Επιμέλεια: Άντζελα Πεΐτση
Οκτώ προτάσεις για θεσμικές και διαρθρωτικές παρεμβάσεις που θα δώσουν ώθηση στο νέο παραγωγικό προσανατολισμό της χώρας κατέθεσε ο Πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ, κ. Γ. Καββαθάς, στην κοινή συνεδρίαση των διαρκών επιτροπών της Βουλής οικονομικών υποθέσεων και παραγωγής εμπορίου η οποία είχε ως θέμα τη μελέτη για τη βιώσιμη ανάπτυξη της χώρας.
Οι θέσεις – προτάσεις της ΓΣΕΒΒΕ αφορούν στο θεσμικό πλαίσιο για νέες μορφές χρηματοδότησης και ως προς τη δυνατότητα διαμόρφωσης συνεργατικών σχημάτων. Επίσης, στην προαγωγή των ελληνικών σημάτων, την «έξυπνη» εξειδίκευση αναφορικά με το σχεδιασμό των προγραμμάτων επενδύσεων ΕΣΠΑ, τη βελτίωση της πρόσβασης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στις δημόσιες συμβάσεις, τη διαμόρφωση νέων μορφών τραπεζών ειδικού σκοπού, την ολοκλήρωση όλων των χαρτών που μειώνουν τα διοικητικά και γραφειοκρατικά κόστη και στη δημιουργία ζωνών αξιοποίησης γαιών και ορυκτού πλούτου με κριτήρια περιβαλλοντικής αειφορίας.
Ο Πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ σημείωσε ότι η Ελλάδα οφείλει να στραφεί σε ένα νέο παραγωγικό μοντέλο αξιοποιώντας τη συσσωρευμένη εμπειρία των αποτυχιών του παρελθόντος που αφορούν και την περίοδο των «παχιών αγελάδων» όσο και της κρίσης. Αυτό το παραγωγικό μοντέλο, υπογράμμισε ο κ. Καββαθάς πρέπει να είναι εσωτερικής έμπνευσης.
«Ο ρόλος των δημοσίων επενδύσεων ως τροφοδότη του αρχικού σταδίου ανάκαμψης είναι σημαντικός, συνέχισε ο κ. Καββαθάς.
«Είναι ενδεικτικό μέσα στο καθεστώς δημοσιονομικής προσαρμογής και λιτότητας, από το 2009 έως σήμερα, το ΠΔΕ έχει απολέσει περίπου 20 δις σωρευτικά, γεγονός που είχε ασφαλώς αρνητική επίδραση στην αναπτυξιακή δυναμική και την αδυναμία ανάσχεσης του υφεσιακού κύματος που ακολούθησε τη δημοσιονομική προσαρμογή. Παρά το γεγονός ότι τα προηγούμενα χρόνια, και ιδιαίτερα τις περιόδους που η οικονομία κατέγραψε υψηλά επίπεδα ανάπτυξης, ο πολλαπλασιαστής των δημοσίων επενδύσεων δεν πέτυχε υψηλούς ρυθμούς συνεισφοράς στη μεγέθυνση του ΑΕΠ, ο αναπτυξιακός νόμος ήταν και παραμένει ένα σημαντικό εργαλείο μόχλευσης και παροχής ρευστότητας σε επιχειρήσεις», όπως επεσήμανε.
Και συνέχισε:
«Η έμφαση στην προσέλκυση των άμεσων ξένων ιδιωτικών επενδύσεων δεν αρκεί από μόνη της να οδηγήσει σε βιώσιμη ανάπτυξη. Η επενδυτική “άνοιξη” πρέπει να στηριχθεί σε πρώτη φάση σε εκείνες τις ΜΙΚΡΕΣ επιχειρήσεις που αποτελούν το φυτώριο της επιχειρηματικότητας και της καινοτομίας.
Από αυτό το φυτώριο αναδύονται εξελικτικά και οι μεγάλες επιχειρήσεις. Θα πρέπει να αντισταθούμε και να αποφύγουμε η ανάπτυξη να περιοριστεί σε ένα μικρό αριθμό συστάδων από μεγάλες επιχειρηματικές μονάδες και δραστηριότητες (επιχειρηματικές «φάρμες»). Η προσπάθεια για την ανάπτυξη θα πρέπει να αποσκοπεί τόσο στην προσέλκυση μεγάλων επενδύσεων όσο και κυρίως στην ενεργοποίηση μικρών και μεσαίων επενδύσεων, οι οποίες προσφέρουν άμεσα πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα στην οικονομία και τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης.
Είναι, άλλωστε, χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το 85% των καθαρών νέων θέσεων εργασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση κατά την περίοδο 2002-2010 δημιουργήθηκε από τις Μικρομεσαίες επιχειρήσεις – και ιδιαίτερα από τις πολύ μικρές και τις νέες. Είναι συνεπώς προφανές ότι αν υπάρξει κινητοποίηση για επενδύσεις στις μικρές επιχειρήσεις, τότε θα διαμορφωθεί ένα ευνοϊκό κλίμα για να προχωρήσουν και οι μεγάλες επενδύσεις».
