Ξεπαγώνει, όπως όλα δείχνουν, το σχέδιο για την δημιουργία αποθήκης φυσικού αερίου στο εξαντλημένο κοίτασμα της Nότιας Καβάλας, καθώς σύμφωνα με πληροφορίες το ΤΑΙΠΕΔ εξετάζει μια σειρά από εναλλακτικές με στόχο μέσα στο 2015 να προκηρύξει τον περιβόητο διαγωνισμό.
Τι είναι αυτό όμως που οδηγεί στο ξεπάγωμα του έργου, πέραν από τις συνεχείς πιέσεις του ΥΠΕΚΑ να ενισχυθεί η ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού;
Η διαφορετική προσέγγιση της νέας ηγεσίας του Ταμείου έναντι εκείνης που είχε η προηγούμενη ως προς το εκτιμώμενο κόστος του έργου, είναι η απάντηση.
Πηγές από το Ταμείο αναφέρουν ότι το κόστος της δημιουργίας μιας αποθήκης στο εξαντλημένο κοίτασμα αερίου της Καβάλας θα μπορούσε να είναι χαμηλότερο από τα 300-400 εκατ. ευρώ που εκτιμούσε η μελέτη των Φιλανδών της Poyry (είχε γίνει την Άνοιξη του 2014 για λογαριασμό του ΤΑΙΠΕΔ). Πιστεύουν ότι το εύρος των απαιτούμενων κεφαλαίων (capex) που προέβλεπε η εν λόγω μελέτη είναι πολύ μεγάλο, ότι τελικά τα κόστη μπορεί να είναι μικρότερα, γι’ αυτό και δεν την λαμβάνουν ως μπούσουλα για το έργο, παρά το ξαναβλέπουν από την αρχή με άλλο πρίσμα και διαφορετικές παραμέτρους. Τι σημαίνει αυτό;
Ότι, το Ταμείο θα καθορίσει τις επόμενες κινήσεις του με βάση κάποιες πρώτες εκτιμήσεις που ήδη έχει κάνει ως προς τα κεφάλαια που θα απαιτηθούν, ενώ παράλληλα περιμένει μια απάντηση από την ΡΑΕ σχετικά με τη σημασία της υπόγειας αποθήκης στη Νότια Καβάλα ως προς την ενεργειακή ασφάλεια του συστήματος.
Χρονοδιάγραμμα ωστόσο για την προκήρυξη δεν υπάρχει – «σύντομα θα έχουμε διαγωνισμό», είπε προ ημερών άλλωστε και ο υπ. ΠΕΚΑ Ι. Μανιάτης χωρίς να δώσει λεπτομέρειες- αυτή ωστόσο δεν τοποθετείται παρά μέσα στο 2015. Εκρεμμούν επίσης απαντήσεις σε πολλά ζητήματα, όπως ποιό θα είναι το κόστος, ποιός θα το επωμιστεί, αν οι καταναλωτές θα χρειαστεί να επιδοτήσουν μέσω των λογαριασμών τους ένα τμήμα του, κ.οκ.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι το επί τριετία παγωμένο έργο αρχίζει δειλά- δειλά να ξαναζεσταίνεται και ότι η νέα ηγεσία του Ταμείου το έχει εντάξει στις προτεραιότητές για το 2015.
Το ιστορικό
Η αξιοποίηση της υπόγειας αποθήκης στη Καβάλα είχε συχνά αποτελέσει σημείο τριβής μεταξύ της ηγεσίας του ΥΠΕΚΑ και της παλαιότερης διοίκησης του ΤΑΙΠΕΔ, καθώς υπήρχαν διαφορετικές προσεγγίσεις. Ο υπουργός ΠΕΚΑ Ι. Μανιάτης είχε αποστείλει αλλεπάλληλες επιστολές στην προηγούμενη ηγεσία του Ταμείου ζητώντας να επισπευτεί η προκήρυξη του διαγωνισμού, για να εισπράξει την απάντηση ότι σύμφωνα με τη μελέτη της Φιλανδικής εταιρείας Poyry (ολοκληρώθηκε τον Απρίλιο του 2014) το έργο δεν είναι οικονομικά βιώσιμο.
