Την μετατροπή του επιδόματος ανεργίας σε «επίδομα εργασίας» προτείνει ο πρόεδρος του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, Κωνσταντίνος Κόλλιας.
Πρόκειται για την προωθούμενη ρύθμιση βάσει της οποίας ο άνεργος που προσλαμβάνεται ως μισθωτός πριν από τη λήξη της ανώτατης διάρκειας που προβλέπεται για την καταβολή του επιδόματος ανεργίας, εξακολουθεί να παίρνει το 50% της ενίσχυσης μέχρι την λήξη της περιόδου αυτής.
Μιλώντας στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής για το νομοσχέδιο εκσυγχρονισμού του ΟΑΕΔ, ο κ. Κόλλιας είπε ότι πρέπει να θεσμοθετηθούν κίνητρα για τους εργοδότες που προσλαμβάνουν ανέργους, ενώ -τασσόμενος υπέρ της στήριξης των εργοδοτών που προχωρούν σε προσλήψεις- σημείωσε ότι κάτι τέτοιο θα αποτελεί μία ανταμοιβή για την επιχειρηματικότητα, η οποία δεν φείδεται προσπαθειών για την καταπολέμηση της ανεργίας.
Επίσης, τόνισε ότι τα εισοδηματικά κριτήρια θα πρέπει να επανεξεταστούν αφού η θέσπισή τους πρέπει να αφορά ατομικό και όχι οικογενειακό εισόδημα, με δεδομένο ότι η ανεργία είναι καθαρά ατομική υπόθεση, ενώ η χρήση οικογενειακού εισοδήματος είναι επικουρική. Επιπλέον, πρότεινε την αύξηση των εισοδηματικών κριτηρίων τουλάχιστον κατά το ύψος της αύξησης του κατώτατου μισθού, που θα πραγματοποιηθεί στο σύνολο του 2022, καθώς και αύξηση του επιδόματος ανεργίας κατά το αντίστοιχο ποσοστό.
Για τη θέση του Διοικητή του ΟΑΕΔ, προτείνει να παραμείνει η εξειδικευμένη επαγγελματική εμπειρία στα θέματα του Οργανισμού και 5ετής πείρα σε θέσεις σημαντικής ευθύνης του Δημοσίου ή του Ιδιωτικού τομέα.
Θεωρεί ότι τουλάχιστον ένας από τους Υποδιοικητές θα πρέπει να προέρχεται από τις τάξεις των κοινωνικών εταίρων, αφού όπως αποδείχθηκε έως σήμερα προσέφεραν λόγω της εμπειρίας τους, σημαντικά οφέλη τόσο στην ποιότητα όσο και στην παροχή των υπηρεσιών που προσφέρει ο Οργανισμός προς τους πολίτες και την επιχειρηματικότητα.
Εκτιμά ότι ο περιορισμός των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου από 17 σε 11 (Άρθρο 9), γίνεται μεν για λόγους επιτάχυνσης στη λήψη των αποφάσεων, όμως μειώνει τη συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων σε μόλις τέσσερις, δηλαδή ουσιαστικά περιορίζεται ο ρόλος τους στη διοίκηση και δεν διασφαλίζει την πολυφωνία και την αποτύπωση όλων των απόψεων του επιχειρηματικού κόσμου, στοιχείο σημαντικό για την λήψη των αποφάσεων. Επιπλέον, η σύσταση του Συμβουλίου των Κοινωνικών Εταίρων δεν μπορεί να συμψηφίσει την αποδυναμωμένη παρουσία τους στο Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού.
Για τον ΕΛΕΚΠ
Σχετικά με την κατάργηση του ΕΛΕΚΠ (πρώην ΛΑΕΚ) και την ίδρυση ενός νέου νομικού προσώπου, που θα συνίσταται από τους κοινωνικούς εταίρους, εφιστά την προσοχή στον σχεδιασμό και την υλοποίηση προγραμμάτων, που μέχρι σήμερα υποστηριζόταν από τον συγκεκριμένο πόρο, αφού οι πόροι αναδιανέμονται. Ειδική μέριμνα θα πρέπει να υπάρξει για τα αποθεματικά του καταργούμενου λογαριασμού. Επιπλέον, επειδή η ίδρυση ενός τέτοιου νομικού προσώπου είναι χρονοβόρα, προτείνει τη μετάθεσή του για την 1.1.2024.
Άκρως θετική χαρακτηρίζει τη δημιουργία ψηφιακού ατομικού σχεδίου δράσης στα ευρωπαϊκά πρότυπα, που έχει ως στόχο να αποτυπώνονται ξεκάθαρα οι επαγγελματικοί στόχοι αλλά και οι ενέργειες του αναζητούντος εργασία, όπως και η ενεργή στήριξη των μακροχρόνιων ανέργων με μπόνους 300 ευρώ ώστε να καταρτίσουν το παρόν σχέδιο.
Επίσης, άκρως ενθαρρυντική κρίνεται η αναβάθμιση δεξιοτήτων του εργατικού δυναμικού και η διασύνδεσή του με την αγορά εργασία. Η χώρα μας, δυστυχώς, βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις των χωρών της ΕΕ στους δείκτες που σχετίζονται με την επαγγελματική εκπαίδευση και την κατάρτιση. Μάλιστα, μελέτες δείχνουν ότι αν και έχουμε υψηλά μορφωμένο προσωπικό υστερούμε στην εκπαίδευση κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής μας πορείας, μένοντας πίσω σε δεξιότητες.
Εκτιμά ότι η επιστημονική επιτροπή δεξιοτήτων εργατικού δυναμικού που ιδρύεται, είναι θετική μεταρρύθμιση, αλλά προτείνει να υπάρχει και οικονομολόγος, μέλος του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, αρμόδιος για τα οικονομικά της εργασίας.
Τέλος, χαιρετίζει τόσο την ένταξη της ενδοεπιχειρησιακής κατάρτισης, αφού θα δώσει τη δυνατότητα σε επιχειρήσεις να εκπαιδεύσουν το προσωπικό τους σε εξειδικευμένα θέματα, όσο και στη δράση δημιουργίας χώρων φύλαξης βρεφών εντός των επιχειρήσεων, που έχει ως στόχο να βοηθήσει τους γονείς και ιδιαιτέρως τις γυναίκες να συνεχίσουν κανονικά τον εργασιακό τους βίο.