μπρόνκχορστ (18’), Σνάιντερ (70’) και Ρόμπεν θα πάρει προβάδισμα 3-1 (είχε ισοφαρίσει σε 1-1 στο 41’ ο Φορλάν).

Στο τέταρτο λεπτό των καθυστερήσεων, ο Μάξι Περέιρα μειώνει σε 3-2, κάνοντας τα τελευταία λεπτά δραματικά.

Εντούτοις, η Ολλανδία θα καταφέρει να διαφυλάξει σαν κόρη οφθαλμού το υπέρ της σκορ και θα πάρει το εισιτήριο για τον τελικό, μετά από 32 ολόκληρα χρόνια.

Γκολ: 41′ Φορλάν, 90+2′ Μάξι Περέιρα – 18′ Φαν Μπρόνκχορστ, 70′ Σνάιντερ, 73′ Ρόμπεν

Ουρουγουάη (Όσκαρ Ταμπάρεζ): Μουσλέρα, Γκοντίν, Γκαργκάνο, Βικτορίνο, Καβάνι, Φορλάν, Α. Περέιρα, Πέρεζ, Μ. Περέιρα (78′ Αμπρέου), Ρίος, Κάσερες

Ολλανδία (Μπερτ Φαν Μάαρβαϊκ): Στεκέλενμπουργκ, Χάιτινχα, Ματάισεν, Φαν Μπρόνκχορστ, Φαν Μπόμελ, Κάουτ, Φαν Πέρσι, Σνάιντερ, Ρόμπεν, Μπουλαρούζ, Ντε Ζέου (46′ Φαν ντερ Φάαρτ)

Η πορεία της Ισπανίας προς τον τελικό


Έχοντας αποτινάξει από πάνω τους τον τίτλο των «losers», μετά την κατάκτηση του Εuro 2008, οι «φούριας ρόχας» κάνουν ντεμπούτο στη διοργάνωση, όντας για πρώτη φορά στα χρονικά μεταξύ των φαβορί για την κατάκτηση του Παγκόσμιου Κυπέλλου.

Πάντως, η περιπέτειά τους στο Μουντιάλ δεν άρχισε με τον καλύτερο τρόπο.

Αντίπαλος των Ισπανών στον εναρκτήριο αγώνα τους για τον 8ο όμιλο της διοργάνωσης, που διεξήχθη στις 16/6 στο «Ντέρμπαν Στέιντιουμ», η Ελβετία του «πολυμήχανου» Ότμαρ Χίτσφελντ.

Η ομάδα του Ντε Μπόσκε μπαίνει δυνατά στο παιχνίδι με στόχο ένα γρήγορο γκολ, το οποίο, όμως, δεν έρχεται ποτέ.

Μάλιστα, στο 52’ οι «φούριας ρόχας» βρίσκονται να χάνουν με 1-0 μετά από το γκολ του Ζέλσον Φερνάντες.

Παρά τις προσπάθειές τους, στη συνέχεια δεν καταφέρνουν να πάρουν ούτε το βαθμό της ισοπαλίας.

Η ομάδα του Ντελ Μπόσκε, λοιπόν, κάνει ξεκίνημα με ήττα, η οποία, όμως, μόνο κακό δεν της έκανε.

Κι αυτό γιατί την «ανάγκασε» να είναι σε εγρήγορση, δεδομένου ότι δεν υπήρχαν περιθώρια για άλλα στραβοπατήματα.

Γκολ: 52′ Φερνάντες

Ισπανία (Βιθέντε Ντελ Μπόσκε): Κασίγιας, Πικέ, Πουγιόλ, Καπντεβίλα, Ράμος, Αλόνσο, Τσάβι, Μπούσκετς (62′ Τόρες), Ινιέστα (77′ Πέδρο), Σίλβα (62′ Νάβας), Βίγια.

Ελβετία (Ότμαρ Χίτσφελντ): Μπενάλιο, Σεντέρος (36′ Φον Μπέργκεν), Λιχτστάινερ, Τσίγκλερ, Γκρίχτινγκ, Χούγκελ, Ινλέρ, Φερνάντες, Μπαρνέτα (90′ Έγκιμαν), Ενκούφο, Ντερντιγιόκ (79′ Γιακίν).

