Την ελπίδα «το πολιτικό σύστημα να κατανοεί τις παραμέτρους του προβλήματος επιβίωσης και ευημερίας της χώρας στο μέλλον, και να πράξει ανάλογα, ώστε η χώρα να αξιοποιήσει τις δυνατότητες που της παρέχονται σήμερα και να μην χαραμίσει τις θυσίες που υπέστη ο πληθυσμός στα δύσκολα χρόνια των Μνημονίων» εκφράζει ο ΣΕΒ στο εβδομαδιαίο δελτίο για την Ελληνική Οικονομία που κυκλοφόρησε σήμερα.
Ο ΣΕΒ σημειώνει παράλληλα ότι το Αναπτυξιακό Σχέδιο που πρόσφατα παρουσίασε η κυβέρνηση «συνιστά μια ουσιαστική πρόοδο σε σύγκριση με το παρελθόν”, αν και επισημαίνει ότι “πάσχει στο περιεχόμενο καθώς δεν διαθέτει μετρήσιμους στόχους, συνεκτικές πολιτικές που να υπηρετούν αυτούς τους στόχους και σαφή χρονοδιαγράμματα για την υλοποίησή τους».
«Θα ανέμενε κανείς από κυβέρνηση και θεσμούς να σταθούν πιο τολμηροί και αποφασιστικοί στη στοχευμένη μείωση της υπερφορολόγησης», τονίζει στην ανάλυση του ο ΣΕΒ.
Αναλυτικά, ο Σύνδεσμος σημειώνει τα εξής:
«Καθώς η χώρα οδεύει προς την ολοκλήρωση του 3ου Μνημονίου, ο δημόσιος διάλογος εντείνεται ως προς την κληρονομιά των προγραμμάτων προσαρμογής και το περιεχόμενο της αναπτυξιακής στρατηγικής από εδώ και πέρα.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι χάρη στα 3 προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής η χώρα βρίσκεται πλέον σε μακροοικονομική και δημοσιονομική ισορροπία, έχει βελτιωθεί ο τρόπος που λειτουργούν οι φορολογικές αρχές, οι αγορές προϊόντων και εργασίας έχουν σε μεγάλο βαθμό απελευθερωθεί και, τέλος, έχουν τεθεί τα θεμέλια για τον επιτυχή μετασχηματισμό του αναπτυξιακού προτύπου προς μια εξωστρεφή -κυρίως βιομηχανική- παραγωγική δομή, που στηρίζεται στις εξαγωγές και τις επενδύσεις, την εγχώρια αποταμίευση και τις διεθνείς αλυσίδες αξίας.
Από την άλλη πλευρά, οι αναπτυξιακές προοπτικές παραμένουν καθηλωμένες σε χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και η οικονομία αναμένει αλλαγή του φορολογικού μίγματος και δυναμικές φιλοεπενδυτικές μεταρρυθμίσεις από την πλευρά της Κυβέρνησης που θα δώσουν το έναυσμα για σημαντικά περισσότερες νέες επενδύσεις.
Η αναπτυξιακή στρατηγική της χώρας που δημοσιεύθηκε από την κυβέρνηση συνιστά μια ουσιαστική πρόοδο σε σύγκριση με το παρελθόν, καθώς είναι η πρώτη φορά που το Κράτος καταθέτει κάτι ανάλογο. Δεν έτυχε ωστόσο της απαιτούμενης διαβούλευσης με τις επιχειρηματικές οργανώσεις.
Διακρίνεται από καλές προθέσεις, όμως πάσχει στο περιεχόμενο καθώς δεν διαθέτει μετρήσιμους στόχους, συνεκτικές πολιτικές που να υπηρετούν αυτούς τους στόχους και σαφή χρονοδιαγράμματα για την υλοποίησή τους.
Θα ανέμενε κανείς από κυβέρνηση και θεσμούς να σταθούν πιο τολμηροί και αποφασιστικοί στη στοχευμένη μείωση της υπερφορολόγησης που πλήττει την εργασία και πολλές παραγωγικές δραστηριότητες της οικονομίας.
Αντίστοιχα, και στο κείμενο συμφωνίας μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των εταίρων/πιστωτών ενόψει της 4ης και τελευταίας αξιολόγησης του 3ου Μνημονίου, γίνεται μια βεβιασμένη προσπάθεια απ’ όλες τις πλευρές να πέσει η αυλαία σε μια τραυματική (για όλους) περίοδο, ανεξαρτήτως αναπτυξιακού αποτυπώματος στην ικανότητα της ελληνικής οικονομίας να αυξήσει την παραγωγική της δυναμικότητα.
Είναι σαφές, πάντως, ότι από εδώ και πέρα, η Ελλάδα θα πρέπει να σταθεί στα πόδια της, χωρίς τη χρηματοδοτική στήριξη των Μνημονίων, και στη βάση δικών της πολιτικών.
Με το χρέος να παραμένει σε απαγορευτικά για επιπολαιότητες επίπεδα, ο ΣΕΒ εύχεται το πολιτικό σύστημα να κατανοεί τις παραμέτρους του προβλήματος επιβίωσης και ευημερίας της χώρας στο μέλλον, και να πράξει ανάλογα, ώστε η χώρα να αξιοποιήσει τις δυνατότητες που της παρέχονται σήμερα και να μην χαραμίσει τις θυσίες που υπέστη ο πληθυσμός στα δύσκολα χρόνια των Μνημονίων».
