«Τα μέτρα που εξήγγειλε η κυβέρνηση, όχι µόνο δεν συνιστούν καµία πραγµατική και ουσιαστική ανακούφιση για το λαό, αλλά είναι και η άλλη όψη της κλιµάκωσης της αντιλαϊκής επίθεσης σε βάρος του. Στοχεύουν στο να νοµιµοποιήσουν τη συνέχιση αυτής της πολιτικής στη συνείδηση του λαού.
Η κυβέρνηση κρύβει πως τα βάρβαρα µέτρα θα συνεχιστούν. Κρύβει επιµελώς πως µαζί µε αυτά τα µέτρα, ο νόµος Κατρούγκαλου, η βάρβαρη περικοπή των συντάξεων και οι αυξήσεις των εισφορών παραµένουν. Κρύβει ότι η φοροληστεία µισθωτών και αυτοαπασχολουµένων, µε το µηδενικό αφορολόγητο για τους αυτοαπασχολούµενους, το κουτσουρεµένο αφορολόγητο για τους µισθωτούς, οι πελώριοι έµµεσοι φόροι παραµένουν και συνιστούν τη «µερίδα του λέοντος» των ετήσιων κρατικών εσόδων.
Ζητώντας η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ «ψήφο εµπιστοσύνης» γι’ αυτά τα µέτρα, είναι σαν να ζητάει ξεδιάντροπα από το λαό «ψήφο εµπιστοσύνης» στη βάρβαρη φοροληστεία, στη δραστική περικοπή συντάξεων, συνολικά στην αντιλαϊκή πολιτική που έχει οδηγήσει τους εργαζόµενους στην εξαθλίωση.
Η σηµερινή εξαθλίωση µισθωτών, αυτοαπασχολούµενων, συνταξιούχων, αγροτών, που έχουν δει το βιοτικό τους επίπεδο να µειώνεται στο µισό, που είδαν µισθούς και συντάξεις να περικόπτονται δραµατικά, που µατώνουν µέσα από µια αβάσταχτη φορολογία, που βλέπουν το κόστος ζωής να εκτινάσσεται, λόγω των φόρων, των ανταποδοτικών τελών, των ιδιωτικοποιήσεων, δεν αλλάζει µε µερικά «ψίχουλα» ανακούφισης.
Δεν µπορεί να αλλάξει όσο η αιτία που τα γεννά παραµένει. Και η αιτία που τα γεννά είναι η ανάγκη των µεγάλων επιχειρήσεων να διασφαλίσουν και να πολλαπλασιάσουν τα κέρδη τους. Αυτές παίρνουν την πίτα από την όποια ανάκαµψη της οικονοµίας. Γι’ αυτό και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, µε τη στήριξη των άλλων κοµµάτων, ψηφίζει το ένα µέτρο πίσω απ’ το άλλο υπέρ του κεφαλαίου (µείωση φορολογίας µετόχων, εθελοντική εισφορά εφοπλιστών κλπ.).
Ποιος πληρώνει!
Η κυβέρνηση προσπαθεί να συγκαλύψει ποιος πληρώνει για τα περιβόητα «µέτρα ανακούφισης». Κρύβει το γεγονός ότι από τα 55 δισ. ευρώ του κρατικού προϋπολογισµού, οι µεγάλες επιχειρήσεις θα πληρώσουν λιγότερα από 3 δισ. ευρώ. Όλα τα υπόλοιπα, µέσα στα οποία βρίσκεται και το 1 δισ. των µέτρων που εξήγγειλε για το 2019, θα βγουν από τις τσέπες µισθωτών, αυτοαπασχολούµενων, συνταξιούχων, αγροτών.
Κρύβει πως τα όποια «µέτρα ανακούφισης» προέρχονται από τα µατωµένα υπερπλεονάσµατα, δηλαδή την τεράστια κλοπή του λαού, πολύ πιο πάνω κι από τα συµφωνηµένα πλεονάσµατα µε τους δανειστές. Ο ΣΥΡΙΖΑ συµφώνησε να αποµυζά από το λαό 3,5% του ΑΕΠ (περίπου 7 δισ. ευρώ το χρόνο παραπάνω από τις κρατικές δαπάνες µέχρι το 2022) και πετυχαίνει συστηµατικά να αποµυζά 8 έως 9 δισ. ευρώ πάνω από τις κρατικές δαπάνες.
