Εθνική οικονομία και ανάπτυξη δεν μπορεί να δομηθεί με επενδυτές-φαντάσματα και πολίτες-κατοίκους που φεύγουν για να επιβιώσουν, τόνισε ο Πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ, κ. Γ. Καββαθάς στην εισήγησή του στο 10ο Παγκόσμιο Συνέδριο Θρακών.
Ο κ. Καββαθάς στην ομιλία του υπογράμμισε ότι η χώρα μας, η περιφέρεια της Θράκης και της Βόρειας Ελλάδας, εκτός από την απαξίωση του παραγωγικού εξοπλισμού, βιώνει την εγκατάλειψη και την αποψίλωση από νέους ανθρώπους με σπουδές και επαγγελματικές δυνατότητες (μηχανικοί, εκπαιδευτικοί, μεσαία στελέχη επιχειρήσεων κα).
Το φαινόμενο αυτό, όσο κι αν μοιάζει εκτός θέματος, ουσιαστικά αφορά τον πυρήνα της σημερινής εκδήλωσης: η θέση των επιχειρήσεων της περιοχής, και της χώρας εν γένει, στον διεθνή καταμερισμό εργασίας και στο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον σχετίζεται με αυτή τη συνθήκη υποκατάστασης επενδύσεων και προσωπικού υψηλής αξίας με πρακτικές και δράσεις επιχειρείν χαμηλότερης τεχνολογίας και παραγωγικότητας. Είναι κάτι που θα πρέπει να μας απασχολήσει σε εθνικό και οικονομικό επίπεδο, και θα πρέπει να μας μεταβάλει την οπτική για τι είδους ανάπτυξη θέλουμε.
Ο Πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ σημείωσε ότι εκτός από το επιδεινούμενο μακροοικονομικό πλαίσιο, το οποίο διολισθαίνει διαρκώς με μικρά αλλά επώδυνα επεισόδια ύφεσης και στασιμότητας, οι διαρθρωτικές παρεμβάσεις που επισπεύδονται οδηγούν σε μεγαλύτερη ασφυξία την εγχώρια επιχειρηματικότητα και παραγωγική βάση.
Πώς αλλιώς να ερμηνεύσουμε τις πολύφημες μεταρρυθμίσεις στην αγορά ελαιολάδου, γάλακτος, ψωμιού, τις μεταρρυθμίσεις σε κάποια επαγγέλματα που μετ’ επιτάσεως έθεταν οι θεσμοί, υπό την ομπρέλα της εργαλειοθήκης ΟΟΣΑ, αλλά και τις σημαντικές επιβαρύνσεις που δέχεται η περιφέρεια στο επίπεδο των φορολογικών συντελεστών και του κόστους ενέργειας (βλέπετε συζήτηση για τον φόρο στην μπίρα και στο κρασί); Ποιοι είναι οι στόχοι αυτών των παρεμβάσεων, όταν απαξιώνουν τις μικρές παραγωγικές μονάδες που λειτουργούν κατά κόρον στη Β. Ελλάδα, ενώ παράλληλα δεν λαμβάνονται μέτρα για τον αθέμιτο ανταγωνισμό που συμβαίνει στα σύνορά μας; Μάλιστα, το τελευταίο διάστημα εκτός από τις απώλειες σε επίπεδο κατανάλωσης που σημειώνει η τοπική αγορά, παρατηρείται και το φαινόμενο της μεταφοράς αποταμιεύσεων σε γειτονικές χώρες, γεγονός που διευρύνει το πρόβλημα ρευστότητας και βιωσιμότητας της ελληνικής οικονομίας.
Αν συμπεριλάβουμε στην ανάλυση του περιβάλλοντος, το προσφυγικό και μεταναστευτικό πρόβλημα, με την αδυναμία και άρνηση της ευρωπαϊκής οικογένειας να διαγνώσει τις πραγματικές ανάγκες και να προβεί στις αντίστοιχες ενέργειες, αντιλαμβανόμαστε ότι μεσοπρόθεσμα η χώρα θα παραμένει σε μια ιδιότυπη οικονομική και γεωστρατηγική ομηρία.