Πέντε ημέρες αργότερα, στο «Έλις Παρκ», η Ισπανία αντιμετωπίζει την Ονδούρα. Η ομάδα του Ντελ Μπόσκε παρουσιάζεται σοβαρή στο παιχνίδι και παίζει όσο χρειάζεται, για να «καθαρίσει» τη νίκη (2-0), η οποία ήταν και η «παρθενική» της στο Παγκόσμιο Κύπελλο.

Μεγάλος πρωταγωνιστής για τους πρωταθλητές Ευρώπης ο Νταβίντ Βίγια. Ο φορ της Μπαρτσελόνα σημείωσε και τα δύο τέρματα της ομάδας του (17’, 50’), ανοίγοντας λογαριασμό στη διοργάνωση, ενώ είχε δοκάρι και χαμένο πέναλτι.
Γκολ: 17′, 50′, Bίγια

Ισπανία (Βιθέντε Ντελ Μπόσκε): Κασίγιας, Πικέ, Πουγιόλ, Βίγια, Τσάβι (66΄ Φάμπρεγας), Τόρες (70΄ Μάτα), Καπντεβίλα, Τσάμπι Αλόνσο, Μπούσκετς, Ράμος (77΄ Αρμπελόα), Νάβας

Ονδούρα (Ρεϊνάλνο Ρουέντα): Βαγιαντάρες, Τσάβες, Φιγκερόα, Μαρτίνες, Γουίλσον Παλάσιος, Εσπινόσα (46΄ Γουέλκαμ), Γκεβάρα Ισαγκίρε, Μεντόσα, Σουάζο (84΄ Τζέρι Παλάσιος), Τούρσιος (63΄ Νούνιες)

Στην τρίτη και τελευταία αγωνιστική των ομίλων, η Ισπανία παίζει για την πρώτη θέση του ομίλου απέναντι στη Χιλή.

Τον «γόρδιο δεσμό» καταφέρνει να λύσει και πάλι ο Νταβίντ Βίγια, ο οποίος στο 24΄βάζει την ομάδα του μπροστά στο σκορ, για να ακολουθήσει το γκολ του Ινιέστα στο 37’ για το 2-0.

Το μόνο που κατάφερε η ομάδα του Μπιέλσα να κάνει, ήταν να μειώσει σε 2-1, το οποίο ήταν και το τελικό σκορ.

Μετά από αυτό το αποτέλεσμα, οι «φούριας ρόχας», έστω και αγχωτικά, πέτυχαν τον στόχο τους, που δεν ήταν άλλος από την πρόκριση ως πρώτη του ομίλου.

Γκολ: 47′ Mιγιάρ – 24′ Βίγια, 37′ Ινιέστα

Χιλή (Μαρσέλο Μπιέλσα): Μπράβο, Πόνσε, Ίσλα, Σάντσες (65′ Ορεγιάνα), Βιδάλ, Βαλδίβια (46′ Παρέδες), Γκονζάλες (46′ Mιγιάρ), Εστράδα, Μποσεζούρ, Μέδελ, Χάρα.

Ισπανία (Βιθέντε Ντελ Μπόσκε): Κασίγιας, Πικέ, Πουγιόλ, Ινιέστα, Βίγια, Τσάβι, Τόρες (55′ Φάμπρεγκας), Καπντεβίλα, Αλόνσο (73′ Σάντσεθ), Ράμος, Μπούσκετς

Στη φάση των «16» του Μουντιάλ, η Ισπανία τίθεται αντιμέτωπη στο «Γκριν Πόιντ» με την Πορτογαλία, στο ντέρμπι της Ιβηρικής.

Οι πρωταθλητές Ευρώπης, χωρίς να πιάσουν υψηλά στάνταρ απόδοσης, καταφέρνουν να πάρουν τη νίκη με 1-0. Σκόρερ και πάλι ο «συνήθης ύποπτος», Νταβίντ Βίγια.

Έτσι, η περιπέτεια της Ισπανίας συνεχίζεται, σε αντίθεση με τον Κριστιάνο Ρονάλντο και τους συμπατριώτες του, που, για ακόμη μία διοργάνωση, θα πάρουν το δρόμο της επιστροφής αρκετά νωρίς.

Γκολ: 63′ Βίγια

Ισπανία (Βιθέντε Ντελ Μπόσκε): Κασίγιας, Ράμος, Πικέ, Πουγιόλ, Καπντεβίλα, Μπούσκετς, Αλόνσο, Τσάβι, Ινιέστα, Βίγια (88′ Πέδρο), Τόρες (59′ Γιορέντε).

