Υπομονή… τουλάχιστον 3 χρόνια απαιτεί στην Ελλάδα η εξεύρεση εργασίας – έστω και χαμηλά αμειβόμενης – για νέους μέχρι και 24 ετών έναντι διαστήματος περίπου ενάμιση χρόνου, κατά μέσο όρο, των χωρών-μελών του ΟΟΣΑ.
Δύσκολη και χαμηλά αμειβόμενη είναι στην Ελλάδα η εργασία για νέους από τα 16 έως και τα 24 χρόνια, ανεξάρτητα από τα τυπικά τους προσόντα, σύμφωνα με στοιχεία μελέτης του ΟΟΣΑ για τη νεανική ανεργία στις χώρες-μέλη του.
Σύμφωνα με συγκεκριμένο ερωτηματολόγιο του οργανισμού προκύπτει ότι στην Ελλάδα ο νέος ηλικίας από 16 έως 24 ετών χρειάζεται να ψάξει κατά μέσο όρο περίπου 3 χρόνια για να βρει μια οποιαδήποτε δουλειά μετά το πέρας των σπουδών. Επίσης θα χρειαστεί περίπου άλλον ένα χρόνο ώστε να ενταχθεί σε εργασία με μόνιμο ωράριο και κανονική αμοιβή.
Στην Ιταλία τα πράγματα είναι περίπου τα ίδια. Η πρώτη δουλειά για αυτόν που ψάχνει βρίσκεται στα 3 χρόνια και η μόνιμη εργασία έρχεται μετά από 4 χρόνια. Στην Πορτογαλία όμως η εξεύρεση μιας οποιασδήποτε δουλειάς διαρκεί περίπου 15 μήνες και η εξεύρεση μόνιμης εργασίας περίπου 2 χρόνια. Στη Γερμανία πάλι μπορεί ένας νέος να βρει ευκαιριακή εργασία σε λίγους μήνες αλλά για να έχει μόνιμη δουλειά θα πρέπει να περιμένει περίπου τέσσερα χρόνια. Στη Δανία η πρώτη εργασία μπορεί να βρεθεί σε διάστημα ενάμιση χρόνου και η μόνιμη εργασία στη διάρκεια των 2 ετών.
Σε μέσο επίπεδο για τις χώρες-μέλη του ΟΟΣΑ το χρονικό όριο για την εξεύρεση μερικής απασχόλησης δεν ξεπερνά τον 1,5 χρόνο ενώ για την εξεύρεση μόνιμης εργασίας χρειάζονται περίπου 2 χρόνια.
Ο διεθνής Οργανισμός τονίζει ότι το βασικό πρόβλημα σε όσες χώρες (μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα) έχουν μεγάλο ποσοστό ανεργίας των νέων είναι τα συστήματα εκπαίδευσης. Τονίζεται επίσης ότι μεγάλη σημασία έχει η σύνδεση της εκπαίδευσης με την παραγωγή όχι μόνο μετά την αποφοίτηση αλλά κατά τη διάρκεια των σπουδών των νέων που θα τους επιτρέψουν την ευκολότερη είσοδο στην αγορά εργασίας.
Απόφοιτοι βασικής εκπαίδευσης
Πολύ χειρότερα είναι τα πράγματα σε ό,τι αφορά την είσοδο στην αγορά εργασίας για όσους έχουν τελειώσει μόνο τη βασική εκπαίδευση (τριτάξιο Γυμνάσιο).
Πάντα για την ίδια ηλικιακή κλίμακα από 16 μέχρι και 24 χρόνων τα στοιχεία του ΟΟΣΑ δείχνουν ότι οι απόφοιτοι Γυμνασίου στη χώρα μας, οι οποίοι δεν συνεχίζουν τις σπουδές και δεν είναι ενταγμένοι σε κάποιο πρόγραμμα κατάρτισης, είναι μακροχρόνια άνεργοι για περισσότερο από ένα χρόνο σε ποσοστό 69,5%.
Από τα ίδια στοιχεία φαίνεται ότι ποσοστό 33,5% των νέων, οι οποίοι έχουν ολοκληρώσει τη βασική εκπαίδευση, χρειάζονται περισσότερα από 5 χρόνια για να ενταχθούν έστω και με τη μορφή υποαπασχόλησης στην αγορά εργασίας.
Σε αυτή την κατηγορία η Ελλάδα μπορεί να συναγωνιστεί μόνο την Ιταλία όπου οι απόφοιτοι βασικής εκπαίδευσης παραμένουν εκτός της αγοράς εργασίας για ένα χρόνο σε ποσοστό 63,7% ενώ ένα ποσοστό 35,6% παραμένει άνεργο ακόμη και μετά το πέρας 5 ετών από την αποφοίτησή τους. Στη Γερμανία το αντίστοιχο ποσοστό είναι 40,7% για ανεργία έως και ένα χρόνο η οποία μειώνεται 19,6% στην πενταετία. Στην Ιρλανδία οι άνεργοι με βασική εκπαίδευση έως ένα χρόνο ανέρχονται στο 29,5%, ποσοστό που μειώνεται στο 25% μετά την παρέλευση πενταετίας από την αποφοίτησή τους. Στην Πορτογαλία τα πράγματα είναι σαφώς καλύτερα αφού οι άνεργοι βασικής εκπαίδευσης ένα χρόνο μετά την αποφοίτηση είναι 30,7% και με την παρέλευση πενταετίας μειώνονται στο 12%.
Το μεγάλο πρόβλημα που εντοπίζει για την κατηγορία αυτή ο ΟΟΣΑ αφορά την πρόωρη αποχώρηση από την εκπαίδευση η οποία δημιουργεί με τη σειρά της εργατικό δυναμικό χαμηλών τυπικών προσόντων που προορίζεται κυρίως για χαμηλά αμειβόμενες θέσεις μερικής απασχόλησης.
Στις προτάσεις του ο Οργανισμός τονίζει ότι θα πρέπει κάθε κράτος – μέλος να ενισχύει τη συνέχιση των σπουδών αλλά και τα προγράμματα κατάρτισης που θα βοηθήσουν τους αποφοίτους βασικής εκπαίδευσης να αποκτήσουν δεξιότητες που θα τους εξασφαλίζουν μονιμότερες και καλύτερα αμειβόμενες θέσεις εργασίας.
