Την προσφορά του Θεοδώρου Παπαλεξόπουλου, «ενός πρωτοπόρου και οραματιστή της ελληνικής βιομηχανίας, που με την παρουσία και την πολυσχιδή θεσμική του δράση σφράγισε την επιχειρηματική και οικονομική ζωή της χώρας μας για πολλές δεκαετίες» -όπως επισημάνθηκε από τους ομιλητές- τίμησε σε πρόσφατη ειδική εκδήλωση η διοίκηση του ΣΕΒ.
Σημειώνεται ότι στην εκδήλωση, παρουσία και μελών της οικογένειας, παρουσιάστηκε και η προσωπογραφία του Θεοδώρου Παπαλεξόπουλου.
Όπως αναφέρεται σε σημερινή ανακοίνωση, ο πρόεδρος της ΕΕ του Συνδέσμου, Ευθύμιος Βιδάλης, τόνισε ότι η εκδήλωση «αποτελεί έναν ελάχιστο φόρο τιμής σε έναν άνθρωπο που συνέδεσε άρρηκτα το όνομά του όχι μόνο με τον Σύνδεσμό μας και τη βιομηχανία, αλλά με όλη την οικονομία και την κοινωνία, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη. Σε έναν άνθρωπο με τεράστια συνεισφορά στη βιομηχανία και κοινωνία, που προσέφερε ευρύτερα πολύτιμες υπηρεσίες, στην εκπαίδευση και στον πολιτισμό και σε πολλές ακόμα πτυχές της οικονομικής και κοινωνικής ζωής του τόπου μας».
Ο Θεόδωρος Παπαλεξόπουλος, πρόεδρος του ΣΕΒ την περίοδο 1982-1988, «πίστευε βαθιά στη δύναμη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και της βιομηχανίας, αλλά και στις κοινωνικές ευθύνες που απορρέουν από αυτήν τη δύναμη. Ηγήθηκε του ΣΕΒ σε δύσκολους καιρούς για τις επιχειρήσεις και τη βιομηχανία, και υποστήριξε σθεναρά όχι μόνο την ίδια την ευρωπαϊκή ιδέα, αλλά και τις προϋποθέσεις για την ανταπόκριση της Ελλάδας στην πρόκληση της ευρωπαϊκής εσωτερικής αγοράς: Ανταγωνιστικότητα, περιορισμό του κρατικού παρεμβατισμού και του δημόσιου τομέα, εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου και εποικοδομητική συνεργασία όλων, κράτους, επιχειρηματιών, εργαζομένων», πρόσθεσε.
Σκιαγραφώντας τον Θεόδωρο Παπαλεξόπουλο, ο κ. Βιδάλης σημείωσε ότι «είχε τη διορατικότητα να αντιληφθεί την ανάγκη ανοίγματος προς την κοινωνία, τόσο προκειμένου να διεκδικήσει ενεργό ρόλο στην ευθυγράμμιση με τα ευρωπαϊκά προγράμματα και υποχρεώσεις όσο και στην ανάγκη διασύνδεσης της βιομηχανίας, και γενικότερα της επιχειρηματικότητας, με τις προσδοκίες της».
Η ίδρυση του ΙΒΕΠΕ, αλλά και του ALBA, δύο ιδιαίτερα σημαντικών πρωτοβουλιών, των οποίων υπήρξε ιδρυτικό μέλος, προωθήθηκαν με γνώμονα την ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού και των δεξιοτήτων του ακριβώς διότι αντιλήφθηκε πως αυτό είναι το διαβατήριο για δυνατές επιχειρήσεις, ευτυχισμένους εργαζόμενους και οικονομική και κοινωνική προκοπή.
Έκανε πράξη την έννοια της κοινωνικής ευθύνης των επιχειρήσεων ως ιδρυτικό μέλος του CSR Hellas, ενίσχυσε την εξωστρέφεια και προβολή του Συνδέσμου, πολλαπλασίασε τις δραστηριότητες του ΣΕΒ και πύκνωσε τις παρεμβάσεις του για το οικονομικό και πολιτικό γίγνεσθαι ώστε να φθάνουν πιο άμεσα στον τελικό αποδέκτη τους, την κοινωνία. Παράλληλα, υπήρξε ιδρυτικό μέλος και πρώτος πρόεδρος της Ελληνο-Τουρκικής Επιχειρηματικής Συνεργασίας. Ο κ. Βιδάλης επεσήμανε, τέλος, ότι ο Θεόδωρος Παπαλεξόπουλος «ήταν και είναι πηγή έμπνευσης και θα τον θυμόμαστε πάντα».
Ακολούθως, ο πρώην πρόεδρος του ΣΕΒ Στέλιος Αργυρός υπογράμμισε ότι ο Θεόδωρος Παπαλεξόπουλος ήταν ένας χαρισματικός ηγέτης. Όπως είπε χαρακτηριστικά, «είχε έναν αδιαπραγμάτευτο Κώδικα Αρχών που τον διέκρινε η έμφαση στην υπηρεσία της κοινωνικής αποτελεσματικότητας. Είχε βαθειά πίστη στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας και τη συμβολή της ιδιωτικής πρωτοβουλίας στην επίτευξη αυτού του στόχου. Είχε όμως και έναν ανθρώπινο Κώδικα Συμπεριφοράς, διανθισμένο με το λεπτό του χιούμορ».
Ο κ. Αργυρός έκανε ιδιαίτερη μνεία στο ενδιαφέρον του για την παιδεία με κορυφαίο το όραμά του για τη δημιουργία του ALBA, με στόχο να εκπαιδεύει στελέχη επιχειρήσεων που θα ενεργούσαν ως παράγοντες εκσυγχρονιστικών αλλαγών. Κλείνοντας, χαρακτήρισε τον Θεόδωρο Παπαλεξόπουλο ως έναν γνήσιο ευπατρίδη.
Ο πρώην πρόεδρος του ΣΕΒ Ιάσων Στράτος, σε μήνυμά του, αναφέρθηκε στις οργανωτικές καινοτομίες του Θ. Παπαλεξόπουλου, που αναβάθμισαν τη λειτουργία του ΣΕΒ και σημείωσε την ενίσχυση των συνεργασιών του Συνδέσμου με τις επιχειρήσεις στην περιφέρεια, την ευρωπαϊκή βιομηχανία, τη συμμετοχή στις επιτροπές του Δημοσίου για τη βελτίωση της επιχειρηματικότητας και την υπογραφή δεκάδων συλλογικών συμβάσεων. Ακόμη, μίλησε για την έμφαση που έδωσε στον τομέα της εκπαίδευσης, μέσα από τη συνεχή παρακολούθηση και καθοδήγηση της πορείας του ΙΒΕΠΕ και του ALBA, καθώς και του ΙΟΒΕ.
Ο κ. Στράτος τόνισε ότι ο Θ. Παπαλεξόπουλος «άλλαξε το πρόσωπο του ΣΕΒ: Δεν ήταν πια ένας απλός συνδικαλιστικός φορέας αλλά μία κοινωνική προσφορά με έμφαση τον άνθρωπο, δηλαδή τις αξίες που πρέπει να ακολουθεί ο τόπος για να αναπτυχθεί».
Ο Χάρης Κυριαζής, πρώην πρόεδρος της ΕΕ του ΣΕΒ και πρόεδρος ΔΣ ΙΒΕΠΕ-ΣΕΒ, στη δική του παρέμβαση, επεσήμανε ότι ο Θεόδωρος Παπαλεξόπουλος ήταν αυτός που υλοποίησε τον μετασχηματισμό του ΣΕΒ σε εκπρόσωπο της υγιούς ιδιωτικής πρωτοβουλίας, πολύ πέραν της βιομηχανίας. Αναφέρθηκε σε πέντε σημαντικά επιτεύγματα:
• Η αναβάθμιση και διεύρυνση της εκπροσώπησης της βιομηχανίας.
• Η τεκμηρίωση των θέσεων που πρόβαλε ο ΣΕΒ.
• Η ενίσχυση της εικόνας για τη βιομηχανία (μέσα από την προώθηση της κοινωνικής υπευθυνότητας των επιχειρήσεων και την προσπάθεια εγκαθίδρυσης θεσμικού κοινωνικού διαλόγου).
• Η επαγγελματική προβολή των θέσεων του ΣΕΒ στο ευρύ κοινό μέσα από την ομάδα Image.
• Η στελέχωση του ΣΕΒ με «τεχνοκρατικά στελέχη», δηλαδή προβεβλημένους managers που δεν ήταν βιομήχανοι με την παραδοσιακή έννοια.
Η Μαρία Αλεξίου, πρόεδρος CSR HELLAS, μίλησε για τις πρωτοπόρες πρωτοβουλίες που ανέπτυξε για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη και τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, με στόχους «ανάπτυξη, παιδεία, υγεία, ασφάλεια και πρόληψη, δικαιοσύνη και συμπερίληψη για τους πιο αδύναμους».
