Η παγκόσμια οικονομία βυθίζεται στην πλέον επώδυνη ύφεση από το ’30, αλλά η διεθνής κοινότητα αδυνατεί να συμφωνήσει σε μια κοινή γραμμή πλεύσης έναντι της κρίσης. Αιτία, η διαφορετική προσέγγιση στη λήψη των αναγκαίων μέτρων.
Οι βασικοί παίχτες Ηνωμένες Πολιτείες και Ευρωπαϊκή Ένωση -εξαιρουμένων ενδεχομένως των Βρετανών- προχωρούν με σαφώς διαφορετικές επιδιώξεις.
Η ΕΕ υπερασπίζεται με θέρμη την απόφασή της να απορρίψει το αίτημα της Ουάσιγκτον για επιπλέον μέτρα τόνωσης της ανάπτυξης, υποστηρίζοντας ότι είναι πιο ανθεκτική, χάρη στο κοινωνικό δίχτυ ασφαλείας.
Στο σκεπτικό της ΕΕ προτάσσεται η δυσκολία να δοθούν νέες κρατικές «χορηγίες», με το σκεπτικό πως αυτό θα εκτινάξει το δημοσιονομικό έλλειμμα – τον βασικό πυλώνα στήριξης του Συμφώνου Σταθερότητας.
Τα ζοφερά δεδομένα για την παγκόσμια οικονομία θα τεθούν επί τάπητος στην επικείμενη Σύνοδο Κορυφής των χωρών του G20, αλλά και μόνο η διαφορετική οπτική των μεγάλων μειώνει τις προσδοκίες.
«Έχουμε ένα πολύ πιο φιλόδοξο σύστημα δικλίδων ασφαλείας από τις ΗΠΑ» τόνισε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο. Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και οι δηλώσεις των Νικολά Σαρκοζί και Άνγκελα Μέρκελ μετά τη συνάντησή τους στο Βερολίνο. “Έχουμε ήδη επενδύσει αρκετά για την ανάκαμψη.”
Το ζητούμενο πλέον είναι να αναπτύξουμε ένα ρυθμιστικό πλαίσιο, που θα αποτρέπει μια νέα οικονομική και χρηματοπιστωτική καταστροφή» τόνισε ο Γάλλος πρόεδρος, ενώ η Γερμανίδα καγκελάριος πρόσθεσε ότι η Γαλλία και η Γερμανία στη Σύνοδο του G20 θα κινηθούν στο πλαίσιο των αποφάσεων της ευρωπαϊκής Συνόδου του περασμένου μήνα στο Βερολίνο.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η ΕΕ θα προτείνει την αύξηση των πόρων προς το ΔΝΤ, κάτι που εκπρόσωπος του διεθνούς οργανισμού τόνισε ότι, εάν επιβεβαιωθεί, θα είναι μία καλοδεχούμενη εξέλιξη.
Ανοιχτό είναι το ζήτημα του πώς θα κινηθούν οι δύο μεγάλες οικονομίες της Ιαπωνίας και της Κίνας, των οποίων η οικονομική εικόνα είναι θολή, εκτός ΗΠΑ και ΕΕ.
Για την Ιαπωνία τα δεδομένα είναι ζοφερά, ενώ για την Κίνα υπάρχει σαφής πτώση της παραγωγικής διαδικασίας πάνω στην οποία στηρίζεται το κινεζικό οικονομικό «θαύμα».
