«Πρόκειται για μια απόλυτα μελετημένη επιχειρηματική κίνηση», δήλωσε το μεσημέρι της Παρασκευής το «δεξί χέρι» του Ιβάν Σαββίδη και πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΣΕΚΑΠ Α.Ε. κ. Arthur Davidyan, δίνοντας ουσιαστικά το στίγμα της επιλογής του Ιβάν Σαββίδη που αιφνιδίασε τους πάντες στην Ελλάδα και αναμένεται να συνεχίζει να ταράζει το επιχειρείν στη χώρα μας και μετά την ολοκλήρωση της συμφωνίας με την Japan Tobacco.

Με δεδομένο ότι οι διαπραγματεύσεις για την πώληση της Donskoy Tabak διήρκεσαν 15 ολόκληρους μήνες η δήλωση του εξ απορρήτων του Ιβάν Σαββίδη αποκτά ιδιαίτερη σημασία. Δεν πρόκειται δηλαδή για μια κίνηση πανικού, που συνδέεται με τις εξελίξεις της προηγούμενης Κυριακής στο ελληνικό ποδόσφαιρο και την είσοδό του στον αγωνιστικό χώρο της Τούμπας.

Ο μεγαλομέτοχος της ΣΕΚΑΠ και του ΠΑΟΚ, του τηλεοπτικού σταθμού Epsilon και μιας σειράς άλλων μικρότερων επιχειρήσεων φαίνεται ότι κάθε άλλο παρά «φεύγει από την Ελλάδα».

Κάθε περί του αντιθέτου συζήτηση κλείνει -και μάλιστα με κατηγορηματικό τρόπο- και πάλι ο εξ απορρήτων του Ιβάν Σαββίδη, Arthur Davidyan:

«Το Διοικητικό Συμβούλιο του «Dimera Group» αποφάσισε να επικεντρώσει την επενδυτική δραστηριότητά του στην Ελλάδα σε άλλα μεγάλα έργα στους τομείς των logistics, της παραγωγής τροφίμων, των ξενοδοχειακών και τουριστικών επιχειρήσεων».

Η ρευστότητα που θα αποκτήσει ο κ. Σαββίδης με την ολοκλήρωση της συμφωνίας θα είναι οπωσδήποτε μεγάλη. Πριν από λίγο η ρωσική εφημερίδα Vedomosti ανέφερε ότι η Japan Tobacco Inc., αγοράζει τη ρωσική καπνοβιομηχανία Donskoy Tabak (Ντανσκόι Ταμπάκ), η οποία ανήκει στον όμιλο Agrokom του Ιβάν Σαββίδη, έναντι 90 δισεκατομμυρίων ρουβλίων (1,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων ή 1,3 δισ. ευρώ).
Του δίνει λοιπόν τη δυνατότητα να «μεταγγίσει» ποσά για τις επενδύσεις που σχεδιάζει ή έχει επιλέξει στην Ελλάδα.

Τι ποσό θα μεταφέρει όμως στη χώρας μας;
Αυτό είναι προς το παρόν ζητούμενο.

Το τίμημα για την πώληση της Donskoy Tabak θα καταβληθεί στη Ρωσία, όπου και η έδρα της μητρικής εταιρείας της ΣΕΚΑΠ.

Με δεδομένο ότι κύριος μέτοχος της Japan Tobacco είναι η κυβέρνηση της Ιαπωνίας και στη Ρωσία το κυρίαρχο επιχειρηματικό παιχνίδι τυγχάνει της έγκρισης της κυβέρνησης Πούτιν, αν όχι του ιδίου προσωπικά, οι βασικές επενδύσεις του Ιβάν Σαββίδη θα γίνουν στη Ρωσία.

Εδώ για να εξελιχθεί το επιχειρηματικό και επενδυτικό σχέδιο που αποκάλυψε ο κ. Davidyan θα πρέπει να έλθουν τα απαιτούμενα κεφάλαια.

Το πότε μπορεί να γίνει αυτό αποκαλύπτεται από τον χρόνο που απομένει για να καταβάλουν οι Ιάπωνες το συμφωνημένο τίμημα, αφού η συναλλαγή θα ολοκληρωθεί με την έγκριση των αρμόδιων αντιμονοπωλιακών αρχών, οπωσδήποτε μετά το καλοκαίρι.

Ένα άλλο πράγμα που αποδεικνύεται είναι ότι η επιλογή να αποκτήσει πριν από πέντε χρόνια ο κ. Σαββίδης και την ΣΕΚΑΠ δεν ήταν ούτε τυχαία, ούτε χωρίς επιχειρηματικό σχέδιο.
«Αφού η ΣΕΚΑΠ ανασυγκροτήθηκε, τα τελευταία πέντε χρόνια παρουσίασε μια δυναμική παρουσία στην ελληνική αγορά. Τώρα, ενσωματώνεται σε μια μεγάλη διεθνή καπνική εταιρεία» επιμένει ο πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΣΕΚΑΠ Α.Ε. κ. Arthur Davidyan.

