Το σενάριο επιστροφής της Ελλάδας στη δραχμή εξετάζει σε εκτενές άρθρο του στη «Wall Street Journal» ο οικονομολόγος της «Royal Bank of Scotland» Ρίτσαρντ Μπάργουελ.
Στο άρθρο του που τιτλοφορείται «Η Ευρωζώνη χωρίς την Ελλάδα» ο Μπάργουελ εκτιμά ότι ενδεχόμενο Grexit θα «έχει ευρύτατες συνέπειες για την Ευρωζώνη, αποδυναμώνοντας ορισμένες πτυχές από τους δεσμούς που συνδέουν το ενιαίο νόμισμα, ενώ θα ενισχύσουν άλλες».
Ο Μπάργουελ σχολιάζει ότι, εάν το Grexit επέλθει έπειτα από τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, τότε αυτό θα αποτελέσει ένα ηχηρό μήνυμα πως «οι πολίτες και όχι οι κεντρικοί τραπεζίτες και οι πολιτικοί στη Φρανκφούρτη, στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο κρατούν το πεπρωμένο του ευρώ στα χέρια τους»Ο διακεκριμένος οικονομολόγος τονίζει ακόμη πως, «η τελευταία εκδοχή θα κυριαρχήσει, μειώνοντας την πιθανότητα ότι και άλλες χώρες θα αποχωρήσουν από το ευρώ. Εάν η Ελλάδα αποχωρήσει από την Ευρωζώνη, αυτό θα μπορούσε να δημιουργήσει μια σειρά από προηγούμενα που ενδέχεται να επηρεάσουν το πώς οι πολίτες ψηφίζουν και πώς οι πολιτικοί συμπεριφέρονται στην Ευρώπη».
Ο Μπάργουελ σχολιάζει επίσης ότι, εάν το Grexit επέλθει έπειτα από τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, τότε αυτό θα αποτελέσει ένα ηχηρό μήνυμα πως «οι πολίτες και όχι οι κεντρικοί τραπεζίτες και οι πολιτικοί στη Φρανκφούρτη, στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο κρατούν το πεπρωμένο του ευρώ στα χέρια τους».
Σε άλλη περίπτωση, εάν δηλαδή η απόφαση ληφθεί από την πολιτική ηγεσία της Ελλάδας βάσει της εκλογικής εντολής που έλαβαν και όχι δημοψηφίσματος, «αυτό θα μπορούσε να κάνει τους ψηφοφόρους σε άλλες χώρες να σκεφτούν σοβαρά πριν ψηφίσουν πολιτικούς που είναι κατά της λιτότητας».
«Μάθημα στους πολιτικούς»
Στο ίδιο κείμενο εκφράζεται η άποψη ότι σε περίπτωση που η Ελλάδα επιστρέψει στη δραχμή «από ατύχημα», αυτό θα αποτελέσει «ένα μάθημα για τους πολιτικούς σχετικά με τους κινδύνους που εμπεριέχει μια ριψοκίνδυνη πολιτική».
«Αν τα προβλήματα χρηματοδότησης που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση και οι τράπεζες κλιμακωθούν και οδηγηθούν εκτός ελέγχου, τότε θα ενεργοποιηθούν έλεγχοι κεφαλαίων, καθιστώντας την προσφυγή στις κάλπες, είτε με κοινοβουλευτικές εκλογές είτε με δημοψήφισμα, πολύ πιθανή. Οι πολιτικοί σε χώρες με μικρότερες οικονομίες θα είναι στο μέλλον πιο θετικοί στο να καταλήξουν σε συμφωνία με τους πιστωτές και οι πολιτικοί στις πιστώτριες χώρες θα είναι πιο δεκτικοί στο να παρέχουν καλύτερους όρους, συμπεριλαμβανομένης της ελάφρυνσης του χρέους. Ούτως ή άλλως, η Ελλάδα είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα κηρύξει πτώχευση μόλις αποχωρήσει από το ευρώ» προσθέτει ο οικονομολόγος.
«Τι θα γίνει μετά;»
Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα είναι η άποψη του αρθογράφου της «Wall Street Journal» για τον αντίκτυπο που θα έχει στην Ελλάδα και στην Ε.Ε. η έξοδος από τη ζώνη του ευρώ.
Στο άρθρο τονίζεται ότι «το Grexit θα λύσει την αβεβαιότητα για το πώς μπορεί μια χώρα να αποχωρήσει από το ευρώ, δημιουργώντας ένα προηγούμενο που κανείς δεν θα θέλει να επαναλάβει, από τη στιγμή που θα συνεπάγεται και την έξοδο από την Ε.Ε. Εάν, όμως, η Ελλάδα ανακάμψει οικονομικά μετά το Grexit, θα έχει δημιουργήσει ένα οικονομικό προηγούμενο, κάνοντας πολύ πιο δύσκολο το να πείσουν άλλες χώρες να παραμείνουν στο ευρώ».
Ο αρθρογράφος υπογραμμίζει ότι «οι βραχυπρόθεσμες προοπτικές της ελληνικής οικονομίας μετά το Grexit θα είναι οδυνηρές. Θα υπάρξουν, όμως, και δύο σημαντικές μεσοπρόθεσμες συνέπειες. Η Ευρωζώνη μετά το Grexit θα ήταν πιο ευάλωτη σε κερδοσκοπικές επιθέσεις στο ευρώ, όπως συνέβη το 2012. Αυτό θα αποθαρρύνει τους επενδυτές και θα υπάρξει φυγή κεφαλαίων. Το πιο ισχυρό εργαλείο πολιτικής της ΕΚΤ, το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσής της, δεν έχει σχεδιαστεί για να ασχοληθεί με αυτό το πρόβλημα και δεν μπορεί να σταθεροποιεί τις αγορές σε μια μελλοντική κρίση. Το πρόγραμμα αγοράς κρατικών ομολόγων μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο για να σώσει τις χώρες που δεσμεύονται να ασκήσουν πολιτική λιτότητας και μεταρρυθμίσεων».
Επίσης, αναφέρει ότι «θα πρέπει να περιμένουμε μια πολιτική απάντηση για την καταπολέμηση των δυνάμεων εκείνων που απειλούν να διαλύσουν την Ευρωζώνη. Το Grexit θα μπορούσε τελικά να φέρει την Ένωση πιο κοντά, σε μια δημοσιονομική ένωση και κοινή έκδοση ομολόγων, που θα πηγαίνουν χέρι-χέρι με δεσμευτικές και αξιόπιστες δεσμεύσεις σχετικά με τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που θα βοηθήσουν στο να μετατρέψουν την Ευρωζώνη σε μία βέλτιστη και πολύ πιο σταθερή νομισματική ένωση».
Καταλήγοντας, επισημαίνει ότι «όλα τα ανωτέρω θα παραμείνουν μια υποθετική συζήτηση, εάν η Ελλάδα καταλήξει σε συμφωνία με τους πιστωτές της και αποτραπεί η έξοδος από την Ευρωζώνη. Αλλά οι συνετοί πολιτικοί και επενδυτές θα πρέπει να διαθέσουν λίγο χρόνο εξετάζοντας το πώς θα απαντούσαν σε ορισμένα από τα ερωτήματα που ένα Grexit θα μπορούσε να εγείρει».
Διαβάστε επίσης:
