Ψηφιακές λύσεις (όπως τηλεϊατρική, ηλεκτρονικός ιατρικός φάκελος κάθε ασθενούς) που σε μεγάλο βαθμό, είναι διαθέσιμες και στην υπόλοιπη Ε.Ε., βοηθούν στην αντιμετώπιση περιστατικών ευρείας κλίμακας στον τομέα της δημόσιας υγείας, επισημαίνει ο ΣΕΒ, σε έρευνα σχετικά με τον ψηφιακό μετασχηματισμό του συστήματος υγείας, αναφερόμενος εμμέσως σε καταστάσεις όπως εκείνες που αντιμετωπίζει σήμερα το διεθνές σύστημα υγείας με τον κορωνοϊό.
«Η Ελλάδα είναι 23η στην υιοθέτηση λύσεων ψηφιακής υγείας στην Ε.Ε.-27, 26η στην ηλεκτρονική τήρηση φακέλων ασθενών, 25η στην ανταλλαγή πληροφοριών υγείας και 16η στη διαθεσιμότητα προσωπικού φακέλου υγείας. Λόγω περιορισμένης ροής πληροφόρησης δεν αξιοποιείται επαρκώς ούτε το υπάρχον σύστημα επιχειρηματικής ευφυίας (BI-Health) του υπουργείου Υγείας», αναφέρει ο ΣΕΒ.
Τα χαρακτηριστικά των υπηρεσιών στην εποχή της Υγείας 4.0 είναι τα εξής:
* Η τεχνολογία καταργεί τα στενά όρια του νοσοκομείου και των ιατρείων. Στα «έξυπνα» νοσοκομεία ιατροί, ασθενείς και επαγγελματίες υγείας συνδέονται σε πραγματικό χρόνο για την παροχή υπηρεσιών υγείας.
* Βιντεοκλήσεις και ψηφιακά εργαλεία (πχ wearables) επιτρέπουν την εξ αποστάσεως διαρκή παρακολούθηση και περίθαλψη ασθενών από το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό.
* Συνεχώς διαθέσιμα και επικαιροποιημένα ιατρικά δεδομένα στον ηλεκτρονικό ιατρικό φάκελο, τόσο από τα αποτελέσματα των ιατρικών εξετάσεων όσο και από τα wearables που φοράει ο ασθενής και παρέχουν άμεση πληροφόρηση.
* Σύνδεση των απομακρυσμένων κέντρων υγείας με τα μεγάλα νοσοκομεία για μεταφορά, σε πραγματικό χρόνο, των ιατρικών δεδομένων στον γιατρό.
* ‘Αμεση πρόσβαση των ασθενών στο ιατρικό τους ιστορικό και τα αποτελέσματα των εξετάσεών τους, τα οποία μπορεί να μοιραστούν με έναν ή περισσότερους γιατρούς.
* Έγκαιρη διάγνωση αλλά και αποσυμφόρηση των νοσοκομείων. Η ισότιμη πρόσβαση όλων στο σύστημα υγείας, η άμεση αντιμετώπιση των επειγόντων περιστατικών και η καλύτερη αξιολόγηση των αναγκών περίθαλψης είναι προς όφελος κάθε ασθενούς.
* Δευτερογενής επεξεργασία δεδομένων από τις εφαρμογές τηλε-ιατρικής που αυξάνει την αποτελεσματική διάγνωση και θεραπεία. Οι αναλύσεις μεγάλου όγκου δεδομένων εντοπίζουν μοτίβα και τάσεις της ασθένειας, προειδοποιητικές ενδείξεις και προσωποποιημένες θεραπείες.
Ωστόσο, στη χώρα μας υπάρχει ασυμβατότητα των συστημάτων των παρόχων υγείας, γεγονός που δεν επιτρέπει την ενημέρωση του φακέλου όταν ο ασθενής επισκέπτεται άλλα δημόσια ή ιδιωτικά νοσοκομεία και διαγνωστικά κέντρα. Το ίδιο ισχύει σε διενέργεια εξετάσεων ή λήψης φαρμάκων χωρίς παραπεμπτικό του ΕΟΠΥΥ. Επομένως, άμεση προτεραιότητα των αρχών αποτελεί η προώθηση της διαλειτουργικότητας των συστημάτων, ώστε να μπορέσει να λειτουργήσει ο φάκελος του ασθενούς.
Σύμφωνα με τα στοιχεία από προηγούμενες έρευνες που αναφέρει ο ΣΕΒ, το σύστημα υγείας στη χώρα μας χαρακτηρίζεται από:
*Χαμηλές δημόσιες δαπάνες υγείας. Στην Ελλάδα το 2017 ανήλθαν στο 7,8% του ΑΕΠ (8,8% στον ΟΟΣΑ). Η κατά κεφαλή δαπάνη ήταν 1.623 ευρώ (έναντι 2.267 ευρώ το 2008, μείωση 28%), δηλαδή 45% κάτω από το μέσο όρο κατά κεφαλή δαπανών στην ΕΕ.
* Υψηλές δαπάνες υγείας, κυρίως μέσω ιδιωτικής κάλυψης. Το 61% των δαπανών υγείας καλύπτεται από το δημόσιο (71% στον ΟΟΣΑ) και το υπόλοιπο με τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα και κυρίως των ασθενών.
* Σημαντικές εστίες παραοικονομίας στο ΕΣΥ. Οι άτυπες συναλλαγές στα ελληνικά δημόσια νοσοκομεία αποτελούν το 31% των συνολικών δαπανών υγείας, έναντι 14% στην υπόλοιπη ΕΕ.
* Απουσία οργανωμένης πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας αλλά και ελλείψεις σε προσωπικό. Μόλις 3,3 νοσηλευτές ανά 1.000 άτομα στην Ελλάδα, έναντι 8,8 στον ΟΟΣΑ. Επίσης, 1,63 νοσηλευτές ανά γιατρό στα νοσοκομεία, έναντι 2,7 στον ΟΟΣΑ.
