Δύο μέτρα και δύο σταθμά. Η γνωστή ρήση έρχεται να επιβεβαιωθεί τώρα με την εφαρμογή διαφορετικής πολιτικής στο εσωτερικό από εκείνη που απαιτούν οι Γερμανοί στις οικονομίες της ευρωζώνης.
Σε μια μάλλον ασυνήθιστη κίνηση, η γερμανική Ομοσπονδιακή Τράπεζα κάλεσε τα συνδικάτα να επιμείνουν σε σημαντικές αυξήσεις στις επικείμενες διαπραγματεύσεις για τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Η παρότρυνση του επικεφαλής οικονομολόγου της Bundesbank Γενς Ούλμπριχ μπορεί να είναι ασυνήθιστη, αφού στο παρελθόν η ομοσπονδιακή τράπεζα ήταν πάντα εκείνη που ζητούσε «μετριοπαθείς» μισθολογικές αυξήσεις. Αυτό όμως, επισημαίνουν ειδικοί, ίσχυε για τις εποχές που το ζητούμενο ήταν να συγκρατηθεί ο πληθωρισμός και να μην οδηγήσουν τυχόν γενναίες μισθολογικές αυξήσεις σε κατακόρυφη άνοδο των τιμών. Σήμερα τα πράγματα είναι διαφορετικά, σύμφωνα με τους ίδιους.
Αύξηση μισθών σημαίνει αύξηση της κατανάλωσης
Δεδομένης της αναιμικής οικονομικής ανάπτυξης στην ευρωζώνη και των ιστορικά χαμηλών επιτοκίων, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν μπορεί πλέον να χρησιμοποιήσει το «σύνηθες όπλο» της μείωσης των επιτοκίων για να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο του αποπληθωρισμού.
Ενδεχόμενη αύξηση των μισθών στη Γερμανία, στη ισχυρότερη οικονομία της ευρωζώνης, θα μπορούσε να οδηγήσει σε αύξηση των εισαγωγών από άλλες χώρες του κοινού νομίσματος και κατά συνέπεια να δώσει ώθηση στην αύξηση του γενικού επιπέδου τιμών.
Το τελευταίο διάστημα ο πληθωρισμός στην ευρωζώνη δεν ξεπερνούσε το 0,5%, την ώρα που διακηρυγμένος στόχος της ΕΚΤ είναι να κινείται στο 2%.
Όπως εξηγεί ο οικονομολόγος της «Dekabank» Χόλγκερ Μπαρ: «Η γερμανική οικονομία αποτελεί το ένα τρίτο του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Συνεπώς, με τον τρόπο αυτό θα αυξανόταν και πάλι ο συνολικός πληθωρισμός στην ευρωζώνη».
Διαχείριση μέσω πληθωρισμού
«Πρόκειται για ένα χαρακτηριστικό του τρόπου διαχείρισης της κρίσης χρέους: οι χώρες που έχουν ισχυρή οικονομική ανάπτυξη θα έχουν και μεγαλύτερα επίπεδα πληθωρισμού τα επόμενα χρόνια, ενώ οι χώρες που πρέπει να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητά τους προχωρούν μέσω χαμηλού πληθωρισμού σε μια εσωτερική υποτίμηση προκειμένου να κερδίσουν σε ανταγωνιστικότητα και να ανακάμψουν οικονομικά εντός της ευρωζώνης» προσθέτει ο X. Μπαρ.
Τον Ιούνιο ο πληθωρισμός στη Γερμανία κινήθηκε μόλις στο 1%, για το 2014 οι ειδικοί υπολογίζουν τον δείκτη στο 1,1%, για το 2015 στο 1,5%, ενώ το 2016 στο σχεδόν «ιδανικό» 1,9%. Η σταδιακή αύξησή του θα είναι το αποτέλεσμα των μισθολογικών αυξήσεων που έχουν αποφασιστεί ήδη για διάφορους κλάδους, όπως στον κατασκευαστικό, αλλά και της εισαγωγής του κατώτατου μισθού.
Όπως εξηγεί ο επικεφαλής οικονομολόγος του επενδυτικού ταμείου «Union Investment» Ντέιβιντ Μίλεκερ: «Η Bundesbank ανησυχεί όλο και περισσότερο ότι, σε περίπτωση που η Γερμανία συνεχίζει να συμπεριφέρεται όπως στο παρελθόν, η ευρωζώνη στο σύνολό της δεν θα καταφέρει να πετύχει τον στόχο του 2% όσον αφορά τον πληθωρισμό.
»Εντέλει θα πρέπει να αντιληφθεί κάποιος ότι με μηδενικά επιτόκια οι δυνατότητες παρέμβασης μιας κεντρικής τράπεζας έχουν εξαντληθεί. Σε αυτές τις περιπτώσεις χρειάζεται κάθε δυνατή βοήθεια, για παράδειγμα από τα συμβαλλόμενα μέρη των συλλογικών συμβάσεων εργασίας».
Πηγές: dlf, dpa
Σύνταξη: Κ. Μπετινάκης