Ωστόσο, παρατήρησε ο κ. Καββαθάς ότι οφείλουμε να σχεδιάσουμε από σήμερα τις μελλοντικές δράσεις και παρεμβάσεις και ότι ο νέος παραγωγικός και οικονομικός προσανατολισμός της Θράκης θα πρέπει να σχεδιαστεί με ευρύτητα πνεύματος και εργαλείων, με σχεδιασμό εναλλακτικών επιλογών, με συμμετοχή τοπικών, περιφερειακών και υπερεθνικών δομών. Δεν πρέπει να αφήσουμε τα πράγματα στην τύχη τους.
Ο Πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ υπογράμμισε ότι στρατηγική επιλογή:
• δεν θα πρέπει και δεν μπορεί να είναι αποκλειστικός σκοπός ζωής η δημιουργία μιας ζώνης ελεύθερου εμπορίου/ οικονομικών συναλλαγών, με μοναδικά προνόμια το μειωμένο κόστος εργασίας και το αφορολόγητο. Το νέο υψηλά ειδικευόμενο επιστημονικό προσωπικό της χώρας που έχει μεταναστεύσει (και δεν πρόκειται να επιστρέψει ακούγοντας καλές προθέσεις), δεν θα προσελκυστεί από ένα παλαιού τύπου σχεδιασμό γραμμών παραγωγής. Οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σήμερα στενάζουν κάτω από τα υπέρμετρα και δυσανάλογα φορολογικά βάρη, αλλά και το υψηλό κόστος συμμόρφωσης το οποίο διαμορφώνεται από την αέναη (ασταμάτητη) παραγωγή φορολογικών νόμων και ρυθμίσεων. Στόχος δεν θα πρέπει να είναι η προσέλκυση νέων επενδύσεων χωρίς την εξασφάλιση επιβίωσης και ενεργοποίησης των υφιστάμενων παραγωγικών μονάδων, που είναι σε θέση να ανταγωνιστούν στο διεθνές περιβάλλον. Οι μεγάλες και οι μικρές επενδύσεις πρέπει να ιδωθούν ως συμπληρωματικά και όχι ανταγωνιστικά μέρη.
• δεν μπορεί να είναι η μονοσήμαντη ανάπτυξη του τουριστικού προϊόντος όπως έχει συμβεί, σε άλλες περισσότερο «τυχερές» περιοχές της χώρας, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η ιδιαιτερότητα της περιοχής, το αγροδιατροφικό σύμπλεγμα, οι δυνατότητες που ανοίγονται στον εναλλακτικό τουρισμό, η αξιοποίηση της πολιτιστικής και αρχαιολογικής κληρονομιάς. Η ΓΣΕΒΕΕ αντιμετωπίζει με ευαισθησία τα θέματα που άπτονται της ανάπτυξης του τουριστικού προϊόντος, διότι πίσω από τη βιτρίνα παρέλκουν μια σειρά από συναφείς δραστηριότητες με υψηλή εγχώρια προστιθέμενη αξία, και οι οποίες χρήζουν των απαραίτητων προσαρμογών. Οι διασυνδέσεις μεταξύ μικρών επιχειρήσεων και η συμμετοχή τους σε αλυσίδες αξίες αποτελούν μια ώριμη στρατηγική, για την οποία οφείλουμε να εργαστούμε.
• δεν μπορεί να είναι η άνευ όρων παράδοση του ενεργειακού και φυσικού πλούτου της περιοχής σε «επενδυτές του γλυκού νερού», οι οποίοι αποσπούν/αγοράζουν δημόσια περιουσία χωρίς καμιά υπόσχεση-δέσμευση, για την ποιοτική αναβάθμιση των υποδομών και την αύξηση των επενδύσεων. Οι περιπτώσεις των λιμανιών, των αεροδρομίων, της βιομηχανίας ζάχαρης ή της πώλησης των μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με όρους οι οποίοι μόνο στρεβλώσεις δημιουργούν στην αγορά ενέργειας και τις επιχειρήσεις-πελάτες θα πρέπει να μας προβληματίσει.
