.jpg)
Οι Ευρωπαίοι εταίροι δεν θα συμφωνήσουν σε διαγραφή χρέους, εκτιμά ο ο Bρετανός πολιτικός αναλυτής Hugo Dixon σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Ερωτηθείς για το αν θεωρεί αναγκαία μια διαγραφή χρέους, είπε: «Δεν νομίζω ότι είναι αναγκαία. Θα ήταν, ωστόσο, επιθυμητή γιατί θα ικανοποιούσε το κοινό αίσθημα. Όλες αυτές οι μαθηματικές προσαρμογές με τον χρόνο αποπληρωμής και τα επιτόκια που χρησιμοποιούν οι επενδυτές δεν γίνονται εύκολα κατανοητές από τους πολίτες».
Συμπλήρωσε μάλιστα ότι θα ήταν προτιμότερο αν το επιτόκιο ήταν σταθερό και όχι κυμαινόμενο. «Προς το παρόν το επιτόκιο είναι στο 1% και αυτό είναι θετικό, αλλά τι θα συμβεί αν αυξηθεί στο 5%;», αναρωτήθηκε.
Τέθηκε μάλιστα υπέρ της διασύνδεσης του χρέους με το ΑΕΠ. «Είναι καλή ιδέα. Δεν νομίζω, ωστόσο, ότι είναι εύκολο να πειστούν οι δανειστές και να συνδέσουν το συνολικό χρέος με το ΑΕΠ, αλλά θα μπορούσαν να συνδέσουν ένα μέρος του χρέους». Ωστόσο, εκτίμησε ότι με τη συμφωνία που επετεύχθη η Ελλάδα έλαβε ελάφρυνση χρέους 41 δισ. ευρώ και εξήγησε ότι αυτή η εκτίμησε βασίστηκε σε πολλές υποθέσεις.
«Η πρώτη υπόθεση στην οποία βασίστηκε η εκτίμησή μου για ελάφρυνση χρέους 41 δισ. ευρώ είναι ότι θα δοθεί το ποσό των 86 δισ. ευρώ. Γιατί αυτό που ακριβώς είπαν είναι ότι θα χορηγηθεί ένα δάνειο έως 86 δισ. ευρώ. Συνεπώς, αν το δάνειο είναι μικρότερο, η ελάφρυνση θα είναι μικρότερη», είπε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε ότι αν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) προσφέρει τα 16 δισ. ευρώ από τα 86 δισ., αυτά δεν θα τα προσφέρει με τόσο καλούς όρους όσο ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Στήριξης (ΕΜΣ), και αυτοί οι όροι είναι ο χρόνος αποπληρωμής και το επιτόκιο.
Επίσης σημείωσε, ότι «ο επικεφαλής του ΕΜΣ Κλάους Ρέγκλινκ είπε μετά το πρόσφατο Eurogroup ότι ο μέσος χρόνος αποπληρωμής είναι 32,5 χρόνια. Επίσης το επιτόκιο θα ξεκινήσει από πολύ χαμηλά, από το 1%. Αυτά είναι τα βασικά σημεία: τα 86 δισ., τα 32,5 χρόνια και το επιτόκιο».
Στη συνέχεια, ο Βρετανός αρθρογράφος του Reuters και των New York Times εξέτασε την τρέχουσα αξία του δανείου. Το επίπεδο των επιτοκίου δίνει μια ιδέα του συνολικού μεγέθους του δανείου. «Λαμβάνοντας υπόψη τις πληρωμές που θα γίνουν στο μέλλον, μπορεί κανείς να υπολογίσει την αξία σε σημερινά χρήματα. Για παράδειγμα τα 86 δισ. ευρώ έχουν άλλη αξία σήμερα και άλλη αξία στο μέλλον. Όσο πιο μακρινή είναι η αποπληρωμή τους, τόσο μικρότερη και η αξία τους».