Ο Θ. Παπαλεξόπουλος ήθελε μία δυνατή και ισχυρή Ελλάδα σε μία ενωμένη και ειρηνική Ευρώπη, με όπλο τη συλλογική δράση -όπως υπογράμμισε η κ. Αλεξίου, η οποία τόνισε ότι «η συμβουλή του ήταν να προετοιμαζόμαστε για τα χειρότερα και να ελπίζουμε πάντα για τα καλύτερα. Επίσης, ανέφερε ότι στεκόταν δίπλα σου παραστάτης και αρωγός και είχε πάντα ένα ειλικρινές, «πατρικό» ενδιαφέρον για όλα τα δικά του «παιδιά», ανθρώπους και έργα, από τον ΣΕΒ και την Κίνηση Πολιτών έως τα δίκτυα, τοπικά και κλαδικά.
Ο διοικητής της ΤτΕ, Γιάννης Στουρνάρας, στο μήνυμά του σημείωσε ότι ο Θεόδωρος Παπαλεξόπουλος «ανήκε στη γενιά των βιομηχάνων που δημιούργησαν αξίες, επιχειρηματικά πρότυπα και συμπεριφορές προς μίμηση». Μίλησε, ακόμη, για την πεποίθηση Παπαλεξόπουλου πως «η Ελλάδα πρέπει να διαθέτει ανεξάρτητους θεσμούς ιδιωτικής πρωτοβουλίας και κοινωνίας των πολιτών, καθώς και ότι το σχέδιο ανασυγκρότησης της χώρας πρέπει να τους συμπεριλαμβάνει όλους και να μην περιορίζεται στο στενό πλαίσιο μιας οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής ελίτ».
Ο κ. Στουρνάρας αναφέρθηκε ιδιαίτερα στην κοινή πρωτοβουλία Θεοδώρου Παπαλεξόπουλου και Δημήτρη Μαρινόπουλου για τη δημιουργία της πρώτης δεξαμενής ελεύθερης σκέψης στη χώρα μας, που ήταν το ΙΟΒΕ.
Ο επίτιμος πρόεδρος του ΙΟΒΕ, Ραφαήλ Μωυσής, μιλώντας για τον εκλιπόντα, τόνισε ότι το αγαπημένο σύνθημα του Θεόδωρου Παπαλεξόπουλου ήταν «να είμαστε proactive – να προλαβαίνουμε τα γεγονότα», ενώ πίστευε κυριολεκτικά και μεταφορικά ότι «Έχουμε όλοι Χρέος Σποράς». Όπως επεσήμανε, «ήταν άνθρωπος που δεν τον ενδιέφερε ιδιαίτερα η προκοπή της βιομηχανίας, η προκοπή της οικονομικής έρευνας ή η προκοπή της παιδείας ή του πολίτη, αλλά είχε πόνο για την Ελλάδα και η ασχολία του ήτανε για την προκοπή της Ελλάδας».
Ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος, αντιπρόεδρος του ΣΕΒ, υπογράμμισε ότι «ο Θόδωρος Παπαλεξόπουλος υπήρξε ο λαμπρότερος εκπρόσωπος της αστικής τάξης στη χώρα μας, η οποία χαρακτηρίζεται από την ανεκτικότητα, τον έλλογο διάλογο και την αστική ευγένεια, και αποτελεί ένα προοδευτικό, ριζοσπαστικό, κεντρώο και κοινωνικώς υπεύθυνο κομμάτι των δυτικών κρατών».
Ο κ. Θεοδωρόπουλος αναφέρθηκε στην προσωπική σχέση που ανέπτυξε μαζί του, σημειώνοντας ότι παρακολουθώντας τον, «έμαθα νοοτροπίες, τη λογική του επιχειρείν, και πάνω απ’ όλα, μου μετέφερε πιστεύω σ’ έναν μικρό βαθμό τη λογική της προσφοράς». Τόνισε το κοινωνικό έργο του, φωτίζοντας ιδιαίτερα την έγνοια του για τη δημιουργία νέων επιχειρηματιών και τη συνεχή υποστήριξή του».
Τέλος, ο πρόεδρος του ΔΣ, Δημήτρης Παπαλεξόπουλος, αποκάλυψε την προσωπογραφία του Θεόδωρου Παπαλεξόπουλου και ευχαρίστησε, εκ μέρους της οικογένειάς του, και ιδιαίτερα της γυναίκας του, Μαριλένης Παπαλεξοπούλου, η οποία υπήρξε συνοδοιπόρός του για πάνω από 60 χρόνια.
