Την εκτίμηση ότι υπάρχει ή πρέπει να υπάρξει μία σχετικά ικανοποιητική εναλλακτική συμφωνία της Ελλάδας με τους πιστωτές της διατυπώνει, με άρθρο του στην εφημερίδα New York Times, ο νομπελίστας οικονομολόγος Πωλ Κρούγκμαν που επισκέφθηκε την περασμένη εβδομάδα την Αθήνα.
Στο άρθρο του, με τίτλο: «Η Ελλάδα στην κόψη», ο Κρούγκμαν σημειώνει ότι η Ελλάδα μπορεί να αποφύγει την έξοδο από το ευρώ, καθώς αυτή θα είχε υπερβολικό κόστος και θα αποδιοργάνωνε τη χώρα, ενώ θα δημιουργούσε τεράστιους πολιτικούς και οικονομικούς κινδύνους για την Ευρώπη.
«Είναι, συνεπώς, κάτι που πρέπει να αποφευχθεί, εάν υπάρξει μία σχετικά ικανοποιητική εναλλακτική. Και υπάρχει ή πρέπει να υπάρξει», τονίζει.
Η μορφή που θα έχει μία συμφωνία, σημειώνει ο οικονομολόγος, είναι σαφής: «Βασικά, να σταματήσει η λιτότητα, με την Ελλάδα να συμφωνεί σε σημαντικές, αλλά όχι συνεχώς αυξανόμενες πληρωμές (τόκων) στους πιστωτές της. Μία τέτοια συμφωνία θα έθετε το πλαίσιο για την ανάκαμψη της οικονομίας, με βραδύ ίσως ρυθμό στην αρχή, που θα πρόσφερε όμως κάποια ελπίδα».
Τώρα, ωστόσο, συνεχίζει ο Κρούγκμαν, αυτή η συμφωνία δεν φαίνεται να έρχεται. Μπορεί, σημειώνει, να είναι αλήθεια, όπως λένε οι πιστωτές, ότι είναι δύσκολη η διαπραγμάτευση με τη νέα ελληνική κυβέρνηση, αλλά σημειώνει ότι στην κυβέρνηση είναι ένα νέο κόμμα που δεν είχε προηγούμενη εμπειρία διακυβέρνησης και ανέλαβε την εξουσία από ένα ανυπόληπτο κατεστημένο.
«Πιο σημαντικό είναι ότι οι πιστωτές ζητούν πράγματα – όπως μεγάλες μειώσεις στις συντάξεις και στην απασχόληση στο δημόσιο – που μία νέα κυβέρνηση της Αριστεράς απλά δεν μπορεί να δεχθεί, αντίθετα με τις μεταρρυθμίσεις που μπορεί να συμφωνήσει, όπως η βελτίωση στη συλλογή των φόρων», σημειώνει ο Κρούγκμαν.
Και προσθέτει: «Οι Έλληνες, όπως ανέφερα, είναι πολύ πρόθυμοι να θεωρήσουν αυτές τις απαιτήσεις ως μέρος μίας προσπάθειας είτε να πέσει η κυβέρνηση είτε να γίνει η χώρα παράδειγμα για το τι θα συμβεί σε άλλες χώρες με χρέη, αν αντιδράσουν στη σκληρή λιτότητα».
Ο Κρούγκμαν αναφέρει ότι κατά την άποψή του «η Ελλάδα δεν αντιμετωπίζει ένα συμπαγές μπλοκ αδιάλλακτών πιστωτών που θα προτιμούσαν να δουν τη χρεοκοπία και την έξοδο από το ευρώ παρά να επιτρέψουν την επιτυχία μίας αριστερής κυβέρνησης, ότι υπάρχει περισσότερη καλή θέληση από την άλλη πλευρά του τραπεζιού απ’ ότι θεωρούν πολλοί Έλληνες».
«Είναι αλήθεια ότι η αποφυγή μίας μεγάλης κρίσης θα απαιτήσει από τους πιστωτές να δώσουν σημαντικό ποσό χρημάτων, αν και θα πρόκειται για χρήματα που θα ανακυκλωθούν αμέσως στην αποπληρωμή χρεών. Αλλά σκεφθείτε την εναλλακτική. Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται η Ευρώπη είναι να φθείρει τη διάθεση για να προκαλέσει μία ακόμη καταστροφή, αυτή τη φορά εντελώς άσκοπα», καταλήγει ο Κρούγκμαν.
