Έχοντας διασφαλίσει ένα «μαξιλάρι» αρκετών δισεκατομμυρίων, η κυβέρνηση επιθυμεί να αποπληρώσει το μισό περίπου χρέος της χώρας προς το ΔΝΤ και στη συνέχεια να επιχειρήσει μία τρίτη έξοδο στις αγορές πριν από τα «μπάνια του λαού».
Το χρέος προς το Ταμείο είναι πολύ ακριβό, με επιτόκια που ξεπερνούν κατά πολύ τα υφιστάμενα. Υπ’ αυτές τις συνθήκες, η Αθήνα επιχειρεί να μεταθέσει το βάρος της συνολικής αποπληρωμής Η Γερμανία και η Ολλανδία έχουν εκφράσει τις αντιρρήσεις τους, αλλά ο ESM διά στόματος του ιδίου του κ. Ρέγκλινγκ συντάσσεται με την άποψη της Αθήνας. Η πρόωρη αποπληρωμή ενός σημαντικού μέρους του χρέους προς το ΔΝΤ εμπεριέχει μία μεγάλη δόση συμβολισμού, αλλά και κρύβει ένα σωστό οικονομικό σκεπτικό.
Το χρέος προς το Ταμείο είναι πολύ ακριβό, με επιτόκια που ξεπερνούν κατά πολύ τα υφιστάμενα. Υπ’ αυτές τις συνθήκες, η Αθήνα επιχειρεί να μεταθέσει το βάρος της συνολικής αποπληρωμής (μετά το 2013-24), αφού αυτήν τη στιγμή διαθέτει απόθεμα για να αποπληρώσει ένα μεγάλο μέρος του. Άλλωστε, ούτε η αξιωματική αντιπολίτευση θα είχε λόγους να επικρίνει μία τέτοια κίνηση (πέραν της πάγιας τακτικής να αρνείται τα πάντα που αφορούν σε ενέργειες της παρούσας κυβέρνησης), καθώς μια ελάφρυνση των άμεσων δανειακών υποχρεώσεων θα ήταν επωφελής και για την όποια κυβέρνηση προκύψει μετά τις εκλογές.
Η συνάντηση της Ουάσινγκτον
Οι τελικές διευθετήσεις πρόκειται να συζητηθούν στην Ουάσινγκτον κατά την εαρινή σύνοδο του ΔΝΤ στις 12-14 Απριλίου. Θα συνεδριάσει ως εκ τούτου αλλά ατύπως το Eurogroup για να ληφθούν οι αποφάσεις. Το ΔΝΤ δεν θα έχει καμία αντίρρηση, αφού άλλωστε ήδη ο ρόλος του έχει ατονήσει ως προς την ελληνική υπόθεση και περιορίζεται σε μία εκ των άνω επίβλεψη. Μένει να καμφθεί η αντίρρηση της Γερμανίας.
Το πρόβλημα με το χρέος των 9,4 δισ. της Ελλάδας προς το ΔΝΤ δεν αφορά στο σύνολο του ποσού. Ο δανεισμός γίνεται πολύ ακριβότερος όταν ένα κράτος-μέλος του ΔΝΤ όπως η Ελλάδα έχει δανειστεί πάνω από το όριο που επιτρέπουν τα ειδικά τραβηκτικά δικαιώματα, αφού βάσει του επιτοκίου μπαίνει και το μέσο κόστος δανεισμού του Δημοσίου για τη χώρα που δανείζεται. Το όριο δανεισμού για την Ελλάδα είναι 2,4 δις ευρώ. Συνεπώς, σήμερα η χώρα ξεπερνά το όριο δανεισμού της κατά 6 δις ευρώ, το οποίο τοκίζεται με επιτόκιο 4,9%.
Η αρχική σκέψη του οικονομικού επιτελείου ήταν να πληρωθεί αυτό το ποσό από τα ταμειακά διαθέσιμα, ώστε να μείνουν για αποπληρωμή μόνο τα 2,4 δις ευρώ.
Μετά τις αντιρρήσεις Γερμανίας και Ολλανδίας, στόχος είναι να γίνει αποδεκτό να αποπληρωθούν οι υποχρεώσεις ύψους 4,5 – 4,7 δισ. της χώρας προς το ΔΝΤ έως το τέλος 2021 και να μείνει μόνο η αποπληρωμή περίπου 4,7 δις ευρώ που απομένουν για την τριετία 2022 – 2024, οπότε και η Ελλάδα θα εξοφλήσει το σύνολο του χρέους της στο Ταμείο.
Με δεδομένη την «αποστασιοποίησή» του από την Ελλάδα, το ΔΝΤ δεν πρόκειται να φέρει καμία αντίρρηση. Τούτο διότι το Ταμείο θέλει ως «προτιμητέος πιστωτής» να εξασφαλίσει με κάθε τρόπο την αποπληρωμή των δανείων που έχει δώσει. Εξάλλου, η Ελλάδα δεν θα είναι η πρώτη χώρα που θα αποπληρώσει το χρέος της στο Ταμείο μετά το τέλος του προγράμματος σταθεροποίησης που ακολούθησε, αφού έχουν προηγηθεί η Ιρλανδία και η Πορτογαλία.