Σύμφωνα με τη μελέτη εκείνη, ακόμη και μετά τις απαιτούμενες επενδύσεις ύψους 300-400 εκατ. ευρώ, και πάλι το έργο δεν θα ήταν οικονομικά βιώσιμο για τον επενδυτή. Γι’ αυτό και η μελέτη επεσήμαινε ότι θα έπρεπε να αναλάβει το κράτος την επιδότηση της επένδυσης, δηλαδή οι καταναλωτές φυσικού αερίου, μέσω ενός ειδικού τέλους που θα επιβάρυνε τους λογαριασμούς τους, κάτι που δύσκολα θα μπορούσε πολιτικά να περάσει. Σε κάθε περίπτωση, η υπόγεια αποθήκη της Καβάλας συμπεριελήφθη τον Αύγουστο από το ΥΠΕΚΑ στα Εργα Κοινού Ενδιαφέροντος (PCIs) της ΕΕ, χωρίς έκτοτε να υπάρξουν νεότερες πληροφορίες για το πότε και αν θα προχωρήσει.
Παράταση ως Νοέμβριο 2015
Στο μεταξύ, με ρύθμιση που κατατέθηκε προ μηνών στη Βουλή, παρατάθηκε μέχρι και τις 23 Νοεμβρίου 2015 η άδεια εκμετάλλευσης της Energean Oil για το κοίτασμα. Η άδεια έληγε κανονικά στις 23/11/2014, ωστόσο πήρε παράταση με το σκεπτικό ότι με τη λήξη της θα έπρεπε να περάσει στο Ελληνικό Δημόσιο το κόστος λειτουργίας και συντήρησης των εγκαταστάσεων της περιοχής επιβαρύνοντας τον προϋπολογισμό.
Ταυτόχρονα θα χρειαστεί εύλογος χρόνος μέχρι το ΤΑΙΠΕΔ προετοιμάσει και διεξάγει το διαγωνισμό για την παραχώρηση της χρήσης της υπόγειας αποθήκης, ενώ το κοίτασμα ακόμη δεν έχει εξαντληθεί και χρησιμοποιείται για την υποβοήθηση της άντλησης πετρελαίου στον Πρίνο και την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και ατμού για τις ανάγκες του αναδόχου.
Το υποθαλάσσιο κοίτασμα φυσικού αερίου της Νότιας Καβάλας ανακαλύφθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1970 στο πλαίσιο των ερευνών και των γεωτρήσεων στην ευρύτερη περιοχή του Πρίνου. Περιείχε περίπου 1 δισ. κυβικά μέτρα αερίου, αλλά σήμερα πρέπει να έχουν απομείνει περίπου 150 εκατ. κυβικά μέτρα. Το ενδιαφέρον που σήμερα αναπτύσσεται για το κοίτασμα ως υπόγεια αποθήκη δεν είναι τυχαίο. Στο παρελθόν, δική της μελέτη είχε κάνει και η Energean σε συνεργασία με την ιταλική Edison. Η εκτίμηση ήταν ότι χρειαζόταν μια αρχική επένδυση ύψους 350-400 εκατ. ευρώ για τη δημιουργία της αποθήκης που θα μπορούσε να διοχετεύει καθημερινά στο εθνικό σύστημα ποσότητα περίπου 7 εκατ. κυβικών μέτρων. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε άλλη μία μελέτη από το ΥΠΕΚΑ (με τη ΡΑΕ ως παρατηρητή) υπό την εποπτεία της Σοφίας Σταματάκη, προέδρου της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων (ΕΔΕΥ).
ΠΗΓΗ: energypress.gr
