Από το νούμερο ένα εργαλείο για «γρηγορότερη επιστροφή στην ανάκαμψη», οι αποκρατικοποιήσεις τείνουν να μετατραπούν πλέον σε υπόθεση μιας ομάδας συμβούλων που πληρώνονται αδρά χωρίς να προσφέρουν ουσιαστικό έργο. Όπως αναφέρουν στην αγορά, το στοίχημα του προγράμματος των ελληνικών ιδιωτικοποιήσεων έχει χαθεί και δεν είναι τυχαίο ότι σε πρόσφατο άρθρο του το περιοδικό «Economist» χαρακτηρίζει «κολασμένα ελληνική υπόθεση» τις ιδιωτικοποιήσεις.
Όπως αναφέρουν άνθρωποι που παρακολουθούν στενά το συγκεκριμένο θέμα, το χειρότερο όλων είναι ότι από τη στιγμή που ανακοινώνεται πως βρέθηκε επενδυτής για ένα κρατικό asset μέχρι να ολοκληρωθεί τυπικά η αποκρατικοποίηση μπορεί να περάσει μια… αιωνιότητα.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του sale & leaseback 28 ακινήτων του Δημοσίου. Επενδυτές και Κράτος έδωσαν τα χέρια τον Οκτώβριο, πριν από λίγες ημέρες το Ελεγκτικό Συνέδριο μπλόκαρε τη συναλλαγή και στην καλύτερη περίπτωση, πλέον, τα 261,3 εκατ. ευρώ της συναλλαγής θα καταλήξουν στα κρατικά ταμεία το νωρίτερο την άνοιξη…
Επίσης, η προδιαγεγραμμένη αποχώρηση του Κατάρ από το πλάνο αξιοποίησης του Ελληνικού υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα χαστούκια για τις ιδιωτικοποιήσεις. Η Κυβέρνηση παρουσίαζε τα πετροδολάρια να ενδιαφέρονται για το Ελληνικό, για να δικαιολογήσει στη συνέχεια την αποχώρηση των κεφαλαίων του Κατάρ ως αποτέλεσμα των ιδιαίτερων όρων που είχαν θέσει. «Πώς είναι δυνατόν να μη γνώριζαν στην Κυβέρνηση ότι το Κατάρ θα ζητούσε ιδιαίτερη μεταχείριση, όπως φοροαπαλλαγές;» διερωτώνται με νόημα στην αγορά.
Ιδιαίτερα αργά προχωράει και η ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, για την οποία ενδιαφέρονται οι ρωσικοί, οι γαλλικοί και οι ρουμανικοί σιδηρόδρομοι. Η διαδικασία προγραμματιζόταν να έχει ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του 2013, ωστόσο παραμένει αβέβαιο πότε θα γίνει τελικά η πώληση των κρατικών σιδηροδρόμων.