Είναι ορθό να ειπωθεί ότι χώρες όπως το Ομάν και το Μπαχρέιν είναι ευάλωτες σε πιθανή υποβάθμιση της πιστοληπτικής τους ισκανότητας εάν η επιδημία του κοροναϊού διαρκέσει περισσότερο απ’ όσο αναμένεται σήμερα, τονίζει ο επικεφαλής του τμήματος βαθμολόγησης κρατικού χρέους της S&P.
Αυτό συμβαίνει επειδή και οι δύο χώρες έχουν υψηλές τιμές – “κατώφλι” δημοσιονομικής κερδοφορίας όσον αφορά το πετρέλαιοprices, τονίζει ο Frank Gill της S&P στο αμερικανικό δίκτυο CNBC.
Οι διεθνείς τιμές του πετρελαίου βρίσκονται υπό πίεση λόγω των οικονομικών επιπτώσεων της επιδημίας του κοροναϊού, με τόσο το Brent όσο και το αμερικανικό αργό τύπου WTI να έχουν σημειώσει απώλειες άνω του 10% από τις αρχές του έτους.
Ο Οργανισμός Εξαγωγών Πετρελαιοπαραγωγών Χωρών (OPEC) έχει αναθεωρήσει επί τα χείρω τις προβλέψεις του για την παγκόσμια ζήτηση “μαύρου χρυσού” μετά το ξέσπασμα της επιδημίας. Για την Κίνα, ο OPEC έχει προβλέψει μείωση της ζήτησης κατά 200.000 βαρέλια ημερησίως για το α’ εξάμηνο του 2020.
Εάν η επιδημία συνεχιστεί και μετά τον Μάρτιο, τονίζει το στέλεχος της S&P, η μείωση της ζήτησης πετρελαίου μπορεί να πλήξει σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα τις τιμές, πράγμα που θα αποτελεί «τεράστια δημοσιονομική παράμετρο» για τις χώρες του Αραβο-Περσικού Κόλπου, οι οποίες, σύμφωνα με τον Gill, ήδη πραγματοποιούν δαπάνες πάνω από τις δυνατότητές τους.
«Εάν εξαιρεθούν τα έσοδα από τα κρατικά επενδυτικά ταμεία, όλες οι οικονομίες του Κόλπου τρέχουν με σημαντικά υποκείμενα δημοσιονομικά ελλείμματα», προσθέτει.
«Έχουν ιδιαίτερα υψηλές τιμές – “κατώφλι” κερδοφορίας. Το Ομάν και το Μπαχρέιν ξεχωρίζουν ως προς αυτό», σημειώνει.
Σύμφωνα με στοιχεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, που δημοσιοποίηθηκαν τον Οκτώβριο του 2019, η τιμή – κατώφλι για δημοσιονομική ισορροπία στο Ομάν υπολογίζεται στα 87,60 δολ. το βαρέλι, ενώ για το Μπαχρέιν ακόμη υψηλότερα, στα 91,80 δολ. το βαρέλι.
Την Τετάρτη στην Ασία το παγκόσμιο σημείο αναφοράς, πετρέλαιο τύπου brent διαπραγματευόταν στα 58,12 δολ. το βαρέλι, ενώ το αμερικανικό αργό τύπου WTI στα 52,46 δολ.
Η S&P έχει σημειώσει ότι η εξαγωγική έκθεση του Ομάν στην Κίνα αγγίζει το 21,7% του ΑΕΠ του.
Το Μπαχρέιν “εργάζεται πολύ σκληρά” προκειμένου να διαφοροποιήσει τις πηγές εσόδων του και σε μη πετρελαϊκά πεδία, καταλήγει ο Gill.
