Ακόμη πιο δύσκολες ημέρες για την ήδη «στενή» αγορά εργασίας προβλέπει ο ΟΟΣΑ, προειδοποιώντας ότι το αμέσως επόμενο διάστημα η κρίση θα στοιχίσει περίπου 20-25 εκατομμύρια, εκ των οποίων τα 8-10 εκατομμύρια αφορούν στις χώρες μέλη του.

«Οδεύουμε προς μια απώλεια 8 ως 10 εκατομμυρίων θέσεων εργασίας στη ζώνη του ΟΟΣΑ», η οποία περιλαμβάνει κυρίως τις βιομηχανικές χώρες, «και 20 ως 25 εκατομμυρίων σε όλο τον κόσμο ως το 2010», δήλωσε σήμερα ο Γενικός Γραμματέας του οργανισμού, Άνχελ Γκουρία.

Οι κατασκευές είναι ένας τομέας που πλήττεται ιδιαίτερα, επειδή η δραστηριότητά του «σταμάτησε απότομα», γεγονός που έπληξε σοβαρά χώρες όπως η Ισπανία ή η Ιρλανδία, πρόσθεσε ο Γκουρία. Και στην Ελλάδα όμως, ο κατασκευαστικός τομέας στενάζει από την έλλειψη έργων και συνεπώς εργασιών, ενώ προβλέπεται ότι το φαινόμενο αυτό θα συνεχιστεί καθ’ όλο το 2009.

Την ίδια στιγμή, ολοένα περισσότεροι εργαζόμενοι κάνουν «σκόντο» στους μισθούς τους, ελπίζοντας ότι έτσι θα αποφευχθούν τα χειρότερα, παρατηρούν οι New York Times. Συγκεκριμένα, σύμφωνα πάντα με την παραπάνω πηγή, δέχονται να εργαστούν τετραήμερο, να λαμβάνουν άδεια άνευ αποδοχών, να παίρνουν εθελοντικά ή υποχρεωτικά την κανονική τους άδεια, καθώς και να υποστούν «πάγωμα» μισθών, περικοπές συντάξεων και ευέλικτα ωράρια εργασίας. Οι εργαζόμενοι είναι διατεθειμένοι να κάνουν όλες αυτές τις υποχωρήσεις, προκειμένου να μειωθεί το κόστος εργασίας χωρίς να χρειαστεί οι επιχειρήσεις να προβούν σε απολύσεις.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι εργαζόμενοι αναλαμβάνουν και οι ίδιοι μέρος των ζημιών. Μια τέτοια πρόταση κατέθεσε στις αρχές Δεκέμβρη ο Γουίλιαμ Φλες, πρόεδρος του πρυτανικού συμβουλίου στο Πανεπιστήμιο Brandeis, ο οποίος πρότεινε οι 300 καθηγητές της σχολής να δεχθούν μείωση του μισθού τους κατά 1%.

«Αυτό που κάνουμε είναι μια συμβολική κίνηση με πραγματικές προεκτάσεις —μπορεί να οδηγήσει στη διατήρηση μερικών θέσεων εργασίας», εξηγεί.

Δεν είναι η πρώτη φορά που υιοθετούνται ανάλογες συναινετικές τακτικές περικοπής κόστους υπό συνθήκες ύφεσης. Οι λόγοι που βρίσκονται, όμως, πίσω από αυτές τις πρωτοβουλίες—και η λογική εξήγηση για το ότι τυγχάνουν ολοένα ευρύτερης αποδοχής τον τελευταίο μήνα— αντικατοπτρίζουν τις ιδιαιτερότητες της τρέχουσας κρίσης και τη μεταβαλλόμενη δυναμική της παγκόσμιας οικονομίας.

Οι εταιρείες που δεν έχουν προβεί σε ουσιαστικές απολύσεις δηλώνουν ότι διστάζουν να προβούν σε ριζικές περικοπές, γιατί η αμερικανική οικονομία βούλιαξε τόσο ξαφνικά σε ύφεση τον Οκτώβριο, που υπάρχει περίπτωση για εξίσου αιφνίδια ανάκαμψη.