Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα εντάσσονται φέτος στην ομάδα των δέκα μεγαλύτερων φορολογικών παραδείσων, σύμφωνα με την ετήσια κατάταξη του Δικτύου Φορολογικής Δικαιοσύνης (Tax Justice Network) που δημοσιεύτηκε την Τρίτη.
Σύμφωνα με τη ΜΚΟ, αυτή η άνοδος στην κατάταξη αποτελεί συνέχεια μιας “εισφοράς κεφαλαίων της Ολλανδίας ύψους 250 δισεκατομμυρίων δολαρίων” στα εμιράτα, που “εκτίναξε τον όγκο της οικονομικής δραστηριότητας των πολυεθνικών στη δικαιοδοσία αυτή κατά σχεδόν 180%”.
Η έρευνα του Δικτύου δείχνει ότι αυτά τα κεφάλαια προέρχονται από πολυεθνικές που δραστηριοποιούνται στη Νότια Αφρική και στις ΗΠΑ, τα οποία επενδύθηκαν αρχικά στην Ολλανδία, πριν “αναδρομολογηθουν” προς τα Εμιράτα, των οποίων η ελκυστική φορολογία τα αναδεικνύει σε ένα νέο προνομιακό προορισμό για τις επιχειρήσεις που ενδιαφέρονται για τη φορολογική βελτιστοποίηση.
Τα ΗΑΕ είναι επίσης, μαζί με την Κίνα και την Τουρκία, μια χώρα που “συνεργάζεται ελάχιστα ή καθόλου” με τις γαλλικές αρχές για την ανάκτηση κεφαλαίων που υπεξαιρέθηκαν στο πλαίσιο οικονομικής απάτης, εξήγησε από την πλευρά του ο διοικητής της αστυνομίας Τιερί Πεζενέκ, επικεφαλής της υπηρεσίας δίωξης οργανωμένου οικονομικού εγκλήματος (Sirasco), κατά τη διάρκεια σεμιναρίου στο διαδίκτυο που οργάνωσε η Κίνηση Επιχειρήσεων Γαλλίας (MEDEF).
Οι φορολογικοί παράδεισοι που επισημαίνονται από το Δίκτυο Φορολογικής Δικαιοσύνης είναι οι χώρες “οι πιο συνεργοί βοήθειας σε πολυεθνικές προκειμένου να τους επιτρέπουν να πληρώσουν λιγότερους φόρους”, δραστηριότητες που είναι απολύτως νόμιμες από την άποψη των χωρών στις οποίες μεταφέρονται τα χρήματα.
Στις τρεις πρώτες θέσεις βρίσκονται τρία εξωχώρια βρετανικά εδάφη: οι Παρθένες Νήσοι, τα Νησιά Κέιμαν και οι Βερμούδες.
Τα Νησιά Κέιμαν πέρασαν εξάλλου στην πρώτη θέση του “δείκτη αδιαφάνειας” της μκο ως τόπος απόκρυψης πλούτου για τους ιδιώτες, με μια αύξηση 21% το 2020 του “όγκου της οικονομικής δραστηριότητας των ιδιωτών μη κατοίκων”.
Σύμφωνα με το Δίκτυο Φορολογικής Δικαιοσύνης, οι χώρες του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) και όσες εξαρτώνται από τον οργανισμό είναι υπεύθυνες για περισσότερο από τα δύο τρίτα (68,3%) των “κινδύνων κατάχρησης φορολογίας σε παγκόσμιο επίπεδο”. Κατά το 45%, αυτός ο κίνδυνος προέρχεται από τον “ιστό της βρετανικής αράχνης”, που προηγείται πολύ από την Ολλανδία (5,1%), την Ελβετία (5,1%) και το Λουξεμβούργο (4,1%).
Στην προσπάθεια να τεθεί τέλος στις καταχρήσεις, μια συμφωνία για τη φορολογία των πολυεθνικών έπειτα από διαπραγμάτευσή της από 139 χώρες στο πλαίσιο του ΟΟΣΑ θα μπορούσε να επιτευχθεί φέτος το καλοκαίρι. Προβλέπει την καθιέρωση ενός ελάχιστου παγκόσμιου φορολογικού συντελεστή επί των εταιρικών κερδών, καθώς και μια κατανομή των “δικαιωμάτων φορολόγησης” μεταξύ των κρατών.