Τα «µέτρα ανακούφισης» είναι ένα πολύ µικρό κοµµάτι από την τεράστια κλοπή του λαού στην οποία προβαίνουν συστηµατικά όλες οι κυβερνήσεις, πριν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, σήµερα ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ παίρνει 10 από το λαό, δίνει 9 στο µεγάλο κεφάλαιο…
Μεγάλος κερδισµένος των «µέτρων ανακούφισης» είναι το µεγάλο κεφάλαιο, παρά τις προσπάθειες του ΣΥΡΙΖΑ να εµφανίσει ως κερδισµένους τους εργαζόµενους. Το κεφάλαιο θα κερδίσει όχι µόνο έµµεσα, αφού τα µέτρα στοχεύουν στο να «χρυσώσουν το χάπι» της πολιτικής υπέρ του κεφαλαίου, αλλά και άµεσα, αφού µεγάλο µερίδιο της χρηµατοδότησης πηγαίνει απευθείας στις τσέπες των οµίλων. Αυτό, άλλωστε είναι και το νόηµα της συνεχούς επίκλησης του «αναπτυξιακού χαρακτήρα» των µέτρων, στο οποίο επέµενε το κυβερνητικό επιτελείο.
Για παράδειγµα:
· Η επιδότηση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών συνιστά µια άµεση επιχορήγηση για τους µεγάλους οµίλους που θα βρουν φθηνότερη εργατική δύναµη και παράλληλα ένα επιπλέον κίνητρο για αντικατάσταση παλαιότερων µε νέους εργαζόµενους.
· Μεγάλο µέρος της µείωσης του ΦΠΑ στην Ενέργεια στοχεύει στην ενίσχυση της κερδοφορίας των µεγάλων ενεργοβόρων επιχειρήσεων, τόσο στη βιοµηχανία όσο και στον τουρισµό. Οι λαϊκοί καταναλωτές θα ωφεληθούν ελάχιστα.
· Η προκλητική υπεραπόσβεση για τους µεγάλους οµίλους µεταφράζεται στην εκχώρηση νέων τεράστιων νόµιµων φοροαπαλλαγών. Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση φορολογεί το λαό µε τεκµαρτά εισοδήµατα, φοροαπαλλάσσει το κεφάλαιο µε τεκµαρτές, ανύπαρκτες δαπάνες.
…Επιστρέφει 1 στους εργαζόµενους και µε θράσος αποκαλεί τα ψίχουλα παροχές!
· Το φιλοδώρηµα του 1 ευρώ την ηµέρα για τους συνταξιούχους απέχει πολύ όχι µόνο από την αναπλήρωση των τεράστιων απωλειών των τελευταίων ετών στις συντάξεις, αλλά ακόµα και απ’ τις δικαστικές αποφάσεις που έχουν δικαιώσει τους συνταξιούχους και προβλέπουν αναδροµικά πολλών χιλιάδων ευρώ.
· Η µείωση της εισφοράς αλληλεγγύης αφορά κυρίως µεγαλύτερα εισοδήµατα και σε κάθε περίπτωση -προς το παρόν- είναι µια υπόσχεση που εξαρτάται από την πορεία των δηµοσιονοµικών, τον κίνδυνο εκδήλωσης νέας κρίσης στην ΕΕ, τις γενικότερες οικονοµικές εξελίξεις. Δεν καλύπτει παρά ένα πολύ µικρό µέρος απ’ την τεράστια φοροληστεία, µέσα από την µείωση του αφορολόγητου, τα τεκµήρια διαβίωσης, την κατάργηση των εκπτώσεων.
· Η επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών αφορά ελάχιστα χρόνια, ενώ θα οδηγήσει σε νέα πίεση για αντικατάσταση ακριβών εργαζοµένων µεγαλύτερης ηλικίας µε νέους φθηνότερους.
· Το φιλοδώρηµα που είναι λιγότερο από 50 λεπτά την ηµέρα από τη µείωση του ΦΠΑ σε κάποια είδη διατροφής είναι «σταγόνα στον ωκεανό» της τεράστιας φοροληστείας των εργαζοµένων, αφού παραµένουν ο υψηλός συντελεστής ΦΠΑ, οι Ειδικοί Φόροι, τα ανταποδοτικά τέλη.
Τίποτα ακόµα και απ’ αυτά τα ελάχιστα δεν θα είχαν δοθεί χωρίς τους αγώνες των εργαζοµένων όλο το προηγούµενο διάστηµα.
Πραγµατική ανακούφιση οι εργαζόµενοι και ο λαός µπορούν να πετύχουν µόνο µέσα από τον αγώνα για την ανάκτηση των απωλειών και την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών, απέναντι στον πραγµατικό αντίπαλο: Απέναντι στο κεφάλαιο και την πολιτική αυτών που το υπηρετούν, την ίδια ώρα που κάνουν τα πάντα για να ξεγράψει ο λαός τα δικαιώµατα, να ρίξει στα Τάρταρα τις απαιτήσεις του, να ξεχάσει ό,τι έχασε και να συµβιβαστεί µε τα ψίχουλα, τις δόσεις, τα επιδόµατα και τα κοινωνικά µερίσµατα. Και να τους λέει και «ευχαριστώ» από πάνω».
