Την απόσυρση των διατάξεων σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εργασίας για τις εργολαβίες-υπεργολαβίες ζητεί ο ΣΕΒ, υποστηρίζοντας ότι δημιουργούν σύγχυση στις επιχειρήσεις, αυξάνουν το διοικητικό βάρος και το μισθολογικό τους κόστος, και δυσχεραίνουν τη λειτουργία του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, ενώ θα οδηγήσουν σε επιβολή πρόσθετης επιβάρυνσης ύψους 8.400 ευρώ για κάθε μικρομεσαία επιχείρηση.
Σύμφωνα με τον Σύνδεσμο: «Στο αρ.9 του νομοσχεδίου, προβλέπεται η “εις ολόκληρον και αλληλεγγύως ευθύνη” κάθε αναθέτουσας με σύμβαση έργου εταιρίας με τον αναλαμβάνοντα εργολάβο, με την επίκληση πρόκλησης δυσμενών επιπτώσεων στο προσωπικό του εργολάβου. Η ευθύνη αυτή αφορά την καταβολή των οφειλόμενων αποδοχών, των ασφαλιστικών εισφορών καθώς και τυχόν αποζημιώσεων απόλυσης, για τα απορρέοντα εκ της μεταξύ τους συμβατικής σχέσης. Για τη συμμόρφωση των επιχειρήσεων που αναθέτουν έργα σε εργολάβους, προσδιορίζεται μια πολυδαίδαλη, χρονοβόρα και υψηλού διαχειριστικού κόστους σειρά ενεργειών από τα στελέχη τους. Ένα από τα προβληματικά σημεία της ρύθμισης είναι, για παράδειγμα, ότι η αναθέτουσα εταιρεία θα πρέπει να διαχειριστεί στοιχεία που περιέχουν προσωπικά δεδομένα των μισθωτών του εργολάβου και των υπεργολάβων του (ΑΦΜ, ΑΜΚΑ, λογαριασμό τράπεζας, ύψος μισθού κ.λπ.) για αριθμό ατόμων που ενδεχομένως είναι μεγαλύτερος από το ίδιο το προσωπικό του. Με βάση το νέο πλαίσιο και υπολογισμούς του ΣΕΒ, επί πραγματικών δεδομένων, προκύπτει ότι κατά μέσο όρο μια αναθέτουσα επιχείρηση μεσαίου μεγέθους θα πρέπει να απασχολήσει ένα έμπειρο στέλεχός της περίπου 9 ημέρες πλήρους απασχόλησης τον μήνα, απλά και μόνο για να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του νομοσχεδίου. Λαμβάνοντας δε υπ’ όψιν το μέσο ετησιοποιημένο κόστος (αμοιβές μόνον) του στελέχους αυτού, προκύπτει ετήσιο κόστος 8.400 Euro για κάθε επιχείρηση αποκλειστικά και μόνο για τη συμμόρφωση με τις απαιτήσεις του νομοσχεδίου».
Ο ΣΕΒ υπογραμμίζει επίσης ότι «η μοναδική αλλαγή στις εν λόγω ρυθμίσεις που πραγματοποιήθηκε μετά την ολοκλήρωση της διαβούλευσης αφορά σε προσθήκη διάταξης που εξαιρεί τις δημόσιες συμβάσεις έργων και προμηθειών από το πεδίο εφαρμογής του νόμου, γεγονός που προκαλεί εύλογα ερωτηματικά ως προς τη διακριτική μεταχείριση του Δημοσίου από το Υπουργείο Εργασίας».
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
