Πολλοί άνθρωποι, ιδιαίτερα νέοι που ζουν στις μεγάλες πόλεις, φαίνεται να μην έχουν καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει με τους αγρότες. Τι ζητούν; Γιατί τώρα; Γιατί με τέτοια ένταση και επιμονή;
Το αγροτικό ζήτημα της χώρας μας είναι πολύπλοκο και βρίσκεται στο προσκήνιο πάνω από τέσσερις δεκαετίες, στις οποίες όμως αλλάζει μορφή, αντικείμενο και ένταση.
Μέσα από τη zougla.gr θα προσπαθήσουμε να δώσουμε με σαφήνεια τις διαστάσεις του προβλήματος και των αγροτών και της αγροτικής οικονομίας γενικότερα.
Γεγονός είναι ότι η αύξηση του κόστους παραγωγής και η ξαφνική μείωση των τιμών των προϊόντων τους «έπνιξε» τους αγρότες, που τα τελευταία χρόνια παράγουν…χρέη.
Ουσιαστικά αυτή η αρνητική αναλογία, που ήλθε να προστεθεί στο «αγροτικό ζήτημα» της χώρας, τους «έσπρωξε» στα μπλόκα, που προκαλούν ήδη ασφυκτικές καταστάσεις για μεγάλο μέρος του πληθυσμού της χώρας, αλλά και κρισίμους κλάδους της οικονομίας.
Μιλώντας με αριθμούς για να κατανοήσει κάποιος το μέγεθος του προβλήματος αρκεί να γνωρίζει:
-το καλαμπόκι πωλείται προς 10-11 λεπτά το κιλό και το νεκρό σημείο είναι στα 17 λεπτά/κιλό.
-το λάδι πωλείται 2 ευρώ το κιλό και το κόστος παραγωγής είναι στα 2,40 ευρώ.
-το σιτάρι πωλείται 18 λεπτά το κιλό και το κόστος παραγωγής είναι στα 22 λεπτά.
-τα χυμοποιήσιμα πορτοκάλια πωλούνται προς 5-6 λεπτά το κιλό και το κόστος προσδιορίζεται στα 12-13 λεπτά το κιλό.
-το βαμβάκι πωλείται πλέον κάτω από 30 λεπτά το κιλό και το κόστος ξεπερνά τα 50 λεπτά το κιλό.
Τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι το αγροτικό επάγγελμα έχει καταρρεύσει και πλέον ωθεί μεγάλες μάζες αγροτών, κυρίως των νεοτέρων, στην εσωτερική μετανάστευση, προς αναζήτηση εργασίας και κυρίως περισσοτέρων προοπτικών βελτίωσης της καθημερινότητάς τους.
Πολλοί αναρωτιούνται γιατί αφού μια καλλιέργεια αποδεικνύεται μη αποδοτική, δεν αλλάζουν καλλιέργειες, στρεφόμενοι σε άλλες πιο προσοδοφόρες.
Η απάντηση είναι απλή.
Δεν υπάρχουν άλλες καλλιέργειες, ικανές να αντικαταστήσουν αυτές που εδώ και χρόνια βρίσκονται σε κρίση.
Τα αγροτικά προϊόντα δεν είναι αποτέλεσμα έρευνας και βιομηχανικού σχεδιασμού. Δεν παράγονται καινούργια προϊόντα, ανάλογα με τις ανάγκες της αγοράς.
Έτσι από τη στιγμή, που η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισε να μειώσει τις επιδοτήσεις στην αγροτική οικονομία, γιατί βρίσκει φθηνότερα προϊόντα στον τρίτο κόσμο, η κρίση ήταν δεδομένη. Οι επιπτώσεις δηλαδή της αναθεώρησης της Κοινής Αγροτικής πολιτικής του 2004 γίνονται οδυνηρά εμφανείς τώρα. Η «αδιαφορία» της Ε Ε για τους αγροτικούς πληθυσμούς σε συνδυασμό με την απόφασή της να μειώσει τη συνολική παραγωγή της έχει ως αποτέλεσμα την κρίση, που βιώνουμε σήμερα στην Ελλάδα.
Χαρακτηριστική των προθέσεων και των κατευθύνσεων της Ε Ε είναι η δήλωση του γνωστού αγροτοσυνδικαλιστή Βαγγέλη Μπούτα, που με το δικό του τρόπο περιγράφει την κατάσταση:
«Δεν υπάρχουν προτάσεις. Μας προτείνουν να αφήσουμε το βαμβάκι και να γκαστρώσουμε τα γαϊδουριά και τα άλογα. Για να συμπληρώσουμε το εισόδημα, που χάνουμε να φτιάσουμε κομμωτήρια στα χωριά για μανικιούρ-πατικιούρ. Οι ευρωπαίοι αδιαφορούν για το τι θα γίνουμε εμείς και τα παιδιά μας».
Τι λέει δηλαδή ο συγκεκριμένος άνθρωπος;
Ότι οι εναλλακτικές δράσεις δεν έχουν οικονομικό αποτέλεσμα, ενώ οι συμπληρωματικές, που προτείνονται για τη συμπλήρωση του εισοδήματος στις αγροτικές περιοχές είναι από αδιάφορες οικονομικά έως…αστείες.
Τα γεγονότα αυτά έχουν αυτήν τη φορά διαφοροποιήσει και την ποιότητα των αιτημάτων των αγροτών. Μέσα από τις επιδιώξεις της κάθε παραγωγικής ομάδας, που φαίνονται ακατανόητες στους κατοίκους των πόλεων, η λίστα των αιτημάτων αναδεικνύει το μεγάλο πρόβλημα προοπτικής για τον πρωτογενή τομέα.
Τα μέτρα της κυβέρνησης, που είχαν κυρίως το χαρακτήρα έκτακτης ενίσχυσης «κατέρρευσαν» σχεδόν δύο ώρες μετά την παρουσίασή τους γιατί πολύ απλά δεν αντιμετωπίζουν το προοπτικό πρόβλημα των αγροτών.
«Εάν δεν καταλάβουν στην κυβέρνηση ότι το πρόβλημα των αγροτών είναι βιοποριστικό δεν θα υπάρξει λύση και κοινωνική ειρήνη» δηλώνει ο πρόεδρος της ΠΑΣΕΓΕΣ Τζανέτος Καραμίχας, προειδοποιώντας για μια ακόμη φορά για όσα θα επακολουθήσουν, ακόμη και εάν τα τρακτέρ για μια ακόμη φορά γυρίσουν χωρίς ουσιαστικά αποτελέσματα στα χωράφια.
Το πολιτικό σύστημα από την πλευρά του, έχοντας παραδώσει τις βασικές πολιτικές στην αγροτική οικονομία στην Ε Ε, παρέδωσε μαζί και τη σκέψη του με αποτέλεσμα να στέκεται αμήχανο κάθε φορά, που οι αγρότες εξεγείρονται μαζικά.
