Εάν η ΛΑΡΚΟ ήταν μια οποιαδήποτε επιχείρηση, στην Ελλάδα ή το εξωτερικό, θα είχε κλείσει. Όλη η κουβέντα που γίνεται σήμερα γίνεται για τους εργαζόμενους. Αν δεν υπήρχαν οι εργαζόμενοι, η πρώτη λύση θα ήταν η πτώχευση και το λουκέτο.
Αυτό επισήμανε ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κωστής Χατζηδάκης, σε συνέντευξή του στο Πρώτο Πρόγραμμα, όπου περιέγραψε την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η ΛΑΡΚΟ εδώ και 35 χρόνια.
Σημείωσε μεταξύ άλλων ότι η επιχείρηση χρωστάει 340 εκατ. ευρώ στη ΔΕΗ, ποσό που αντιστοιχεί στο 80% των χρεών, συνολικά στη χώρα, της υψηλής τάσης και μήνα με το μήνα το χρέος αυξάνεται. Επιπλέον υπάρχει τελεσίδικη καταδίκη από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για παράνομες κρατικές ενισχύσεις, οι οποίες έχουν δοθεί κατά καιρούς στη ΛΑΡΚΟ από το κράτος κατά παράβαση των κανόνων ανταγωνισμού, που είναι 135 εκατ. ευρώ, και άλλα 50 εκατ. ευρώ είναι τα περιβαλλοντικά πρόστιμα που έχουν επιβληθεί στην επιχείρηση, η οποία δεν έχει περιβαλλοντική αδειοδότηση, μολύνει τον Ευβοϊκό και έχει και θέματα ασφαλείας με θανατηφόρα δυστυχήματα.
Ο κ. Χατζηδάκης επανέλαβε ότι στόχος της κυβέρνησης είναι «να πετύχουμε μιας κάποιας μορφής εκκαθάριση εν λειτουργία, το οποίο -θέλω να σημειώσω για να μη θεωρούνται όλα αυτονόητα στη χώρα- δεν είναι τόσο εύκολο να το πετύχει κανείς με δεδομένη αυτή τη χαοτική οικονομική και νομική κατάσταση που διέπει τη ΛΑΡΚΟ αυτή την ώρα».
Ο υπουργός κατέληξε: «Οι εργαζόμενοι θέλουν να προστατεύσουν το ψωμί τους. Θέλουν να προστατεύσουν την προοπτική τους. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία και επίσης 35 χρόνια αυτή είναι η κατάσταση στη ΛΑΡΚΟ. Είναι από τη δεκαετία του ’80 που αναβάλλεται από αλλεπάλληλες κυβερνήσεις.
Αλλά έχει φτάσει στο μη περαιτέρω, διότι, σας λέω, κάποια στιγμή έρχονται οι σταγόνες που ξεχειλίζουν το ποτήρι και είμαστε σε αυτή τη φάση».
