Σειρά προτάσεων για την περαιτέρω ανάπτυξη της βιομηχανίας με στόχο την αύξηση της συμμετοχής της στο ΑΕΠ κατέθεσε σήμερα ο ΣΕΒ, ενόψει του βιομηχανικού συνεδρίου και της γενικής συνέλευσης που πρόκειται να πραγματοποιηθούν την επόμενη εβδομάδα.
Στις προτάσεις αυτές περιλαμβάνεται μεταξύ άλλων η επιβάρυνση του ηττηθέντος διαδίκου με το σύνολο της δικαστικής δαπάνης και των αμοιβών καθώς και η διαμόρφωση πλαισίου για την επιτάχυνση των επενδύσεων υψηλής τεχνολογίας.
«Είναι εφικτός ο μεσοπρόθεσμος στόχος του 15% του ΑΕΠ για τη μεταποίηση, και του 20% του ΑΕΠ για τη βιομηχανία. Και αυτό γιατί η θετική συγκυρία της ευρωπαϊκής προσπάθειας «επαναπατρισμού» μέρους της παραγωγής προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας στην Ευρώπη, δημιουργεί και ευκαιρίες για τη χώρα που δεν πρέπει να χαθούν», αναφέρει ο Σύνδεσμος.
Οι προτάσεις του ΣΕΒ διαρθρώνονται σε επτά άξονες που είναι:
1. Μεγέθυνση των επιχειρήσεων για περισσότερη καινοτομία, εξωστρέφεια και διεθνή ανταγωνιστικότητα
2. Ενίσχυση των επενδύσεων υψηλής προστιθέμενης αξίας με εγχώριο αποτύπωμα και δουλειές σε πράσινες ή ψηφιακές τεχνολογίες, τεχνολογίες βελτίωσης περιβαλλοντικών επιδόσεων, παραγωγή κρίσιμων πρώτων υλών για την απεξάρτηση από τρίτες χώρες, ώστε να αποφευχθεί η αποβιομηχάνιση
3. Ενίσχυση της διεθνούς ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων στην πράσινη μετάβαση με διασφάλιση ανταγωνιστικών τιμών ενέργειας.
4. Εκσυγχρονισμός της αγοράς εργασίας και ένα άλμα μπροστά στην ανάπτυξη ταλέντου. Η ποσοτική και ποιοτική έλλειψη εργαζομένων σε τεχνικά επαγγέλματα αλλά και σε επαγγέλματα υψηλής εξειδίκευσης πρέπει να καλυφθεί ώστε να μην εξελιχθεί σε αναπτυξιακό ανάχωμα, σε συνδυασμό με τις χρόνιες γραφειοκρατικές αγκυλώσεις στην αγορά εργασίας
5. Ισότητα στην εργασία, χωρίς αποκλεισμούς με ανάδειξη του πλούτου ιδεών που φέρνει κάθε εργαζόμενη/ος
6. Δομική μείωση της γραφειοκρατίας. Η προσέλκυση επενδύσεων βασίζεται μεν σε επιδοτήσεις, αλλά κερδίζεται με την απλούστερη λειτουργία των επιχειρήσεων. Πλέον, κανένας νόμος για τη βιομηχανία δεν πρέπει να ψηφίζεται αν προσθέτει περισσότερη γραφειοκρατία από ό,τι αφαιρεί.
7. Έγκαιρη αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, που απαιτεί νέα λογική στο σχεδιασμό των υποδομών, αλλά και νέες διαδικασίες πολιτικής προστασίας και αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών.
Ορισμένες από τις ειδικότερες προτάσεις περιλαμβάνουν:
-Σε περίπτωση απόρριψης ενδίκου μέσου (>2ου βαθμού), ο ηττηθείς διάδικος να αναλαμβάνει το σύνολο της δικαστικής δαπάνης, συμπεριλαμβανομένης της δικαστικής αμοιβής με την οποία επιβαρύνθηκε ο αντίδικος.
-Υιοθέτηση ενός Μηχανισμού δημόσιου-ιδιωτικού τομέα για συμφωνίες-πλαίσιο (με βάση τις οποίες δεσμεύεται ο ιδιωτικός τομέας να κάνει σημαντικές επενδύσεις για την ανάπτυξη βιομηχανικής παραγωγής σε τομείς με σημαντικό τεχνολογικό / πράσινο πρόσημο και αντίστοιχα ο δημόσιος τομέας να διαμορφώσει κατάλληλα χρηματοδοτικά εργαλεία και ρυθμιστικό πλαίσιο.
-Διαμόρφωση ειδικών οικονομικών / επενδυτικών ζωνών. Ειδικό επενδυτικό και ρυθμιστικό πλαίσιο για την ανάπτυξη τεχνολογικών και βιομηχανικών οικοσυστημάτων σε συγκεκριμένες περιοχές (πχ μια ανά περιφέρεια). Ειδικές ρυθμίσεις αδειοδότησης, χωροθέτησης, φορολογίας, ανάπτυξης υποδομών, κτλ. Ενδεικτικές δραστηριότητες: ημιαγωγοί, έξυπνα υλικά, βιοτεχνολογίες, πράσινες τεχνολογίες.
-Ανάπτυξη ψηφιακών δεξιοτήτων και διπλασιασμός του αριθμού των εισακτέων σε σχολές ΤΠΕ.
-Μετατόπιση των προγραμμάτων επαγγελματικής κατάρτισης από οριζόντιες δεξιότητες σε επαγγέλματα που συνδέονται με υπαρκτές κενές θέσεις εργασίας.
Προώθηση των ΑΠΕ και ενίσχυση παραγωγής κρίσιμων υλών για την κατασκευή τους, ενδεικτικά:
-Πάταξη της γραφειοκρατίας πριν τη νομοθέτηση της. Σταθερό ισοζύγιο γραφειοκρατίας σε κάθε νέο νόμο, εφαρμόζοντας το πλέον πετυχημένο υπόδειγμα ρυθμιστικής απλοποίησης στην ΕΕ, τον «κανόνα 1-in, 1-out». Η ψήφιση κάθε νέου νόμου ο οποίος προσθέτει διοικητικά βάρη στις επιχειρήσεις συνοδεύεται υποχρεωτικά από αφαίρεση τουλάχιστον ισοδύναμων βαρών. Με δημόσια μεθοδολογία κάθε νόμος υπολογίζει το διοικητικό κόστος που εισάγει / αφαιρεί στις επιχειρήσεις και καθοδηγεί την πολιτεία στη διατήρηση σταθερού ισοζυγίου.
-Σχεδιασμός και εφαρμογή προγράμματος μείωσης 25% των διοικητικών αναφορών προς τη δημόσια διοίκηση, κατ’ αναλογία του στόχου της ΕΕ.
