Τα διεθνή funds μείωσαν τις θέσεις τους στις μετοχές στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων εννέα μηνών και “μπήκαν” στον Ιούνιο με έντονη risk-off διάθεση, μετά από έναν ταραχώδη μήνα ο οποίος χαρακτηρίστηκε από τους ανανεωμένους φόβους για εμπορικό πόλεμο, τις ιταλικές πολιτικές αναταραχές και την άνοδο στις αποδόσεων ομολόγων.
Τον Μάιο, οι επενδυτές “χτυπήθηκαν” από ένα κύμα ευρέων ρευστοποιήσεων οι οποίες οδήγησαν τον παγκόσμιο δείκτη MSCI 8% χαμηλότερα από το επίπεδο ρεκόρ που σημείωσε τον Ιανουάριο, ενώ ένα ισχυρό sell-off στα ομόλογα και τις μετοχές της Ιταλίας έστειλε επίσης το ευρώ σε χαμηλά πολλών μηνών, καθώς οι επενδυτές φοβούνται ότι μια ευρώ-σκεπτικιστική κυβέρνηση στη χώρα θα μπορούσε να προκαλέσει στο μέλλον σημαντικές αναταραχές στην ευρωζώνη, ενώ οι περαιτέρω κραδασμοί στον τραπεζικό κλάδο θα μπορούσαν τελικά να επηρεάσουν την ανάπτυξη της περιοχής.
Έτσι, οι συνολικές θέσεις 52 διαχειριστών περιουσιακών στοιχείων και επικεφαλής επενδύσεων στην Ευρώπη, τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Βρετανία και την Ιαπωνία, προχώρησαν σε μείωση των θέσεών τους στις παγκόσμιες μετοχές στο 47,4% του μέσου χαρτοφυλακίου, το χαμηλότερο επίπεδο από τον Αύγουστο του 2017, ενώ οι θέσεις σε ομόλογα αυξήθηκαν στο 40%, το υψηλότερο επίπεδο από τον Οκτώβριο του 2017, σύμφωνα με δημοσκόπηση του Reuters.
Παρά τη συμφωνία για σχηματισμό κυβέρνησης στην Ιταλία, τα διεθνή funds εμφανίζονται ιδιαίτερα επιφυλακτικά σε ό,τι αφορά τις προοπτικές για… ηρεμία στη ευρωζώνη μετά τους πρόσφατους κλυδωνισμούς, με τον Mark Robinson, επικεφαλής επενδύσεων της Bordier & Cie να προειδοποιεί ότι η νέα ιταλική κυβέρνηση μπορεί να αποδειχθεί ο καταλύτης για νέα αύξηση της μεταβλητότητας στις αγορές.
Οι κίνδυνοι για την ανάπτυξη βαθιών διαιρέσεων εντός της ευρωζώνης και για την φυγή των επενδυτών από την περιοχή, θα μπορούσαν να αυξηθούν, όπως επισημαίνει.
Οι διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων μείωσαν επίσης ιδιαίτερα έντονα την έκθεσή τους στις μετοχές των αναδυόμενων αγορών και στο 12,8% από 13,5% τον προηγούμενο μήνα. Οι αναδυόμενες αγορές βίωσαν έναν πολύ “βίαιο” Μάιο, με το πέσο Αργεντινής και την τουρκική λίρα να σημειώνουν ισχυρό sell-off, μετά και την άνοδο της απόδοσης του αμερικάνικου 10ετούς ομολόγου άνω του 3% και στα υψηλά επτά ετών. Αυτό οδήγησε τις κεντρικές τράπεζες και στις δύο χώρες να αυξήσουν τα επιτόκια για να βάλουν ένα “φρένο” στην ελεύθερη πτώση των νομισμάτων τους.