Πορτογαλία (Κάρλος Κεϊρόζ): Εντουάρντο, Κόστα, Καρβάλιο, Άλβες, Κοεντράο, Πέπε (Μέντες), Τιάγκο, Μεϊρέλες, Σιμάο (59′ Λιέντσον), Ρονάλντο, Αλμέιδα (59′ Nτάνι)

Στη φάση των «8», η Ισπανία θα βρει στο… διάβα της στο «Έλις Πάρκ» του Γιοχάνεσμπουργκ την Παραγουάη. Μία ομάδα σκληροτράχηλη, που ήξερε τι ζητούσε στον αγωνιστικό χώρο και δεν φάνταζε σε καμία περίπτωση εύκολος αντίπαλος.

Η Ισπανία με το αγαπημένο της σκορ, το 1-0, καταφέρνει να ξεπεράσει τον σκόπελο των Νοτιοαμερικάνων και να πάρει το εισιτήριο για τα ημιτελικά της διοργάνωσης.

Μέχρι να «καθαρίσει», όμως, το τρίποντο- πρόκριση ο Βίγια και πάλι με γκολ στο 82’, η Ισπανία ήρθε αντιμέτωπη με το φάσμα του αποκλεισμού.

Συγκεκριμένα, στο 58’ οι Παραγουανοί κέρδισαν πέναλτι, ωστόσο ο Κασίγιας νίκησε τον Καρντόσο από τα 11 βήματα και κράτησε απαραβίαστη την εστία του, μπλοκάροντας την μπάλα.

Βέβαια, δύο λεπτά αργότερα, η ομάδα του Ντελ Μπόσκε είχε την ευκαιρία να ανοίξει το σκορ με τον ίδιο τρόπο, που επιχείρησε να το κάνει ο Καρντόσο.

Ο Τσάμπι Αλόνσο, ωστόσο, αστόχησε κι αυτός με τη σειρά του σε πέναλτι, αφού ο γκολκίπερ της Παραγουάης έπεσε σωστά και απέκρουσε την μπάλα.

Γκολ: Βίγια 83′

Ισπανία (Βιθέντε Ντελ Μπόσκε): Κασίγιας, Πικέ, Πουγιόλ (84′ Μαρτσένα), Ινιέστα, Βίγια, Τσάβι, Τόρες (56′ Φάμπρεγας), Καπντεβίλα, Τσάμπι Αλόνσο (Πέδρο), Ράμος, Μπούσκετς

Παραγουάη (Χεράρδο Μαρτίνο): Βιγιάρ, Βερόν, Μορέλ, Ε. Μπαρέτο (64′ Βέρα), Καρντόζο, Σαντάνα, Ντα Σίλβα, Β. Κάσερες (84′ Μπάριος), Ριβέρος, Βαλντέζ (73′ Ρόκε Σάντα Κρους), Αλκαράζ

Για να φτάσουμε στον τελευταίο αγώνα της Ισπανίας, πριν το σημερινό φυσικά.

Στον ημιτελικό της 7ης Ιουλίου, η Ισπανία διασταυρώνει τα ξίφη της με τη Γερμανία στο «Ντέρμπαν στέιντιουμ», σε μία επανάληψη του τελικού του Euro 2008, που ανέδειξε νικητές (1-0) τους «φούριας ρόχας».

Η ομάδα του Ντελ Μπόσκε ρίχνει στα… σχοινιά από την αρχή του αγώνα τα «πάντσερ», τα οποία προέρχονται από τις προκρίσεις-θριάμβους επί της Αγγλίας στα προημιτελικά (4-1) και της Αργεντινής στη φάση των «4» της διοργάνωσης (4-0).

Παρά την καθολική υπεροχή και τη σωρεία χαμένων ευκαιριών της Ισπανίας, το παιχνίδι είχε φτάσει στο 73ο λεπτό και το σκορ ήταν 0-0.

Τότε, όμως, ο Πουγιόλ έκλεψε λίγη από τη δόξα του Βίγια και με μία κεφαλιά έγραψε το τελικό 1-0, στέλνοντας την ομάδα του για πρώτη φορά στην ιστορία της σε τελικό Μουντιάλ.

Γκολ: 72’ Πουγιόλ

Γερμανία (Λεβ):(Γιοακίμ Λεβ): Νόιερ, Λαμ, Φρίντριχ, Μερτεζάκερ, Μπόατενγκ (52΄ Γιάνσεν), Τροχόφσκι (62΄ Κρόος), Κεντίρα (81΄ Γκόμεζ), Σβαϊνστάιγκερ, Ποντόλσκι, Οζίλ, Κλόζε.

Ισπανία (Βιθέντε Ντελ Μπόσκε): Κασίγιας, Σέρχιο Ράμος, Πικέ, Πουγιόλ, Καπντεβίλα, Τσάμπι Αλόνσο (93΄ Μαρτσένα), Τσάβι, Ινιέστα, Μπούσκετς, Πέδρο (86΄ Νταβίντ Σίλβα), Νταβίντ Βίγια (81΄ Τόρες).

Ο διαιτητής της αναμέτρησης

Ο Άγγλος ρέφερι, Χάουαρντ Γουέμπ, ορίστηκε από την αρμόδια επιτροπή της FIFA να διευθύνει τον μεγάλο τελικό ανάμεσα στην Ολλανδία και την Ισπανία.

Ο 38χρονος διαιτητής από το Ρόδεραμ θα έχει βοηθούς τους Ντάρεν Καν και Μάικ Μούλαρκι.

Παράλληλα, θα γίνει ο πρώτος Άγγλος ρέφερι που θα διευθύνει τελικό μετά το 1974 και τον Τζάκ Τέιλορ, ο οποίος είχε «σφυρίξει» την αναμέτρηση μεταξύ της Δυτικής Γερμανίας και της Ολλανδίας.

Ο Γουέμπ έχει διευθύνει τέσσερα παιχνίδια του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Νοτίου Αφρικής.
Επίσης, ήταν ο «άρχοντας» του φετινού τελικού του Τσάμπιονς Λιγκ μεταξύ της Ίντερ και της Μπάγερν Μονάχου.

Πάντως, ο πρώην αστυνομικός στο επάγγελμα, στον αποψινό τελικό έχει να δώσει αρκετές απαντήσεις: σε αυτούς που του έχουν δώσει -κι όχι άδικα- το προσωνύμιο «γκαφατζής», αλλά και στη γυναίκα του, η οποία, όταν πληροφορήθηκε για τον ορισμό του στον τελικό, δήλωσε με αρκετή δόση χιούμορ:

«Δεν ξέρω πώς θα τα καταφέρει στο γήπεδο, αλλά στο σπίτι καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια, για να κρατήσει τον έλεγχο των παιδιών».

Η προσωπική «μονομαχία» των Βίγια-Σνάιντερ

Η σημερινή «μονομαχία» στον τελικό του «Σόκερ Σίτι» δεν περιορίζεται μόνο στη συλλογική κόντρα των δύο ομάδων για το στέμμα.

Ντάβιντ Βίγια και Γουέσλεϊ Σνάιντερ, οι οποίοι έχουν από πέντε γκολ ο καθένας στη διοργάνωση, διεκδικούν απόψε την πρωτιά στον πίνακα των σκόρερ.

Ο μέσος των «οράνιε», παράλληλα, στα 533 αγωνιστικά λεπτά, έχει μοιράσει και 2 ασίστ.

Όσον αφορά τον Βίγια, ο οποίος έχει σημειώσει τα πέντε από τα επτά συνολικά γκολ της Ισπανίας στη διοργάνωση (!), έχε μοιράσει μία ασίστ.

«Μοιρασμένη» η προϊστορία

Απολύτως μοιρασμένη είναι η προϊστορία ανάμεσα στις δύο ομάδες. Έχουν συναντηθεί συνολικά εννέα φορές, με τις έξι αναμετρήσεις τους, πάντως, να είναι φιλικού χαρακτήρα.

Συνολικά μετρούν από τέσσερις νίκες η κάθε μία, ενώ ένας αγώνας έχει λήξει ισόπαλος.

Το πρώτο επίσημο παιχνίδι των δύο «μονομάχων» του αποψινού τελικού χρονολογείται στο μακρινό 1920, για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αμβέρσας, όταν η Ισπανία επιβλήθηκε με 3-1 (7΄, 35΄ Σεσουμάγκα, 72΄ Πιτσίτσι – 68΄ Γκροοσγιόχαν) και κατέκτησε τη δεύτερη θέση στη διοργάνωση.

Οι δύο επόμενες συναντήσεις τους διεξήχθησαν 63 ολόκληρα χρόνια αργότερα και, συγκεκριμένα, για τον 7ο προκριματικό όμιλο του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 1984.