Η ανάκαμψη της οικονομίας, κατέληξε ο κ. Καββαθάς, δεν μπορεί παρά να αποτελεί ένα συλλογικό εγχείρημα, με τη συνέργεια όλων των κατηγοριών των επιχειρήσεων.
Αναλυτικά οι θέσεις της ΓΣΕΒΒΕ μέσα από έναν οδικό χάρτη παρεμβάσεων ο οποίος πρέπει να συνδυάζει:
1) Θεσμικό πλαίσιο για τις νέες μορφές και εργαλεία χρηματοδότησης (μικροχρηματοδότηση, συμμετοχική χρηματοδότηση, κοινωνική χρηματοδότηση-καινοτομία, ταμείο για ΜμΕ) και κατάλληλο περιβάλλον πληροφόρησης και πρόσβασης σε αυτή.
2) Θεσμικό πλαίσιο ως προς τη δυνατότητα διαμόρφωσης συνεργατικών σχηματισμών. Τούτο περιλαμβάνει σύγχρονες νομικές διευθετήσεις για την ίδρυση, σύσταση και εκκαθάριση συνεργατικών σχηματισμών. Θέσπιση ειδικών κινήτρων για επιχειρήσεις που εντάσσουν στο σχεδιασμό τους την ένταξη σε αλυσίδες αξίας, σε καινοτομικά σχήματα, σε συνέργιες τόσο σε κλάδους αιχμής, όσο και σε κλάδους παραδοσιακούς με δυνατότητα.
3) Προαγωγή των ελληνικών σημάτων, όχι μόνο στο πλαίσιο ανάπτυξης του αγροδιατροφικού τομέα (ΠΟΠ και Γεωγραφικές Ενδείξεις), αλλά και σε όλο το φάσμα επιχειρηματικών δραστηριοτήτων που περιλαμβάνουν branding ως προς την παροχή υπηρεσιών, μεταποιητικών προϊόντων (παραδοσιακών έργων, κεραμικών, ενδυμάτων, γουνοποιίας, αργυροχρυσοχοΐας, παραδοσιακών σκαφών).
4) Έξυπνη εξειδίκευση αναφορικά με το σχεδιασμό των προγραμμάτων επενδύσεων ΕΣΠΑ, ΕΚΤ σε εθνικό επίπεδο. Γραφείο πληροφόρησης για συνέργιες μεταξύ ελληνικών ινστιτούτων, παραγωγικών φορέων, πανεπιστημίων, επιχειρηματικών μονάδων με αντίστοιχους φορείς της αλλοδαπής. Οι δυνατότητες στο πλαίσιο του HORIZON, COSME αλλά και επί μέρους προγραμμάτων είναι πολλές.
5) Βελτίωση της πρόσβασης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στις δημόσιες συμβάσεις, με εκστρατείες ενημέρωσης και εκπαίδευσης στη χρήση των ηλεκτρονικών μέσων.
6) Διαμόρφωση νέων μορφών τραπεζών ειδικού σκοπού. Η πρώτη θα περιλαμβάνει τη χρηματοδότηση και εγγυοδοσία δράσεων μικρομεσαίων επιχειρήσεων, και η δεύτερη ειδικές δράσεις καινοτομικής και πράσινης ανάπτυξης. Η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας μπορεί να συμβάλλει στη δημιουργία αντίστοιχων ταμείων για τοπικές δράσεις και αειφόρα ανάπτυξη.
Οι παραπάνω δράσεις θα χρηματοδοτούνται μέσα από συμμετοχές κεφαλαίων από διεθνείς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς (EBRD, EIF, EIB), ιδιώτες επενδυτές και επενδυτικά ταμεία καθώς και από ιδία συμμετοχή των ενδιαφερόμενων, μέσα από διάθεση κερδών χρήσεων με μειωμένη φορολογία (έξυπνη εξειδίκευση της πρότασης για χρήση των υφιστάμενων αποθεματικών ή μελλοντικών κερδών, με κίνητρο την αναλογική μείωση των φόρων επί των κερδών που αποθεματοποιούνται και κατατίθενται σε ειδικό λογαριασμό αναπτυξιακού ταμείου).
7) Ολοκλήρωση όλων των χαρτών που μειώνουν τα διοικητικά και γραφειοκρατικά κόστη. Το κτηματολόγιο, οι δασικοί χάρτες, ο χωροταξικός σχεδιασμός πρέπει να προχωρήσουν άμεσα σε συνδυασμό με την ολοκλήρωση της ηλεκτρονικής διασύνδεσης επιχειρήσεων, ατόμων, υπηρεσιών και το ηλεκτρονικό περιουσιολόγιο. Η ταυτόχρονη εφαρμογή όλων των παραπάνω μειώνει το κόστος ελέγχου και συμμόρφωσης των επιχειρήσεων.
8) Δημιουργία ζωνών αξιοποίησης γαιών και ορυκτού πλούτου με κριτήρια περιβαλλοντικής αειφορίας. Ο δημόσιος διάλογος πρέπει να εμβαθύνει για το ποιες μορφές αποδοτικότερης αξιοποίησης επιζητούμε και σε ποιο βαθμό.
