Το 2ο Διεθνές Συνέδριο για τον ορυκτό πλούτο πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα και στην ομιλία του ο πρόεδρος του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων Ε. Φαίδρος κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την ανάγκη άμεσης εφαρμογής των πολιτικών που έχουν εξαγγελθεί.
Μεταξύ άλλων, τόνισε τα εξής:
«Η Ελλάδα, μέσα στις δύσκολες στιγμές που περνάει, έγινε το 4ο κράτος μέλος της Ε.Ε. που εξαγγέλλει συγκεκριμένη Εθνική Πολιτική Αξιοποίησης των ορυκτών της πόρων. Βέβαια, το μεγάλο διακύβευμα είναι το πώς και πότε θα υλοποιηθεί η πολιτική που εξαγγέλθηκε, αν θα γίνουν οι απαραίτητες τομές, αν θα γίνουν έγκαιρα οι απαραίτητες νομοθετικές ρυθμίσεις (νέα περιφερειακά χωροταξικά σχέδια, εξειδικευτικές Υπουργικές Αποφάσεις για την πλήρη εφαρμογή του νέου νόμου περί περιβαλλοντικής αδειοδότησης, ρυθμίσεις δασικών εμπλοκών, δημιουργία νέου λατομικού νομοσχέδιου και τόσα άλλα), αν θα γίνουν οι απαραίτητες κινήσεις από την Πολιτεία για ουσιαστική αλλαγή νοοτροπιών και πρακτικών από τη κεντρική και περιφερειακή Δημόσια Διοίκηση, αν θα μπει η Πολιτεία μπροστά και με έμπρακτο τρόπο, σε μία εκστρατεία μεταβολής της αρνητικής για τα έργα του κλάδου κοινής γνώμης, ή όλα αυτά που αναφέρονται στην Εθνική Μεταλλευτική Πολιτική που εξαγγέλθηκε θα μείνουν στα χαρτιά, σύνηθες φαινόμενο επίσης της ελληνικής πραγματικότητας;
Εμείς για ακόμη μία φορά δηλώνουμε ότι θα αγωνιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις να γίνει πράξη η νέα Εθνική Πολιτική, ώστε ο κλάδος να ξεδιπλώσει όλο τον παραγωγικό δυναμισμό του, θέτοντας φραγμό στην υπανάπτυξη, τη συρρίκνωση της ελληνικής οικονομίας και τον αφανισμό της περιφέρειας» είπε ο πρόεδρος του ΣΜΕ.
Ο κ. Φαίδρος αναφέρθηκε αναλυτικά στα προβλήματα που υπάρχουν για την εφαρμογή της Εθνικής Πολιτικής Αξιοποίησης των Ορυκτών Πρώτων Υλών:
• Πρώτο θέμα είναι η αποδοχή της πολιτικής αυτής από τα περισσότερα κόμματα εθνικής εμβέλειας. Έχει ενταχθεί από τα κομματικά επιτελεία η πολιτική αυτή στα προγράμματα των κομμάτων εν όψει εκλογών; Έχουν κάνει προσπάθεια να εξειδικεύσουν αυτή τη πολιτική; Ο κλάδος μας θα περιμένει να δει απτά δείγματα γραφής και ο κόσμος μας ανάλογα θα κρίνει. Μέχρι τώρα έχουμε ακούσει μόνο από ορισμένους πολιτικούς ηγέτες κάποιες γενικόλογες ρήσεις για τον ορυκτό πλούτο της χώρας και την εκμετάλλευσή του. Αυτά δεν αρκούν. Όπως αναφέρει και η Εθνική Πολιτική Αξιοποίησης των Ορυκτών Πρώτων Υλών που εξαγγέλθηκε «πρέπει η εθνική πολιτική για τον ορυκτό πλούτο να αποτελέσει βασικό συστατικό εθνικής και περιφερειακής αναπτυξιακής πολιτικής της χώρας».
Βασικό θέμα επίσης, όπως αναφέρει, είναι «κατάλληλος χωροταξικός σχεδιασμός που να διασφαλίζει τη δυνατότητα πρόσβασης στα κοιτάσματα και την επίλυση θεμάτων ανταγωνισμού των χρήσεων γης». Άλλο βασικό θέμα, όπως περιγράφεται στην Εθνική Πολιτική, είναι ο εκσυγχρονισμός της λατομικής και μεταλλευτικής νομοθεσίας (αδειοδοτικό σύστημα, θέματα έρευνας και εκμετάλλευσης κ.λπ.).
«Ελπίζουμε ότι η νέα κυβέρνηση που θα προκύψει από τις ερχόμενες εκλογές θα δώσει προτεραιότητα στην ψήφιση του νέου λατομικού νομοσχεδίου. Η Εθνική Πολιτική έχει ως βασικό άξονα την ‘’εκπαίδευση-έρευνα-καινοτομία’’. Θα μπορούσε το Υπουργείο Παιδείας, που δυστυχώς δεν συμμετείχε στην Ε.Π. και που αμφιβάλλουμε εάν γνωρίζει τη σημασία των ορυκτών πρώτων υλών, να διαδραματίσει τον ρόλο που πρέπει; Θα γίνει επίσης κατορθωτό από το ΑΕΙ που ασχολούνται με το αντικείμενο να ανταποκριθούν στις προκλήσεις με τα δυσεπίλυτα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η ανώτατη εκπαίδευση;
Η Εθνική Πολιτική προβλέπει καλή γνώση του κοιτασματολογικού δυναμικού της χώρας. Αυτό προϋποθέτει ένα αντίστοιχο αποτελεσματικό, ευέλικτο και κατάλληλα υλικοτεχνικά και επιστημονικά στελεχωμένο Ινστιτούτο, χωρίς περιττές δυνάμεις, αγκυλώσεις, γραφειοκρατία κ.λπ.. Τι έγινε με το ΙΓΜΕ, τελείωσε η μεταρρύθμισή του; Έχουμε σήμερα αυτό που θέλουμε και που έχει ανάγκη ο κλάδος και η χώρα; Γι’ αυτό επαναλαμβάνουμε ότι η Εθνική Πολιτική Αξιοποίησης των ΟΠΥ απαιτεί συστράτευση όλων και όχι μόνο των φορέων εκμετάλλευσης. Μπορούμε να δώσουμε πολλά στη χώρα, μπορούμε να ανοίξουμε μεγαλύτερα φτερά δίνοντας διέξοδο στην πολυπόθητη ανάπτυξη. Ας προσπαθήσουμε εντονότερα όλοι.
Τίποτε, όμως, δεν θα πετύχουμε εάν το κράτος μας συνεχίζει να μην ‘’κρατεί’’ και υπονοώ εδώ την με πλήρη ατιμωρησία, μη τήρηση των νόμων και αποφάσεων του κράτους από διάφορες μειοψηφίες» κατέληξε ο κ. Φαίδρος.
Διαβάστε ακόμη: Εκμετάλλευση ελληνικών υδρογονανθράκων: «η ώρα είναι τώρα»!
Πρώτη καταχώρηση: Παρασκευή, 20 Ιανουαρίου 2012, 01:52
Επιμέλεια: Σωτήρης Σκουλούδης