Στις 16 Φεβρουαρίου του 1983, οι Ίβηρες επικράτησαν με 1-0 της Ολλανδίας στο «Ραμόν Σάντσεθ Πιθχουάν» της Σεβίλλης με 1-0, χάρη στο πέναλτι του Σενιόρ στο 44΄.

Εντούτοις, στις 16 Νοεμβρίου της ίδια χρονιάς, οι «οράνιε» πήραν το… αίμα τους πίσω, αφού νίκησαν με 2-1 τους Ίβηρες (Χούτμαν 26΄, Γκούλιτ 63΄- Σαντιγιάνα 41΄) στο «Ντε Κούιπ» του Ρότερνταμ.

Αναλυτικά τα μεταξύ τους παιχνίδια

Ολλανδία-Ισπανία 05/09/1920 Αμβέρσα 1-3 Ολυμπιακοί Αγώνες

Ισπανία-Ολλανδία 30/01/1957 Μαδρίτη 5-1 Φιλικός

Ολλανδία-Ισπανία 02/05/1973 Άμστερνταμ 3-2 Φιλικός

Ισπανία-Ολλανδία 23/01/1980 Βίγκο 1-0 Φιλικός

Ισπανία-Ολλανδία 16/02/1983 Σεβίλλη 1-0 Προκριματικά Ευρωπαϊκού

Ολλανδία-Ισπανία 16/11/1983 Ρότερνταμ 2-1 Προκριματικά Ευρωπαϊκού

Ισπανία-Ολλανδία 21/01/1987 Βαρκελώνη 1-1 Φιλικός

Ισπανία-Ολλανδία 15/11/2000 Σεβίλλη 1-2 Φιλικός

Ολλανδία-Ισπανία 27/03/2002 Ρότερνταμ 1-0 Φιλικός

Παρουσία σε τελικούς

Η Ολλανδία έχει αγωνιστεί δύο φορές σε τελικό Μουντιάλ. Το 1974, στο Παγκόσμιο Κύπελλο στη Γερμανία, και τέσσερα χρόνια αργότερα σε αυτό της Αργεντινής.

Η ομάδα που δίδαξε το total football και στους δύο τελικούς, το… βρήκε από τους «οικοδεσπότες», «κλέβοντας» απλά τις εντυπώσεις και όχι το βαρύτιμο τρόπαιο.

Στις 7 Ιουλίου του 1974, οι «οράνιε» αντιμετωπίζουν την έτερη κορυφαία δύναμη του παγκόσμιου ποδοσφαίρου τότε, τη Δυτική Γερμανία.

Το παιχνίδι αρχίζει με τους καλύτερους οιωνούς για την ομάδα του Ρίνους Μίχελς. Μόλις στο 2’ της αναμέτρησης, ο θρυλικός Γιόχαν Κρόιφ κερδίζει πέναλτι, που εκτελεί εύστοχα ο Νέεσκες.

Το 1-0 για τους «οράνιε» είναι γεγονός. Στη συνέχεια, όμως, αποδείχθηκε για ακόμη μία φορά ότι στο «βασιλιά» των σπορ η κόλαση και ο παράδεισος δεν απέχουν και πολύ.

Στο 25’ η Δυτική Γερμανία σκόραρε -κι αυτή- με εκτέλεση πέναλτι. Ο Πολ Μπράιτνερ ανέλαβε την εκτέλεση και νίκησε από τα 11 βήματα τον Γιόνγκμπλουντ, ισοφαρίζοντας σε 1-1.

Μάλιστα, η Γερμανία ολοκλήρωσε την ανατροπή της δύο λεπτά αργότερα με τέρμα του Μίλερ, ο οποίος έκανε το 2-1 για την ομάδα του, το οποίο έμελλε να διατηρηθεί έως το τελευταίο σφύριγμα του Άγγλου ρέφερι, Τζακ Τέιλορ.

Τέσσερα χρόνια αργότερα, αν και αγωνίστηκε χωρίς τον Γιόχαν Κρόιφ, η Ολλανδία έφτασε και πάλι στην… πηγή, χωρίς, ωστόσο, να καταφέρει να γευτεί το νέκταρ του παρθενικού της Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Ο Μάριο Κέμπες στο 37’ της αναμέτρησης άνοιξε το σκορ για την «μπιανκοσελέστε», προκαλώντας παροξυσμό στις γεμάτες εξέδρες του Μονουμεντάλ.

Οι «οράνιε», ωστόσο, δεν κατέθεσαν τα όπλα και, χάρη σε τέρμα της «χρυσής αλλαγής» του Χάπελ, του Ντιρκ Νάνινχα στο 82’ ισοφάρισαν σε 1-1, στέλνοντας το παιχνίδι στην παράταση.