Δηλαδή η ελληνική και πρώην συνεταιριστική καπνοβιομηχανία αποκτήθηκε, ανασυγκροτήθηκε, απέκτησε υπεραξίες και τώρα συνέβαλε στην ολοκλήρωση της συμφωνίας με τους Ιάπωνες.
Οι ίδιοι στην ανακοίνωσή τους αποκαλύπτουν πόσο υπολόγισαν την παρουσία της ΣΕΚΑΠ στον όμιλο Donskoy Tabak:

«Η εξαγορά της ΣΕΚΑΠ καταδεικνύει τη δέσμευση της JTI για την Ελλάδα και ενισχύει τη δεύτερη θέση της εταιρείας στην αγορά, με επιπλέον μερίδιο αγοράς 3%». Στην Ελλάδα, η JTI, μέλος του Ομίλου Εταιρειών Japan Tobacco, διαθέτει τα προϊόντα της στην αγορά από τη δεκαετία του ’80 και σήμερα κατέχει μερίδιο αγοράς 22,7%. Με το 3% του μεριδίου της αγοράς που αθροίζει πλέον η απόκτηση της ΣΕΚΑΠ διαμορφώνει ένα ποσοστό που αγγίζει το 26%.

Πολύ κοντά δηλαδή σε εκείνο της πρώτης σε πωλήσεις καπνοβιομηχανίας Philip Morris- Παπαστράτος.
Η μάχη στην καπνική αγορά «φουντώνει» μετά την κρίση που προκάλεσε σε άλλοτε κραταιές καπνοβιομηχανίες το αντικαπνιστικό κλίμα που αναπτύχθηκε στον δυτικό κόσμο.

Η «μικρή» κι όχι τόσο πικρή ιστορία του… Ιβάν

Το Ροστώφ επί Σοβιετικής Ένωσης ήταν η πρωτεύουσα της ρωσικής Μαφίας. Οι Ουκρανοί είχαν την δική τους πρωτεύουσα στην Οδησσό. Εκεί στο Ροστώφ εγκαταστάθηκε και η θρυλική σοβιετική καπνοβιομηχανία η «Ντονσκόυ» επί του ποταμού Ντόν.

Το ενδιαφέρον (για τις business) είναι πως το εργοστάσιο εξυπηρετείτο από ένα αεροδρόμιο. «Από την παραγωγή στη κατανάλωση» δηλαδή.

Ο Ιβάν ήταν εργάτης στην καπνοβιομηχανία αλλά την περίοδο Γιέλτσιν, κοιμόσουν εργάτης στην αλυσίδα παραγωγής αλλά ξυπνούσες το πρωί manager του εργοστασίου. Την επόμενη εβδομάδα μπορούσες και να αναδειχθείς ακόμη και ιδιοκτήτης. Ήταν η εποχή που τα ιμάτια της σοβιετικής αυτοκρατορίας μοιράζονταν στους εκκολαπτόμενους Ολιγάρχες. Έτσι ο Ιβάν Σαββίδης έγινε το αφεντικό της «Ντονσκόυ».

Στην Ελλάδα η επένδυσή του στον τομέα του καπνού δεν προκάλεσε εντύπωση. Ήταν μία συναφής δραστηριότητα. Ο σκοπός ήταν ξεκάθαρος. Αγοράζεις μία προβληματική κρατική εταιρεία, υπερχρεωμένη, απομακρύνεις τους ανταγωνιστές όπως την Δυναστεία των Μομιντάλα από την Ινδία, έναν κολοσσό που σχεδίαζε την αγορά της ΣΕΚΑΠ με ένα business plan που αιφνιδίασε την κυβέρνηση Σαμαρά, τότε.

Μόνον που ο βουλευτής του Αλέξανδρος Κοντός, από την Ξάνθη είχε «διαφορετική γνώμη».
Έκανε τα πάντα για να αποτύχει η πρόταση των Ινδών. Στο παιγνίδι ήταν και η «Bulgartabac» με τα παιδιά του Ζίβκωφ που «φλέρταραν» τη ΣΕΚΑΠ. Τελικά επικράτησε ο Ιβάν Σαββίδης.

Ένα πράγμα ήθελε να αποφύγει. Το «καπέλο» των 35 εκατ. ευρώ από παλαιά χρέη της εταιρείας. Ο Αντώνης Σαμαράς δεσμεύθηκε να τα διαγράψει αλλά δεν το έκανε. Ο Αλέξης Τσίπρας επίσης, αλλά απέτυχε. Τελικά το πρόστιμο περί τα 40 εκατ. ευρώ με τις προσαυξήσεις «πάγωσαν».
Όλοι ήταν ευχαριστημένοι. Κυρίως οι Ιάπωνες.