H Γερμανία θέλει να στηρίξει ένα πανευρωπαϊκό πλαίσιο προστασίας των τραπεζικών καταθέσεων, εφόσον η κάθε χώρα παραμένει η κυρίως υπεύθυνη για την προστασία των αποταμιευτών μίας προβληματικής τράπεζας, δήλωσε σήμερα ο υπουργός Οικονομικών της χώρας Όλαφ Σολτς.
Η Γερμανία και άλλες βόρειες ευρωπαϊκές χώρες ήταν εδώ και πολύ καιρό απρόθυμες να στηρίξουν ένα κοινό σχήμα για την ασφάλιση των καταθέσεων στην Ευρωζώνη, πριν οι τράπεζες χωρών –όπως της Ιταλίας, της Ελλάδας ή της Πορτογαλίας– μειώσουν τα «κόκκινα» δάνειά τους που αποτελούν κατάλοιπο της κρίσης κρατικού χρέους.
Σε ανοικτή επιστολή του στους Financial Times, o Γερμανός υπουργός Οικονομικών τόνισε ότι το Βερολίνο επιθυμεί να συμβιβασθεί και να άρει το αδιέξοδο, σημειώνοντας ότι η Ευρώπη πρέπει να προχωρήσει μπροστά, αν δεν θέλει να χάσει έδαφος στη διεθνή σκηνή.
«Κατανοούμε ότι οι συμβιβασμοί είναι αναγκαίοι για την ολοκλήρωση της τραπεζικής ένωσης», ανέφερε ο Σολτς, αναφερόμενος σε ένα πακέτο ευρύτερων μεταρρυθμίσεων που σχεδιάστηκαν μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση, το οποίο περιλαμβάνει την προστασία των καταθέσεων.
Ο Σολτς σημείωσε ότι οι ευρωπαϊκές χρηματοπιστωτικές αγορές είναι ακόμη κατακερματισμένες, κάτι που δείχνει ότι υπάρχουν εμπόδια στην ελεύθερη κίνηση των κεφαλαίων. Στην επιστολή του, προτείνει μία προσέγγιση με τέσσερα βήματα για την ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων για την τραπεζική ένωση.
Πρώτον, η ΕΕ πρέπει να έχει μία κοινή πτωχευτική διαδικασία για την εκκαθάριση προβληματικών τραπεζών, με τον Σολτς να επικαλείται το παράδειγμα του Ομοσπονδιακού Οργανισμού Ασφάλισης Καταθέσεων στις ΗΠΑ.
Ο υπουργός ανέφερε ότι οι τραπεζικοί κίνδυνοι πρέπει να μειωθούν περαιτέρω. «Αυτό σημαίνει περαιτέρω μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και αντιμετώπιση των κινδύνων που συνδέονται με το κρατικό χρέος… Τα κρατικά ομόλογα δεν αποτελούν μία επένδυση χωρίς ρίσκο», έγραψε.
Για τον λόγο αυτό, πρόσθεσε, οι τράπεζες πρέπει να σχηματίζουν προβλέψεις για τους κινδύνους που προκύπτουν από κρατικό χρέος εντός μίας «ενδεδειγμένης» μεταβατικής περιόδου.
«Τρίτον – και αυτό δεν είναι μικρό βήμα για έναν Γερμανό υπουργό Οικονομικών – ένα ενισχυμένο πλαίσιο τραπεζικής ένωσης πρέπει να περιλαμβάνει κάποια μορφή κοινού ευρωπαϊκού μηχανισμού ασφάλισης των καταθέσεων…
Ωστόσο, ένα τέτοιο σχήμα θα είχε συγκεκριμένες προϋποθέσεις, μία από τις οποίες είναι ότι η εθνική ευθύνη πρέπει να συνεχίσει να αποτελεί κεντρικό στοιχείο», έγραψε ο Σολτς. Στην περίπτωση χρεοκοπίας μίας τράπεζας, θα εφαρμοζόταν ένας μηχανισμός με τρία βήματα.
Πρώτον, θα χρησιμοποιούνταν τα χρήματα του εθνικού σχήματος εγγύησης καταθέσεων. Εάν εξαντληθούν οι εθνικοί πόροι, ένα νέο ευρωπαϊκό ταμείο ασφάλισης καταθέσεων θα μπορεί να παρέχει περιορισμένη πρόσθετη ρευστότητα μέσω δανείων. Αν εξακολουθεί να χρειάζεται επιπλέον χρηματοδότηση, θα πρέπει να παρέμβει η χώρα της χρεοκοπημένης τράπεζας.
«Μία περιορισμένη κάλυψη ζημιών από το ευρωπαϊκό ταμείο ασφάλισης καταθέσεων θα μπορούσε να εξετασθεί ως συστατικό στοιχείο του, εφόσον έχουν εφαρμοσθεί πλήρως όλα τα στοιχεία της τραπεζικής ένωσης», τόνισε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών. Το τέταρτο και τελευταίο θεμέλιο της μεταρρύθμισης είναι η ενιαία φορολογία των τραπεζών στην ΕΕ, σημείωσε.