Εκεί, ωστόσο, ο (104′) ο Κέμπες με το δεύτερο του γκολ έκανε το 2-1, ενώ έδωσε και την ασίστ στον Ντάνιελ Μπερτόνι στο 115′, ο οποίος έγραψε το τελικό 3-1.

7 Ιουλίου 1974, Ολυμπιακό Στάδιο, Μόναχο (75.200 θεατές)

Ολλανδία-Δυτική Γερμανία 1-2

(2′ πέν. Νέεσκενς – 25′ πέν. Μπράιτνερ, 43′ Μίλερ)

Ολλανδία (Ρίνους Μίχελς): Γιόνγκμπλουντ, Ζούρμπιρ, Ράισμπερχεν (69′ ντε Γιονγκ), Χάαν, Κρολ, Γιάνσεν, Νέεσκενς, φαν Χάνεγκεμ, Ρεπ, Κρόιφ, Ρένσενμπρινκ (46′ Ρ. Φαν ντε Κέρκοφ)

Δυτική Γερμανία (Χέλμουτ Σεν): Μάιερ, Φογκτς, Μπεκενμπάουερ, Σβάρτσενμπεκ, Μπράιτνερ, Μπόνχοφ, Χένες, Οβερατ, Γκραμπόφσκι, Χίλτσενμπαϊν, Μίλερ
Διαιτητής: Τζακ Τέιλορ (Αγγλία)

25 Ιουνίου 1978, Μονουμεντάλ, Μπουένος Αϊρες (71.483 θεατές)

Ολλανδία-Αργεντινή 1-3 παρ. (1-1 κ.α.)

(82′ Νάνινχα – 37′, 104′ Κέμπες, 115′ Μπερτόνι)

Ολλανδία (Ερνστ Χάπελ): Γιόνγκμπλουντ, Κρολ, Πούρτφλιτ, Μπραντς, Γιάνσεν (75′ Ζούρμπιρ), Νέεσκενς, Χάαν, Β. Φαν ντε Κέρκοφ, Ρ. Φαν ντε Κέρκοφ, Ρένσενμπρινκ, Ρεπ (58′ Νάνινχα)

Αργεντινή (Σέζαρ Λουίς Μενότι): Φιγιόλ, Ολγκίν, Γκαλβάν, Πασαρέλα, Ταραντίνι, Γκαγέγκο, Αρντίλες (66′ Λαρόσα), Κέμπες, Μπερτόνι, Ορτίς (75′ Χούσεμαν), Λούκε
Διαιτητής: Σέρτζιο Γκονέλα (Ιταλία)

Στον αντίποδα, η Ισπανία προκρίθηκε σε τελικό για πρώτη φορά στην ιστορία της, καθώς η καλύτερη παρουσία της -μέχρι σήμερα- ήταν η 4η θέση που κατέλαβε στη διοργάνωση του 1950.

Δύο τελικοί, λοιπόν, χαμένοι για την Ολλανδία. Ο τρίτος θα αποδειχθεί… τυχερός για τους «οράνιε» ή θα τα καταφέρουν με την… πρώτη οι «φούριας ρόχας»;

Μικρά αλλά… σημαντικά

• Όποια ομάδα καταφέρει να κατακτήσει το βαρύτιμο τρόπαιο απόψε θα γίνει η όγδοη διαφορετική παγκόσμια πρωταθλήτρια, μετά τις Ουρουγουάη (2), Ιταλία (4), Γερμανία (3), Βραζιλία (5), Αγγλία (1), Αργεντινή (2) και Γαλλία (1).

• Αν η Ολλανδία αναδειχθεί νικήτρια στον αποψινό τελικό θα γίνει η πρώτη ομάδα, μετά τη Βραζιλία του 1970, η οποία θα κατακτήσει το βαρύτιμο τρόπαιο, πετυχαίνοντας μόνο νίκες σε προκριματικά και τελική φάση.

• Αν η Ισπανία κατακτήσει το παγκόσμιο τρόπαιο θα γίνει η πέμπτη ομάδα που το πετυχαίνει στην παρθενική της συμμετοχή σε τελικό Μουντιάλ.

Διαβάστε επίσης:

Η Τερψιθέα έδειξε Ισπανία

«Η καλύτερη ομάδα στον κόσμο η Ισπανία»